Job 38

1 Dann antwortete Jahwe Hiob aus dem Wettersturm und sprach:

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

2 Wer da verdunkelt Ratschluß mit Worten ohne Einsicht?

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

3 Auf, gürte deine Lenden wie ein Mann; so will ich dich fragen und du belehre mich!

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

4 Wo warst du, als ich die Erde gründete? Sag an, wenn du Einsicht besitzest?

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

5 Wer hat ihre Maße bestimmt - du weißt es ja! - oder wer hat über sie die Meßschnur gespannt?

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

6 Worauf sind ihre Pfeiler eingesenkt, oder wer hat ihren Eckstein hingeworfen,

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

7 unter dem Jubel der Morgensterne allzumal, als alle Gottessöhne jauchzten?

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

8 Wer verwahrte hinter Thoren das Meer, als es hervorbrach, aus dem Mutterschoß hervorging,

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

9 als ich Gewölk zu seinem Kleide machte und dichte Finsternis zu seinen Windeln?

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

10 als ich ihm seine Grenze ausbrach und Riegel und Thore setzte

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

11 und sprach: “Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter und hier soll sich brechen deiner Wogen Übermut!”

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

12 Hast du je in deinem Leben dem Morgen geboten, dem Frührot seine Stätte angewiesen,

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

13 die Säume der Erde zu fassen, daß die Frevler von ihr abgeschüttelt werden?

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

14 Sie verwandelt sich wie Thon unter dem Siegel; sie stellen sich dar wie ein Gewand.

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

15 Und den Frevlern wird ihr Licht entzogen, und der schon erhobene Arm wird zerschmettert.

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

16 Bist du zu des Meeres Strudeln gelangt und bist du auf dem Grund der Tiefe gewandelt?

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

17 Haben sich dir des Todes Thore aufgethan, und schautest du die Thore des tiefen Dunkels?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

18 Hast du der Erde Breiten überschaut? Sag an, wenn du das alles weißt!

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

19 Wo hoch ist der Weg dahin, wo das Licht wohnt, und die Finsternis, - wo ist doch ihre Stätte,

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

20 daß du sie in ihr Gehege brächtest und die Pfade zu ihrem Hause kenntest?

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

21 Du weißt es, denn damals wurdest du geboren, und deiner Tage Zahl ist groß!

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

22 Bist du zu den Speichern des Schnees gelangt und hast du die Speicher des Hagels erschaut,

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

23 den ich aufgespart habe für die Drangsalszeit, für den Tag der Schlacht und des Kriegs?

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

24 Wo doch ist der Weg dahin, wo das Licht sich teilt, der Ost sich über die Erde verbreitet?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

25 Wer hat dem Regen Kanäle gespalten und einen Weg dem Wetterstrahl,

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

26 um es regnen zu lassen auf menschenleeres Land, auf die Wüste, in der niemand wohnt,

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

27 um Öde und Wildnis zu sättigen und frischen Graswuchs sprießen zu lassen?

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

28 Hat der Regen einen Vater, oder wer hat die Tautropfen gezeugt?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

29 Aus wessen Schoße ging das Eis hervor, und des Himmels Reif, wer hat ihn geboren?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

30 Wie Stein verdichten sich die Wasser, und die Fläche der Flut hält fest zusammen.

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

31 Vermagst du die Bande der Plejaden zu knüpfen oder die Fesseln des Orions zu lösen?

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

32 Führst du die Tierkreisbilder heraus zu ihrer Zeit und leitest du den Bär samt seinen Jungen?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

33 Kennst du die Gesetze des Himmels oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

34 Erhebst du zur Wolke deine Stimme, daß Schwall von Wassern dich bedecke?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

35 Entsendest du Blitze, daß sie hinfahren und zu dir sagen: Hier sind wir?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

36 Wer hat ins Wolkendunkel Weisheit gelegt oder wer verlieh dem Luftgebilde Verstand?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

37 Wer zählt die Wolken mit Weisheit ab, und die Krüge des Himmels - wer legt sie um,

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

38 wenn das Erdreich zu Gußwerk zusammenfließt, und die Schollen aneinander kleben?

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

39 Erjagst du für die Löwin Beute und stillst du die Gier der jungen Löwen,

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

40 wenn sie sich in den Lagerstätten ducken, im Dickicht auf der Lauer liegen?

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

41 Wer bereitet dem Raben seine Zehrung, wenn seine Jungen zu Gott schreien, umherirren ohne Nahrung?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?