Job 36
1 Weiter fuhr Elihu also fort:
Do tego przydał Elihu, i rzekł:
2 Warte mir ein wenig, daß ich dich unterweise, denn noch stehen Gott Worte zu Gebote.
Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
3 Ich will mein Wissen fernher entnehmen und meinem Schöpfer Recht verschaffen.
Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
4 Denn wahrlich, meine Worte lügen nicht; mit einem Manne von vollkommener Erkenntnis hast du's zu thun.
Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
5 Siehe, Gott ist gewaltig, doch verschmäht er niemand, gewaltig an Kraft des Geistes.
Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
6 Er erhält den Gottlosen nicht am Leben, aber den Elenden gewährt er Recht.
Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
7 Er zieht seine Augen nicht ab von dem Frommen und bei Königen auf dem Thron - da läßt er sie immerdar sitzen, daß sie erhöht seien.
Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
8 Und wenn sie mit Ketten gebunden sind, gefangen gehalten werden von Stricken des Elends,
A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
9 und er ihnen ihr Thun vorhält und ihre Sünden, daß sie sich überhoben,
Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
10 und er so ihr Ohr der Warnung aufthut und sie umkehren heißt vom Frevel:
I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
11 Wenn sie gehorchen und sich unterwerfen, so werden sie ihre Tage im Glück und ihre Jahre in Wonne verbringen.
Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
12 Gehorchen sie aber nicht, so fahren sie dahin durch Geschosse und verhauchen in Verblendung.
Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
13 Denn als Leute von ruchlosem Sinn hegen sie Zorn, schreien nicht, wenn er sie fesselt;
Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 in der Jugendfrische stirbt ihre Seele dahin, und ihr Leben wie das der Lustbuben.
Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
15 Erretten wird er den Elenden durch sein Elend und thut ihnen durch die Drangsal das Ohr auf.
Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
16 Und er lockt auch dich aus dem Rachen der Not auf weiten Plan, wo keine Beengung ist, und was auf deinen Tisch kommt, ist reich an Fett.
Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
17 Bist du aber erfüllt vom Urteile des Gottlosen, so werden Urteil und Gericht dich festhalten.
Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Denn Grimm verführe dich nicht zu Hohn, und des Lösegelds Größe verleite dich nicht.
Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
19 Wird er deinem Schreien anders abhelfen, als durch Bedrängnis und alle Kraftanstrengungen?
Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
20 Lechze nicht nach der Nacht, daß Völker auffahren an ihrer Stelle,
Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
21 Hüte dich, wende dich nicht zum Frevel; denn dazu hast du mehr Lust als zum Leiden.
Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
22 Siehe, Gott wirkt erhaben in seiner Kraft; wer ist ein Herrscher wie er?
Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
23 Wer hat ihm seinen Weg vorgeschrieben, und wer gesagt: du hast Unrecht gethan?
Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
24 Gedenke, daß du sein Thun erhebst, welches die Menschen besingen!
Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
25 Alle Menschen schauen ihre Lust daran; der Sterbliche erblickt es von ferne.
Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
26 Ja, Gott ist erhaben und unbegreiflich für uns, die Zahl seiner Jahre nicht zu erforschen.
Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
27 Denn er zählt des Wassers Tropfen ab, daß sie infolge seines Nebels Regen sickern,
Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
28 den die Wolken rieseln lassen, auf viele Menschen niederträufeln.
Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
29 Und vollends, wenn man die Ausbreitungen des Gewölks verstände, das Krachen seines Gezelts!
(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
30 Siehe, er breitet um sich aus sein Licht und bedeckt die Wurzeln des Meers.
Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
31 Denn damit richtet er Völker, giebt Speise zugleich im Überfluß.
Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
32 Beide Hände bedeckt er mit Licht und entbietet es gegen den Widersacher.
Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
33 Ihn meldet an sein Dröhnen, ihn, der seinen Zorn gegen das Unrecht eifern laßt.
Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
