Job 8
1 Dann antwortete Bildad von Suah und sprach:
I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
2 Wie lange willst du solches reden, und sind ein heftiger Wind deines Mundes Worte?
Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
3 Beugt etwa Gott das Recht oder beugt der Allmächtige gerechte Sache?
Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
4 Wenn deine Kinder gegen ihn gesündigt haben, so lieferte er sie ihrem Frevel aus.
Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
5 Wenn du dich ernstlich an Gott wendest und zum Allmächtigen um Gnade flehst, -
Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
6 wenn du lauter und redlich bist, so wird er alsbald für dich wach werden und deine Wohnstätte in der du als Gerechter weilst, wieder herstellen.
Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
7 Dann wird dann dein früheres Los armselig erscheinen, aber herrlich groß wird das nachmalige sein.
A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
8 Denn befrage nur frühere Geschlechter und achte auf das, was ihre Väter erforschten.
Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
9 Denn wir sind von gestern und wissen nichts, weil unsere Tage nur ein Schatten sind auf Erden.
(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
10 Sie aber werden dich belehren, dir es sagen und aus ihrer Einsicht Kunde geben.
Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
11 “Wächst, wo kein Sumpf ist, Papyrus? Schießt Riedgras ohne Wasser auf?
Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
12 “Noch steht's in seinem frischen Trieb, wo es nicht abgeschnitten werden kann, aber vor allem Grase verdorrt es.
Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
13 “Das ist das Ende Aller, die Gottes vergessen, und des Ruchlosen Hoffnung wird zu nichte.
Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
14 Seine Zuversicht ist ein Sommerfaden, und ein Spinnengewebe ist's, worauf er vertraut.
Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
15 “Er stützt sich auf sein Haus, aber es hält nicht Stand; er hält sich daran fest, doch es bleibt nicht stehn.
Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
16 “Frisch grünt er angesichts der Sonne, und über seinen Garten laufen seine Senker aus.
Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
17 “Um Geröll verflechten sich seine Wurzeln, zwischen Steinen bohrt er sich hindurch.
Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
18 “Doch wenn er ihn wegtilgt von seinem Standort, so verleugnet ihn der: Ich sah dich nie!
Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
19 “Sieh', das ist die Wonne seines Lebenswegs, und aus dem Staube sprossen andre auf!”
Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
20 Nein, Gott verschmäht den Frommen nicht und hält der Missethäter Hand nicht fest.
Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
21 Noch wird er deinen Mund mit Lachen erfüllen und deine Lippen mit Jauchzen.
Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
22 Die dich hassen, werden sich mit Schande bedecken, aber das Zelt der Frevler wird verschwunden sein.
Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.
