Lukas 23
1 Und ihre ganze Versammlung stand auf und brachte ihn zu Pilatus.
तैखन तैना सब तैट्ठां उठे ते यीशुए पिलातुसे कां घिन्तां जे।
2 Sie fiengen aber an ihn zu verklagen und sagten: diesen haben wir erfunden als einen der unser Volk aufwiegelt und dem Kaiser Steuer zu geben wehrt, und sich selbst für den Christus und König ausgibt.
ते तैस जो एन ज़ोइतां ए इलज़ाम लांने लगे, “कि ए इश्शे लोकन भड़काते ते महाराज़े जो धड़त देनेरे लेइ ठाकते, ते अपने आपे जो मसीह राज़ो ज़ोते।”
3 Pilatus aber fragte ihn: bist du der König der Juden? Er aber antwortete ihm: du sagst es.
तैखन पिलातुसे यीशुए पुच़्छ़ू, “तू यहूदी केरो राज़ोस?” यीशु तैस जुवाब दित्तो, “तू एप्पू ज़ोतस!”
4 Pilatus aber sagte zu den Hohenpriestern und den Massen: ich finde keine Schuld an diesem Menschen.
पिलातुसे प्रधान याजकन ते लोकन सेइं ज़ोवं, “कि अवं एस मैन्हु मां कोई कसूर न लेई।”
5 Sie aber steigerten sich in der Behauptung, daß er das Volk aufwiegle mit seinem Lehren durch ganz Judäa vom Anfang in Galiläa an bis hieher.
पन तैना बड़े घमण्डे सेइं ज़ोने लगे, “ए यहूदियारे इलाके करां गलील इलाके तगर बल्के इड़ी तगर लोकन अपनि शिक्षाई सेइं भड़काते।”
6 Da es aber Pilatus hörte, fragte er ob der Mann ein Galiläer sei,
ज़ैखन पिलातुसे एन शुनू त तैनी पुच़्छ़ू, “कुन ए मैन्हु भी गलील इलाकेरो आए।”
7 und als er erfuhr, daß er aus der Herrschaft des Herodes sei, schickte er ihn zu Herodes, der in diesen Tagen ebenfalls in Jerusalem war.
ते ज़ेरो तैस पतो लगो, कि ए हेरोदेसेरे इलाकेरो रानेबालोए, त पिलातुसे तै हेरोदेस कांजो भेज़ो। किजोकि तैस वक्ते मां तै एप्पू भी यरूशलेम नगरे मां थियो।
8 Herodes aber, da er Jesus sah, hatte eine große Freude: denn er hätte ihn schon lange her gerne gesehen, weil er von ihm hörte, und er hoffte ihn ein Zeichen verrichten zu sehen.
ज़ैखन हेरोदेसे यीशु लाव त बड़ो खुशी भोव। किजोकि तैस च़रोक्नी देंती यीशु हेरनेरी इच्छा थी। तैनी तैसेरे बारे मां बेड़ि गल्लां शुनोरी थी, ते तैस बड़ी उमीद थी, कि यीशुएरो कोई चमत्कार हेरे।
9 Er legte ihm aber viele Fragen vor; er aber antwortete ihm nichts.
तैनी यीशुए बड़ू किछ पुच़्छ़ू, पन यीशुए तैस कोई जुवाब न दित्तो।
10 Die Hohenpriester und die Schriftgelehrten aber standen dabei und verklagten ihn scharf.
पन याजक ते प्रधान याजक ते कने शास्त्री लोक बड़े ज़ोरे शोरे सेइं यीशु पुड़ इलज़ाम लांने लगे।
11 Herodes aber samt seinem Gefolge trieb Spott und Hohn mit ihm, ließ ihm ein Prachtkleid anziehen, und schickte ihn so zu Pilatus zurück.
तैखन हेरोदेस भी अपने सैथन सेइं मिलतां यीशुएरी तुहीन की, ते तैसेरी हासी बनाई फिरी तैस अक चमकतो कुरतो लुवेइतां पिलातुसे कां वापस भेज़ो।
12 Es wurden aber Herodes und Pilatus gute Freunde an diesem Tage miteinander, vorher nämlich standen sie in Feindschaft gegen einander.
पेइले पिलातुस त हेरोदेस दुश्मन थिये, तैस दिहाड़े तैना दोस्त बेनि जे।
13 Pilatus aber rief die Hohenpriester und die Oberen und das Volk zusammen,
तैखन पिलातुसे प्रधान याजक ते सरदार ते होरे लोक अकोट्ठे किये।
14 und sprach zu ihnen: ihr habt mir diesen Menschen gebracht als einen, der das Volk zum Abfall verführe, und siehe ich habe denselben vor euch verhört und keinen Grund eurer Anklagen an ihm gefunden.
“ते पिलातुसे तैन सेइं ज़ोवं तुसेईं ए मैन्हु मीं कां एन ज़ोंतो आनोरोए कि, ए लोकन भड़काते ते मिमी एसेरी पुछ़ गन की, पन ज़ैस जुर्मेरो दोष तुस एस पुड़ लातथ, अवं एल्हेरो एसमां कोई कसूर न लेईं।
15 Ebenso wenig Herodes, denn er hat ihn uns zurückgeschickt. Hienach liegt keine todeswürdige That von ihm vor.
ते न हेरोदेस ज़ैनी ए असन कां भेज़ोरोए तैस भी कोई दोष न मैल्लो, ते असन कां एरू कोई सबूत बराँमद न भोवं, ज़ैस सेइं ए कत्ल कियो गाए।
16 So will ich ihn denn züchtigen und dann loslassen.
तैल्हेरेलेइ अवं एस कोड़ेइं बाएतां छ़ैडी देताईं।”
17 Er war aber verpflichtet, ihnen aufs Fest einen freizugeben.
पिलातुस यहूदी केरे फ़सह तिहारेरे मौके पुड़ अक कैदी हथरां छ़डतो थियो।
18 Es schrie aber die ganze Masse zusammen: zum Tode mit diesem, laß uns aber den Barabbas los.
तैना सारे लोक चिन्डां लगे मारने, “कि एस मैन्हु सज़ा देथ ते बरअब्बा इश्शे लेइ हथरां छ़ड्डा।”
19 Der lag wegen Aufruhrs, der in der Stadt vorgefallen, und Mordes im Gefängnis.
बरअब्बा नगर मां गड़बड़ी केरनेरे ते कतलेरे बारे मां पाबंद भोरो थियो।
20 Abermals sprach sie Pilatus an in der Absicht, Jesus loszulassen.
पिलातुसे यीशु हथरां छ़डनेरे इरादे सेइं लोकन दुबारू पुच़्छ़ू।
21 Sie aber riefen dagegen: kreuzige, kreuzige ihn.
पन तैना लोक मना चिन्डां लगे मारने, “कि तू एस क्रूसे पुड़ च़ाढ़ एस क्रूस पुड़ च़ाढ़।”
22 Er aber sprach zum drittenmale zu ihnen: was hat denn dieser übles gethan? ich habe nichts Todeswürdiges an ihm gefunden. So will ich ihn denn züchtigen und dann loslassen.
तैखन पिलातुसे तैन ट्लेइयोवं फेरे फिरी ज़ोवं, “किजो आखर एनी कुन जुर्म कियोरोए? हेरा एसमां एरू कोई सबूत बराँमद न भोवं, कि ए मौतरे सज़ारो हकदार भोए, तैल्हेरेलेइ अवं एस कुटेइतां छ़ैडी देताईं।”
23 Sie aber lagen ihm mit lautem Rufen an, und forderten seine Kreuzigung, und ihr Rufen drang durch.
पन तैना चिन्डां मैरी-मैरी ज़ोने लगे, ए क्रूसे पुड़ च़ाढ़ोरो लोड़ते, ते तैन केरि चिन्डां मारनेरी उमीद पूरी भोइ।
24 Und Pilatus beschloß ihr Verlangen zu erfüllen;
बस्सा, पिलातुसे ज़ोवं कि तैन केरे मेरज़रे मुताबिक कियूं गाए।
25 er ließ den wegen Aufruhrs und Mordes ins Gefängnis Geworfenen los, wie sie forderten, Jesus aber überließ er ihrem Begehren.
ते ज़ै मैन्हु हुकुमतरे खलाफ ते खूनेरे जुर्मे मां कैद थियो, ते ज़ैस हथरां छ़डनेरे लेइ तैनेईं दरखुवास कियोरी थी, तै हथरां छ़ड्डो पन यीशु तैन केरि मेर्ज़ी सेइं सिपाही केरे हवाले कियो।
26 Und wie sie ihn abführten, griffen sie einen gewissen Simon von Kyrene, der vom Felde kam, und legten ihm das Kreuz auf, es Jesus nachzutragen.
ज़ैखन तैना यीशु नेइतां च़लोरे थियो, त तैनेईं शमौन कुरेनी ज़ै एक्की ड्लोंवेरां ओरो थियो, ट्लातो ते क्रूस तैस कां छ़ूने जो दित्तू, कि तू ई क्रूसे छ़ुइतां यीशु पत्ती च़ला।
27 Es folgte ihm aber eine große Schaar des Volks, und von Weibern die wehklagten, und ihn beweinten.
ते बड़े लोक तैस पत्ती च़लोरे थिये ते किछ कुआन्शां भी थी ज़ैना यीशुएरे लेइ शौग बनैती थी।
28 Jesus aber wandte sich zu ihnen und sprach: ihr Töchter von Jerusalem, weinet nicht über mich; vielmehr weinet über euch selbst, und über eure Kinder.
यीशुए तैन केरे पासे मुड़तां ज़ोवं, “हे यरूशलेम नगरेरी कुइयाव मेरे लेइ लेरां न देथ, बल्के अपने बच्चां केरे लेइ लेरां देथ।
29 Denn siehe es kommen Tage, an welchen sie sagen werden: selig die Unfruchtbaren, und die Leiber die nicht geboren, und die Brüste, die nicht genährt haben.
किजोकि तैना मुशकिल दिहाड़े एजने बालेन ज़ैखन लोक एन ज़ोले कि, ‘धन आन तैना कुआन्शां ज़ैना बेऔलादन ते बच्चे न पाले।’”
30 Hierauf werden sie anfangen zu sagen zu den Bergen: fallet über uns, und zu den Hügeln: decket uns.
“तैस वक्ते लोक पहाड़न सेइं ज़ोले, ‘असन उन्ढे बिछ़ड़ा ते उच्ची ठारन जो ज़ोले, कि असन छ़पाथ।’
31 Denn wenn man das am grünen Holze thut, was soll am dürren werden?
किजोकि ज़ैखन तैनेईं सब्ज़ बुट्टे सेइं एन केरू, त शुक्कोरे बुट्टे सेइं कुन न केरेले?”
32 Man führte aber auch zwei andere Verbrecher mit ihm zur Hinrichtung.
ते सिपाहेईं दूई होरे मुर्ज़म भी यीशु सेइं साथी च़लवरे थिये ताके तैन भी मारन।
33 Und als sie an den Platz gekommen waren, den man Schädelstätte nennt, kreuzigten sie ihn daselbst, ebenso die Verbrecher, den einen zur rechten, den andern zur linken.
ज़ैखन तैना तैस ठैरी पुज़े ज़ैस जो “खोपड़ी” ज़ोतन त तैड़ी यीशु क्रूसे पुड़ च़ाढ़ो, ते तैना दूई मुर्ज़मन भी एक्की यीशुएरे देइने पासे ते होरि बांए पासे क्रूसे पुड़ च़ाढ़े।
34 Jesus aber sagte: Vater, vergib ihnen, denn sie wissen nicht was sie thun. Sie verteilten aber seine Kleider, und warfen das Los darüber.
यीशु ज़ोवं, “हे बाजी एन माफ़ करां एन न ज़ानन् कि एना कुन लोरेम केरने।” ते तैनेईं तैसेरे लिगड़ां केरे लेइ पेरची छ़ेडतां शर्त रख्खू ते एप्पू मांमेइं बंटां।
35 Und das Volk stand dabei, und schaute zu. Die Oberen aber höhnten und sagten: anderen hat er geholfen, so helfe er sich selber, wenn er der Christus Gottes ist, der auserwählte.
लोक खड़खड़े एन सब किछ हेरने लोरे थिये ते सरदार ज़ोरे-ज़ोरे सेइं ज़ोते थिये, “एनी होरे त बच़ाए ते अगर ए मसीहे ते परमेशरेरो च़ुनोरे त अपने आपे किजो न बच़ाए।”
36 Es verspotteten ihn aber auch die Soldaten, indem sie herzutraten, ihm Essig reichten,
सिपाही भी तैस कां एइतां तैसेरी हासी बनाने लगे (किजोकि तै अपनो आप राज़ो बनातो थियो), ते घटया दाछ़ारो रस पीनेरे लेइ तैस देने लगे।
37 und sagten: wenn du der König der Juden bist, so hilf dir selber.
“ते ज़ोते थिये तू अगर यहूदी केरो राज़ोस त अपनो आप बच़ा!”
38 Ueber ihm aber war eine Inschrift: dieser ist der König der Juden.
ते तैस क्रूसे पुड़ यानी यीशुएरे दोग्गे करां बहा अक पखड़ी लिखतां लेवरी थी, ते तैस पुड़ एन लिखेरू थियूं, “ए यहूदी केरो राज़ आए।”
39 Einer aber von den Verbrechern, die da hiengen, lästerte ihn: bist du nicht der Christus? Hilf doch dir selbst und uns.
तैन दूई डैकू ज़ैना मारे जे तैन मरां एक्के यीशु जो तुहीन केरतां ज़ोवं, “अगर तू मसीह आस त एप्पू भी बंच़ ते असन भी बच़ा।”
40 Der andere aber erwiderte und schalt ihn: fürchtest du nicht einmal Gott, der du doch in gleicher Strafe bist?
पन होरे दुइयोवं डैके तैस जो झ़िड़कतां ज़ोवं, “तीं परमेशरेरो भी डर नईं? ज़ै सज़ा तैस मैलने लावरी तीं भी त तैए सज़ा मैलने लोरीए।
41 Und zwar sind wir es mit Recht, denn wir empfangen den Lohn unserer Thaten; dieser aber hat nichts Unrechtes gethan.
असन त इन्साफेरे मुताबिक अपने बुरे कम्मां केरि सज़ा मैलने लोरी पन एनी त कोई गलत कम नईं कियेरू।”
42 Und er sagte: Jesus, gedenke mein, wenn du mit deinem Reiche kommst.
तैखन तैनी ज़ोवं, “हे यीशु ज़ैखन तू अपने राज़्ज़े मां एज्जेलो त मीं भी याद केरां।”
43 Und er sagte zu ihm: wahrlich, ich sage dir, heute wirst du mit mir im Paradiese sein.
यीशुए तैस जो ज़ोवं, “अवं तीं सेइं सच़ ज़ोताईं कि तू अज़े मीं सेइं साथी स्वर्गे मां भोलो।”
44 Und schon war es ungefähr um die sechste Stunde, da brach eine Finsternis ein über das ganze Land bis zur neunten Stunde,
दीसारे 12 बज़ेई सारे मुलखे मां आंधरू भोवं, त ट्लेइ बज़न तगर रावं।
45 die Sonne verlor ihren Schein; der Vorhang des Tempels aber zerriß in der Mitte.
दिहाड़ो भी कालो भोव ते मन्दरेरो पड़दो बां देंता बुन तगर फेटतां दूई टुक्ड़े भोइ जे।
46 Und Jesus rief laut und sprach: Vater, in deine Hände befehle ich meinen Geist. Nachdem er aber dies gesagt, verschied er.
यीशुए बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “हे बाजी अवं अपनि आत्मा तेरे हथ्थे मां सोंफताईं,” ते एन ज़ोइतां यीशुए प्राण दित्ते।
47 Da aber der Hauptmann sah, was geschehen, so pries er Gott und sprach: in der That, dieser Mensch war ein gerechter.
ज़ैखन रोमी सूबेदारे एन सब हेरू त परमेशरेरी तारीफ़ केरते ज़ोवं, “ए मैन्हु सच़्च़े धर्मी थियो।”
48 Und die ganze Menge, die zu diesem Schauspiel gekommen war, wie sie sahen was geschehen, schlugen sie an die Brust und kehrten um.
ते सारे लोक ज़ैना तैड़ी थिये ए अनर्थ हेरतां छाती पिट्टते च़ले जे।
49 Es standen aber alle seine Bekannten von ferne, auch die Frauen, die ihm mitgefolgt waren von Galiläa und sahen es.
पन यीशुएरे सारे दोस्त ते तैना कुआन्शां ज़ैना गलील इलाके मरां यीशुए पत्पती ओरी थी दूर ज़ेरे खेड़ोइतां, ज़ैन किछ भोइ रावरू थियूं सब किछ हेरी रेवरी थी।
50 Und siehe ein Mann Namens Joseph, der Ratsherr war, ein braver und gerechter Mann -
अक मैन्हु थियो, ज़ेसेरू नवं यूसुफ थियूं, तै यहूदी केरि आदालतरो अक मुलाज़म भी थियो, ते अक बड़ो नेक ते धर्मी मैन्हु थियो।
51 er hatte ihnen in Rat und That nicht zugestimmt - von der jüdischen Stadt Arimathäa, der auf das Reich Gottes wartete,
तै बेड्डी आदालत अफसरां केरे फैसलेरे हके मां न थियो। तै यहूदी केरे नगर अरिमतियाह रानेबालो थियो, ते परमेशरेरे राज़्ज़ेरे तलाशी मां थियो।
52 der gieng zu Pilatus und bat um den Leichnam Jesus',
तैनी पिलातुसे कां गेइतां यीशुएरी लाश मगी।
53 und nahm ihn herunter, wickelte ihn in Leinwand, und legte ihn in ein ausgehauenes Grab, wo noch niemand je gelegen war.
ते लाश क्रूसे पुड़ेरां ओसैलतां मलमलेरे कपड़े मां पलेटतां ते एक्की कब्री मां रख्खी, ज़ै एक्की शफ़ड़ी मां बनेवरी थी, तैस कब्री मां पेइले कोई लाश न थी रखोरि।
54 Und es war der Rüsttag und der Sabbat im Anzug.
तै तियेरारी दिहाड़ी थी ज़ै आरामेरी दिहाड़ी शुरू भोने बाली थी।
55 Die Frauen des Gefolges aber, die mit ihm von Galiläa gekommen waren, schauten sich das Grab an, und wie sein Leib bestattet wurde.
ते तैना दूई कुआन्शां ज़ैना गलील इलाके मरां यीशुए पत्पती ओरी थी, यूसुफे पत्पती जेई ते तैनेईं तै कब्र हेरी, कि यीशुएरी लाश एसमां केन्च़रे सेइं रखोरीए।
56 Nachdem sie aber zurückgekehrt waren, richteten sie Gewürze und Salben; und den Sabbat brachten sie in der Stille zu nach dem Gebot.
तैखन तैना अपने घरे वापस आए, ते खुशबूदार चीज़ां ते इत्र तियार कियो ते आरामेरे दिहाड़े मूसेरे कानूनेरे मुताबिक आराम कियो।
