Lukas 7
1 Nachdem er alle seine Sprüche dem Volke zu Gehör gebracht, gieng er hinein nach Kapernaum.
୧ୟୀଶୁ ହଡ଼କକେ ଆୟାଃ ସବେନ୍ କାଜି କାଜିଚାବାକେଦ୍ଚି କପର୍ନାହୁମ୍ ସାହାର୍ତେ ବଲୟାନାଏ ।
2 Es war aber der kranke Knecht eines Hauptmanns am Sterben, der ihm wert war.
୨ଏନ୍ତାଃରେ ମିଦ୍ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ମିଆଁଦ୍ ରୋମି ଗମ୍କେୟାଃ ଦାସି ବେମାର୍ତେ ଗଜଃଲେକାଏ ତାଇକେନା, ଇନିଃକେ ଇନିୟାଃ ଗମ୍କେ ପୁରାଃଗି ଦୁଲାଡ଼ିତାନାଏ ତାଇକେନା ।
3 Da er aber von Jesus hörte, schickte er zu ihm Aelteste der Juden und ließ ihn bitten, zu kommen und seinen Knecht zu retten.
୩ମିଦ୍ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ଗମ୍କେ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି, ଆମ୍ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଆଇଁୟାଃ ଦାସିକେ ବୁଗିମେ ମେନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କକେ ୟୀଶୁତାଃ ଗୋହାର୍ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ ।
4 Als diese aber bei Jesus eintrafen, baten sie ihn angelegentlich und sagten: er ist es wert, daß du ihm das gewährst;
୪ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁତାଃ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ଇନିଃକେ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଇନିଃ ଆମାଃ ଦେଙ୍ଗା ନାମେ ଲେକାଗିୟାଏ ।
5 denn er hat Liebe zu unserem Volk und hat uns sogar unsere Synagoge gebaut.
୫ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ଆବୁ ଜାତିରେନ୍କକେ ଦୁଲାଡ଼୍କତାନାଏ ଆଡଃ ଆଇଃକ୍ଗି ଆବୁନାଙ୍ଗ୍ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃ ବାଇୟାକାଦାଏ ।”
6 Jesus aber gieng mit ihnen. Als er aber schon nicht mehr weit vom Hause war, schickte der Hauptmann Freunde und ließ ihm ausrichten: Herr, mache dir keine Mühe, denn ich bin nicht gut genug, daß du unter mein Dach tretest;
୬ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଲଃ ସେନଃୟାନାଏ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ନାଡ଼େଃତେ ହିଜୁଃ ସେଟେର୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଆୟାଃ ଗାତିକକେ ୟୀଶୁତାଃତେ କାଜି କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ, “ହେ ଗମ୍କେ ଆଲମ୍ ଦୁକୁନାଃ, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେମ୍ ବଲଆ ଏନ୍ ଲେକାନ୍ନିଃଦ ନାହାଁଲିଙ୍ଗ୍ ।
7 darum habe ich mich auch selbst nicht würdig geachtet, zu dir zu kommen; aber sprich nur ein Wort, so muß mein Knecht geheilt werden.
୭ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃତାଃତେ ସେନଃନାଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ । ମେନ୍ଦ ଆମ୍ ମିସାଗି କାଜିତାମ୍, ଆଇଁୟାଃ ଦାସି ବୁଗିକଆଃଏ ।
8 Bin ich doch ein Mensch in untergeordneter Stellung, aber unter mir habe ich Soldaten, und ich sage zu diesem: gehe hin, so geht er, zu einem andern: komme, so kommt er, und zu meinem Knechte: thue das, so thut er es.
୮ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଏଟାଃକଆଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ମେନାଇୟାଁଃ, ସିପାଇକ ଆଇଁୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ମେନାକଆଃ । ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିହୁଡ଼୍କେ ସେନଃମେ ମେତାଇରେଦ ଇନିଃ ସେନଃଆଏ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃକେ ହିଜୁଃମେ ମେତାଇରେ ଇନିଃ ହିଜୁଃଆଏ । ଆଇଁୟାଃ ଦାସିକେ ନେୟାଁ କାମିମେ ମେତାଇରେ ଇନିଃ କାମିୟାଏ ।”
9 Als aber Jesus dies hörte, wunderte er sich über ihn, und kehrte sich zu der Menge, die ihm folgte, und sprach: ich sage euch: nicht einmal in Israel habe ich solchen Glauben gefunden.
୯ୟୀଶୁ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା, ଆଡଃ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ତାୟମ୍ରେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଁ ତାନ୍କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେୟ ନେ ଲେକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ନାମାକାଦାଃ ।”
10 Und als die Abgesandten in das Haus zurückkehrten, fanden sie den Knecht gesund.
୧୦ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ଜାପାଃତେ କୁଲ୍ଲେନ୍କ ଅଡ଼ାଃତେ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ତେ ଏନ୍ ଦାସିକେ ବୁଗିୟାକାନ୍କ ନାମ୍କିୟାଃ ।
11 Und es geschah, am folgenden Tag zog er in eine Stadt mit Namen Nain, und mit ihm zogen seine Jünger und eine große Menge.
୧୧ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ୟୀଶୁ ନାଇନ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ସାହାର୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃଲଃ ସେନ୍ତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
12 Wie er sich aber dem Stadtthor näherte, siehe da wurde ein Toter herausgetragen, der seiner Mutter einziger Sohn war, und sie war Witwe, und die Leute von der Stadt in großer Zahl begleiteten sie.
୧୨ଆଡଃ ସାହାର୍ ଦୁଆର୍ତେ ତେବାଃୟାନ୍ଚି, ହଡ଼କ ମିଆଁଦ୍ ମାଁଡ଼ା ଗଅଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ଏତାନ୍କ ତାଇକେନା । ଇନିଃ ଆୟାଃ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ି ଏଙ୍ଗାତେୟାଃ ମିଆଁଦ୍ଗି ହନ୍କଡ଼ା ତାଇକେନାଏ । ଆଡଃ ସାହାର୍ରେନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନାକ ।
13 Und als der Herr sie sah, hatte er Mitleiden mit ihr, und sagte zu ihr: weine nicht.
୧୩ଏନ୍ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ ଦାୟାଇତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଲ୍ମେ ରାଆଃୟା ।”
14 Und er trat hinzu und berührte den Sarg; die Träger aber standen still und er sprach: Jüngling, ich sage dir: stehe auf!
୧୪ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସେନ୍ ନାଡ଼େଃକେଦ୍ତେ ପାର୍କମାଏ ଜୁଟିଦ୍କେଦା ଆଡଃ ଗଅଃକାଦ୍ ହଡ଼କ ତିଙ୍ଗୁୟାନାକ । ୟୀଶୁ ଗଜାକାନ୍ ହଡ଼କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ସେପ୍ଡ଼େଦ୍, ମାର୍ ବିରିଦ୍ମେ ମେତାମ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍!”
15 Und der Tote setzte sich auf, und fieng an zu reden, und er gab ihn seiner Mutter.
୧୫ଏନ୍ ଗଜାକାନ୍ନିଃ ବିରିଦ୍ୟାନ୍ଲଃ ଦୁବ୍ୟାନାଏ, ଆଡଃ ବାଖାଁଣ୍ ଏଟେଦ୍କେଦାଏ, ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେତାଃରେ ଜିମାକିୟାଏ ।
16 Es ergriff sie aber alle Furcht, und sie priesen Gott und sprachen: ein großer Prophet ist unter uns erweckt, und: Gott hat sein Volk heimgesucht.
୧୬ନେୟାଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍କ ବରକେଦାଃକ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାଃକ, “ଆବୁ ଥାଲାରେ ମିଆଁଦ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ନାବୀ ହିଜୁଆକାନାଏ । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆୟାଃ ହଡ଼କକେ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଆକାନାଏ ।”
17 Und diese Geschichte von ihm gieng aus in ganz Judäa und in der ganzen Umgegend.
୧୭ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ନେ ବାନାର୍ ଗଟା ଯିହୁଦାରେ ଆଡଃ ଗଟା ହପର୍ଜାପାଃ ଦିଶୁମ୍ରେ ନିତିର୍ୟାନା ।
18 Und es berichteten dem Johannes seine Jünger über das alles.
୧୮ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକ ନେ ସବେନ୍ କାଜିକ ଯୋହାନ୍କେ ଉଦୁବ୍କିୟାଃକ ।
19 Und Johannes berief zwei von seinen Jüngern, und schickte sie zu dem Herrn mit der Botschaft: bist du es, der da kommen soll, oder sollen wir eines andern warten?
୧୯ଯୋହାନ୍ ଆୟାଃ ଚେଲାକଏତେ ବାର୍ହଡ଼୍କିନ୍କେ କେଡ଼ାକେଦ୍କିନାଏ, ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁତାଃତେ ନେଆଁଁ କୁଲିନାଙ୍ଗ୍ କୁଲ୍କେଦ୍କିନାଏ “ଏନ୍ ହିଜୁଃନିଃ ଆମ୍ଗି ତାନ୍ମେ ଚି ଏଟାଃନିଃଲେ ନେଲ୍ହରାଇୟା?”
20 Als aber die Männer bei ihm eintrafen, sagten sie: Johannes der Täufer hat uns zu dir gesandt und läßt sagen, bist du es, der da kommen soll, oder sollen wir auf einen andern warten?
୨୦ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁତାଃ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକେଦାଃକିନ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ଆଲିଙ୍ଗ୍କେ ଆମାଃତାଃତେ ନେୟାଁ କୁଲି ନାଗେନ୍ତେ କୁଲାକାଦ୍ଲିଙ୍ଗ୍ଆଏ, “ଏନ୍ ହିଜୁଃନିଃ ଆମ୍ଗି ତାନ୍ମେ ଚି ଏଟାଃନିଃଲେ ନେଲ୍ହରାଇୟା ।”
21 In dieser Stunde hatte er viele von Krankheiten und Plagen und bösen Geistern geheilt, und vielen Blinden das Gesicht geschenkt.
୨୧ଏନ୍ ଦିପିଲିରେଗି ୟୀଶୁ ପୁରାଃ ହାସୁତାନ୍ ଦୁକୁତାନ୍ ଆଡଃ ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମା ଏସେରାକାଦ୍ ହଡ଼କକେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ପୁରାଃ କା ନେଲ୍ଦାଡ଼ିତାନ୍କକେ ନେଲ୍ରିକାକେଦ୍କଆଏ ।
22 Und er antwortete ihnen: gehet hin und berichtet dem Johannes, was ihr gesehen und gehört: Blinde sehen wieder, Lahme gehen, Aussätzige werden rein und Taube hören, Tote werden erweckt, Armen wird die frohe Botschaft gebracht;
୨୨ୟୀଶୁ ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକିନ୍କେ କାଜିକେଦ୍କିନାଏ, “ଆବେନ୍ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଅକ୍ନାଃବେନ୍ ନେଲାକାଦା ଆଡଃ ଆୟୁମାକାଦା ଏନାକ ଯୋହାନ୍କେ ଉଦୁବାଇବେନ୍, କାଣାଁକାନ୍କ ନେଲେତାନା, କାଟା ଲେଙ୍ଗ୍ଡ଼ାକାନ୍କ ସେସେନ୍ତାନା, ନାଗେଘାଅକାନ୍କ ଫାର୍ଚିଅଃତାନା, ଭାଏଁରାକାନ୍କ ଆୟୁମେତାନା, ଗଜାକାନ୍କ ଜୀଉବିରିଦ୍ ରୁହାଡ଼ଃତାନା, ଆଡଃ ରେଙ୍ଗେଃ ହଡ଼କତାଃରେ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବଃତାନା ।
23 und selig ist, wer nicht an mir Anstoß nimmt.
୨୩ଆଇଁୟାଃ ବିଷାଏରେ ଅକନ୍କଆଃ ଜେତାନ୍ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃ ବାନଃଆ, ଇନ୍କୁ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟା ।”
24 Nachdem sich aber die Boten Johannes' entfernt hatten, begann er zu den Massen zu reden über Johannes: was seid ihr hinausgegangen in die Wüste zu schauen? ein Rohr, das unter dem Winde schwankt?
୨୪ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକିନ୍ ସେନଃୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଯୋହାନ୍ଆଃ ବିଷାଏରେ ହଡ଼କକେ କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ, “ଆପେ ଚିକ୍ନାଃ ନେନେଲ୍ତେ ବିର୍ତେପେ ସେନ୍କେନା? ଚିନାଃ ହୟତେ ଏକ୍ଲାଅଃତାନ୍ ବିର୍ନି ତାସାଦ୍କେ?
25 Nein, aber was seid ihr hinausgegangen zu sehen? einen Menschen in weiche Gewänder gekleidet? Siehe, die Leute mit herrlicher Kleidung und Wohlleben sind in den Palästen.
୨୫ଏନା କା'ରେଦ ଚିକ୍ନାଃ ନେନେଲ୍ତେପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା । ଚିନାଃ ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ହଡ଼କେ? ନେଲେପେ, ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ଆଡଃ ସୁକୁତେ ତାଇନଃତାନ୍ ହଡ଼କ ରାଜାକଆଃ ଅଡ଼ାଃକରେକ ତାଇନାଃ ।
26 Nein, aber was seid ihr hinausgegangen zu sehen? einen Propheten? Fürwahr, ich sage euch, mehr als einen Propheten.
୨୬କାଜିଙ୍ଗ୍ପେ, ଏନା କାହାରେଦ, ଚିକ୍ନାଃ ନେନେଲ୍ତେପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଲେନା? ଚିନାଃ ମିଆଁଦ୍ ନାବୀକେ? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସାର୍ତିଗି ମେତାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ନାବୀଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃକେପେ ନେଲିୟା ।
27 Dieser ist es, von dem geschrieben steht: Siehe ich sende meinen Boten vor dir her, der soll deinen Weg bereiten vor dir her.
୨୭ଯୋହାନ୍ଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ‘ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କାଜିକେଦାଏ, ନେଲେମେ, ଆଲେ ଆମାଃଏତେ ସିଦାରେ ଆଲେୟାଃ ଦୁଁତ୍କେଲେ କୁଲିତାନା ଇନିଃ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପାହିଲାରେ ହରା ବାଇୟାଏ ।’
28 Ich sage euch, einen größeren Propheten als Johannes gibt es nicht unter denen, die von Weibern geboren sind. Der kleinste aber im Reich Gottes ist größer denn er.
୨୮ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ‘କୁଡ଼ିକଏତେ ଜାନାମାକାନ୍ ସବେନ୍କଆଃ ଭିତାର୍ରେ ଯୋହାନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜେତାଏ ବାଙ୍ଗାଇୟା, ହଲେହଁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେନ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ନିଃ ଯୋହାନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଏ ।’”
29 (Und das ganze Volk, das zuhörte, und die Zöllner gaben Gott Recht, da sie sich mit der Taufe Johannes' taufen ließen;
୨୯ୟୀଶୁଆଃ ଇନିତୁ ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ, ନେ'ଲେକାଚି ମାଲ୍ହାରମ୍କହ, ସାରିକେଦାଃକ ଯେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହରା ସାର୍ତିଗିଆଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁକେ ସିଦାରେ ଯୋହାନ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମାକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ ।
30 die Pharisäer aber und die Gesetzesleute, die sich nicht von ihm taufen ließen, machten Gottes Willen gegen sie unwirksam, indem sie sich nicht von ihm taufen ließen.)
୩୦ମେନ୍ଦ ଫାରୁଶୀକ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଆକ ନାଗେନ୍ତେକ ହିଲାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍ତାଃଏତେ କାକ ବାପ୍ତିସ୍ମାୟାନା ।
31 Wem soll ich nun die Leute dieses Geschlechts vergleichen? wem sind sie ähnlich?
୩୧ୟୀଶୁ ଆଡଃଗି କାଜିକେଦାଏ, “ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କକେ ଅକଏଲଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜକାକଆ? ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଅକଏ ଲେକାଃକ?
32 Kindern gleichen sie, die auf dem Markte sitzen und einander zurufen, wie es heißt: wir haben euch gepfiffen und ihr habt nicht getanzt; wir haben euch geklagt und ihr habt nicht geweint.
୩୨ଇନ୍କୁଦ ପିଟ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ ଆଡଃ ଆକ ଆକରେ ହାକାଅଃତାନ୍ ହନ୍କ ଲେକାଃକ, ଆଲେ ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ମୁର୍ଲିଲେ ସାଡ଼ିକେଦା, ମେନ୍ଦ ଆପେ କାପେ ସୁସୁନ୍କେଦାଃ, ଆଲେ ଦୁକୁତାନ୍ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ଲେ ଦୁରାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ ମେନ୍ଦ ଆପେ କାପେ ରାଆଃକେଦାଃ । ଇନ୍କୁ ଏନ୍ଲେକାନ୍କ ତାନ୍କ ।
33 Denn es kam Johannes der Täufer und aß nicht Brot und trank nicht Wein, da sagt ihr: er hat einen Dämon.
୩୩ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ କାଏ ଜମ୍କେଦାଃ ଆଡଃ ଦାଖ୍ରାସି କାଏ ନୁଁ କେଦାଃ, ଆଡଃ ଆପେ ‘ଇନିଃକେ ବଙ୍ଗା ଏସେର୍କିୟାଏ’ ମେନ୍ତେପେ କାଜିକେଦା ।
34 Es kam der Sohn des Menschen, aß und trank, da sagt ihr: siehe, ein Fresser und Weinsäufer, der Zöllner und Sünder Freund.
୩୪ମାନୱାହନ୍ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଜମ୍ ନୁଁ କେଦାଏ, ଆଡଃ ଆପେ ‘ଇନିଃକେ ଦାର୍ଧା ଆଡଃ ଦାଖ୍ରାସି ନୁଁ ହଡ଼ ତାନିଃ, ମାଲ୍ହାରମ୍କଆଃ ଆଡଃ ପାପିକଆଃ ଗାତି ତାନିଃ ମେତାଇତାନାପେ ।’
35 Und die Weisheit ward gerechtfertigt an allen ihren Kindern.
୩୫ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସେଣାଁଁ, ଆୟାଃ ସବେନ୍ ହନ୍କଆଃ ହରାତେ ସାର୍ତି ତାନାଃ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍ୟାନା ।”
36 Es bat ihn aber einer von den Pharisäern zu Tische, und er gieng in das Haus des Pharisäers und setzte sich nieder.
୩୬ଫାରୁଶୀକଏତେ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଆଇଁୟାଃଲଃ ଜମେମେ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ, ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଫାରୁଶୀଆଃ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନ୍ତେ ଜଜମାଏ ଦୁବ୍ୟାନା ।
37 Und siehe, ein sündiges Weib, die in der Stadt war, die erfuhr, daß er im Hause des Pharisäers zu Tische saß, und kam mit einer Alabasterflasche mit Salbe,
୩୭ଆଡଃ ନେଲେପେ, ଏନ୍ ନାଗାର୍ରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ପାପିକୁଡ଼ି, ୟୀଶୁ ଫାରୁଶୀଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଜମେ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁବାକାନାଏ ମେନ୍ତେ ସାରିକେଦ୍ତେ ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ପୁଣ୍ଡିଦିରିରାଃ ଚୁକାଃ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ଆଉକେଦାଃଏ ।
38 und sie stellte sich hinten zu seinen Füßen und weinte, fieng an mit den Thränen seine Füße zu netzen, und wischte sie ab mit den Haaren ihres Hauptes, und küßte seine Füße und salbte sie mit der Salbe.
୩୮ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ କାଟା ସୁବାରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ରାଆଃ ତାନ୍ଲଃ ଆୟାଃ ମେଦ୍ଦାଃତେ ଇନିୟାଃ କାଟାକେ ଲୁମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍ତେ ଜଦ୍କେଦ୍ଲଃ ଇନିୟାଃ କାଟା ଚଅଃ କେଦ୍ତେ କାଟାରେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ତେ ଗସଃକିୟା ।
39 Als aber der Pharisäer dies sah, der ihn geladen, sprach er bei sich selbst: wenn der ein Prophet wäre, so erkännte er, wer und welcher Art die Frau ist, die ihn anrührt, daß sie eine Sünderin ist.
୩୯ନେୟାଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ କେଡ଼ାକାଇ ଫାରୁଶୀ ଆୟାଃ ମନ୍ରେ କାଜିକେଦାଏ, “ନିଃ ନାବୀ ତାନିଃରେଦ, ନେ ଜୁଟିଦିତାନ୍ କୁଡ଼ି ଅକଏ ଆଡଃ ଚିଲ୍କାନ୍ନିଃ ତାନିଃ ଏନା ସାରିଦାଡ଼ିତେୟାଃଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ପାପିନିଃତାନିଃ ।”
40 Und Jesus antwortete und sprach zu ihm: Simon, ich habe dir etwas zu sagen. Er aber sagt: sprich, Meister.
୪୦ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ଶିମୋନ୍ ଆମ୍କେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା କାଜିସାନାଙ୍ଗ୍ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।” ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ଗୁରୁ ମାର୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ମେଁ ।”
41 Ein Wechsler hatte zwei Schuldner; der eine schuldete fünfhundert Denare, der andere fünfzig.
୪୧“ଜେତାଏ ସାହୁକାର୍ ହଡ଼ଆଃ ବାର୍ହଡ଼୍ ରିଣୀ ସାବ୍ତାନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା । ମିହୁଡ଼୍ ମଣେୟାଁ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃ ବାର୍ହିସି ଗେଲେୟା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ।
42 Da sie nicht zahlen konnten, schenkte er es beiden. Welcher von ihnen nun wird ihn am meisten lieben?
୪୨ହାଲ୍ ରୁହାଡ଼୍ଲାଇ ଇନ୍କିନ୍ତାଃ ଜେତ୍ନାଃ କା ତାଇକେନ୍ରେ ଇନିଃ ବାରାନ୍କିନାଃ ରିଣୀ ବାଗିତାଦାଏ । ଇନ୍କିନ୍ଏତେ ଅକଏ ଇନିଃକେ ପୁରାଃ ଦୁଲାଡ଼ିୟାଏ?”
43 Da antwortete Simon: ich denke, der, dem er am meisten geschenkt hat. Er aber sagte zu ihm: du hast recht geurteilt.
୪୩ଶିମୋନ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ବିଚାର୍ତେ ପୁରାଃରିଣୀ ବାଗିକିଃ ନିଃ ।” ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ ବୁଗିନାଃମ୍ କାଜିକାଦାଃ ।”
44 Und indem er sich gegen die Frau wendete, sagte er zu Simon: Siehst du diese Frau? Ich bin in dein Haus gekommen, du hast mir kein Wasser für die Füße gegeben; sie aber hat mir die Füße mit ihren Thränen genetzt und mit ihren Haaren getrocknet.
୪୪ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିସାଃ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଚିନାଃ ଆମ୍ ନେ କୁଡ଼ିକେମ୍ ନେଲିତାନା? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃୟାନା, ଆମ୍ କାଟା ଆବୁଙ୍ଗ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଦାଆଃ କାଟିଃହ କାମ୍ ଏମାଦିୟାଁ, ମେନ୍ଦ ନେ କୁଡ଼ି ମେଦ୍ଦାଃତେ ଆଇଁୟାଃ କାଟା ଲୁମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍ତେ ଜଦ୍କେଦାଏ ।
45 Du hast mir keinen Kuß gegeben; sie aber hat von dem Augenblick an, da sie eintrat, nicht nachgelassen, mir die Füße zu küssen.
୪୫ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ମିସାହ କାମ୍ ଚଅଃ'କିୟାଃଁ, ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବଲୟାନ୍ ଇମ୍ତାଏତେ ନିଃ କାଟାତାଇୟାଁଃକେ ଚଅଃ'କାତେ ତାନାଏ ।
46 Du hast mir das Haupt nicht mit Oel gesalbt; sie aber hat mir die Füße mit Salbe gesalbt.
୪୬ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ବହଃରେ ସୁନୁମ୍ କାମ୍ ଗସଃକେଦାଃ ମେନ୍ଦ ନିଃ କାଟାତାଇୟାଁଃରେ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ଗସଃକେଦାଏ ।
47 Darum sage ich dir, daß ihre vielen Sünden vergeben sind, hat sie ja doch viele Liebe bewiesen: wem dagegen wenig vergeben wird, der liebt wenig.
୪୭ଏନାନାଗେନ୍ତେ କାଜିୟାମେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ନିଃ ପୁରାଃ ଦୁଲାଡ଼୍କେନାଏ ମେନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ପୁରାଃ ପାପ୍ ଛାମାକାନା । ମେନ୍ଦ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ଛାମାଅଃନିଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ଦୁଲାଡ଼ାଃଏ ।”
48 Er sprach aber zu ihr: deine Sünden sind dir vergeben.
୪୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃ ପାପ୍ ସବେନ୍ ଛାମାୟାନା ।”
49 Und die Tischgenossen fiengen an bei sich zu sagen: wer ist der, daß er sogar Sünden vergibt?
୪୯ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ଜମ୍ତେ ଦୁବାକାନ୍ ହଡ଼କ ଆକ ଆକରେଗି କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦାକ, “ଇଦୁ ନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ ଯେ ପାପ୍କହଗି ଛାମାଏତାନା?”
50 Er sprach aber zu der Frau: dein Glaube hat dir geholfen; gehe hin im Frieden.
୫୦ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ “ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଆମ୍କେ ବାଞ୍ଚାଅ କାଦ୍ମେୟାଁଏ ଜୀଉ ସୁକୁତେ ସେନଃମେ ।”
