Job 40
1 Und Jahwe antwortete Hiob und sprach:
Пәрвәрдигар Аюпқа йәнә җававән: —
2 Hadern mit dem Allmächtigen will der Tadler? Der Ankläger Gottes antwortete darauf!
«Һәммигә Қадир билән дәвалашидиған киши униңға тәрбийә қилмақчиму? Тәңрини әйиплигүчи киши җавап бәрсун!» — деди.
3 Dann antwortete Hiob Jahwe und sprach:
Аюп болса Пәрвәрдигарға җававән: —
4 Fürwahr, zu gering bin ich; was soll ich dir erwidern? Ich lege meine Hand auf meinen Mund.
«Мана, мән һеч немигә яримаймән; Саңа қандақ җавап берәләймән? Қолум билән ағзимни етип гәптин қалай;
5 Einmal habe ich geredet und werde es nicht wiederholen - ein zweites Mal, und werde es nicht wieder thun!
Бир қетим дедим, мән йәнә җавап бәрмәймән; Шундақ, икки қетим десәм мән қайта сөзлимәймән» — деди.
6 Dann antwortete Jahwe Hiob aus Wettersturm und sprach:
Андин Пәрвәрдигар қара қуюн ичидин Аюпқа җавап берип мундақ деди: —
7 Auf, gürte deine Lenden wie ein Mann: Ich will dich fragen und du belehre mich!
«Әркәктәк белиңни чиң бағла, Андин Мән сәндин сорай; Сән Мени хәвәрдар қилғин.
8 Willst du gar mein Recht zunichte machen, mich verdammen, damit du Recht behaltest?
Сән дәрвәқә Мениң һөкүмимни пүтүнләй бекарға кәткүзмәкчимусән? Сән өзүңни һәққаний қилимән дәп, Мени натоғра дәп әйиплимәкчимусән?
9 Hast du denn einen Arm wie Gott und vermagst du mit gleichem Schall wie er zu donnern?
Сениң Тәңриниң билигидәк [күчлүк] бир билигиң барму? Сән Униңдәк аваз билән гүлдүрләләмсән?
10 Schmücke dich doch mit Majestät und Hoheit! Umkleide dich mit Glanz und Herrlichkeit!
Қени, һазир өзүңни шан-шәрәп һәм салапәт билән безивал! Һәйвәт һәм көркәмлик билән өзүңни кийиндүрүп,
11 Laß sich ergießen deines Zornes Fluten und wirf mit einem Blicke jeden Stolzen nieder!
Ғәзивиңниң қәһрини чечип ташлиғин, Шуниң билән һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни пәсләштүргин.
12 Mit einem Blicke demütige jeden Stolzen und strecke die Gottlosen zu Boden.
Раст, һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни бойсундурғин, Рәзилләрни өз орнида дәссәп йәр билән йәксан қил!
13 Birg sie im Staube allzumal, banne ihr Angesicht an verborgenem Ort,
Уларни биргә топиға көмүп қой, Йошурун җайда уларниң йүзлирини кепән билән етип қойғин;
14 so will auch ich dich loben, daß deine Rechte dir Sieg verschafft!
Шундақ қилалисаң, Мән сени етирап қилип махтаймәнки, «Оң қолуң өзүңни қутқузиду!».
15 Sieh nur das Nilpferd, das ich schuf wie dich; Gras frißt es wie ein Rind!
Мән сениң билән тәң яратқан бегемотни көрүп қой; У калидәк от-чөп йәйду.
16 Sieh nur seine Kraft in seinen Lenden und seine Stärke in den Muskeln seines Leibes.
Мана, униң белидики күчини, Қосақ мускуллиридики қудритини һазир көрүп қой!
17 Es streckt seinen Schwanz wie eine Ceder aus, die Sehnen seiner Schenkel sind dicht verschlungen.
У қуйруғини кедир дәриғидәк егиду, Униң йотилиридики сиңирлири бир-биригә чиң тоқуп қоюлған.
18 Seine Knochen sind Röhren von Erz, seine Gebeine wie ein eiserner Stab.
Униң сүйәклири мис турубидәктур, Пут-қоллири төмүр чоқмақларға охшайду.
19 Das ist der Erstling von Gottes Walten; der es schuf, reicht dar sein Schwert.
У Тәңри яратқан җаниварларниң бешидур, Пәқәт униң Яратқучисила униңға Өз қиличини йеқинлаштуралайду.
20 Denn Futter tragen ihm die Berge, wo alle Tiere des Feldes spielen.
Тағлар униңға йемәклик тәминләйду; У йәрдә униң йенида даладики һәр бир һайванлар ойнайду.
21 Unter Lotusbüschen lagert es, im Versteck von Rohr und Schilf.
У сәдәпгүл дәрәқлигиниң астида ятиду, Қомушлуқ һәм сазлиқниң салқинида ятиду.
22 Lotusbüsche überdachen es, um ihm Schatten zu geben, des Baches Weiden umfangen es.
Сәдәпгүллүкләр өз сайиси билән уни япиду; Өстәңдики таллар уни орап туриду.
23 Wenn der Strom anschwillt, bangt es nicht, bleibt ruhig, wenn ein Jordan gegen seinen Rachen andringt.
Қара, дәрия тешип кетиду, бирақ у һеч һодуқмайду; Һәтта Иордандәк бир дәрияму униң ағзиға өркәшләп урулсиму, йәнила хатирҗәм туривериду.
24 Vermag es einer von vorn zu packen, mit Sprenkeln ihm die Nase zu durchbohren?
Униң алдиға берип уни тутқили боламду? Уни тутуп, андин бурнини тешип чүлүк өткүзгили боламду?
