Hebraeer 6
1 Darum wollen wir das Anfangswort vom Christus dahinten lassen, und uns zur Vollkommenheit erheben, nicht abermals das Fundament legen mit Buße von toten Werken, und Glauben an Gott,
ଆକେନ୍ସା ନେ ଏକେବାନ୍ କିସ୍ଟ ଦର୍ମନେ ମୁଲ୍ ସାମୁଆଁଇଂ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ସତ୍ ସାମୁଆଁଇଂ ସାପା ଆଃସିକେନ୍ନିଆ ସେନୁଗ୍ ଡିଂନେ ଦର୍କାର୍ । ନେ ଦର୍ମ ବିସ୍ବାସ୍ନେ ସତ୍ ସାମୁଆଁଇଂ ଆତେନ୍ ଦଦ୍ୟା କାମ୍ବାନ୍ ବିନେ ଡିଂଚେ ଇସ୍ପର୍ନେ ଡାଗ୍ରା ବିସ୍ବାସ୍ ନେଡିଂପା
ଣ୍ଡିଆଦିକ୍ୟା ବିସଏରେ ସିକ୍ୟା, ବାଆଃ ଆଡ଼ାତ୍ରା ନ୍ତି ବନେ, ମ୍ନାବିଚାର୍, ଗୁଏଃରେଇଂନେ ବାର୍ମୁଇଂତର୍ ତଃଡ଼ିଆନେ ଆରି ମାଡାନେ ଡଣ୍ଡ୍ ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ସାମୁଆଁଇଂନେ ଦେସ୍ ବାର୍ମୁଇଂତର୍ ଆଃରେନେ ଦର୍କାର୍ ଣ୍ଡୁ । (aiōnios g166)
3 Auch dies wollen wir thun, so Gott es gewährt.
ଆନେକେ ଏକେ ସେନୁଗ୍ ୱେନ୍ସା ଡିଂଏ । ଇସ୍ପର୍ନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆସା ଡିଂଚେ ଆକେନ୍ ଆଃ ନେ ନେଡିଂପା ।
4 Denn es ist unmöglich, diejenigen, welche einmal erleuchtet wurden und von der himmlischen Gabe gekostet haben und des heiligen Geistes teilhaftig wurden,
ଜାଣ୍ଡେଇଂ ବିସ୍ବାସ୍ ଆନ୍ତାର୍ ବଆର୍କେ ମେଇଂ ମନେ ଡିଂଚେ ବାର୍ମୁଇଂତର୍ ଆଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ ୟାଆର୍ଏ କି? ମେଇଂ ମୁଇଂନ୍ତୁଗ୍ ଇସ୍ପର୍ନେ ତାର୍କିଗ୍ନ୍ନିଆ ବାସା ଡିଂଆର୍ଗେ କିତଂ ଦାନ୍ନେ ଉସାସ୍ ବାଚେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାକେ ବାଲେଃଆର୍ଗେ ।
ମେଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ସାମୁଆଁନେ ବପୁ ବୁଜେ ଲେଃଆର୍ଗେ ବାରି ଇଡ଼ିଂଡେ ଜୁଗ୍ନେ ବପୁ ଏତେ ବଆର୍ଗେ । (aiōn g165)
6 und sind dann abgefallen, wiederum zu erneuern zur Buße, da sie doch sich den Sohn Gottes wieder kreuzigen und zum Gespött machen.
ଏଲେଣ୍ଡିଗ୍ ମେଇଂ ବିସ୍ବାସ୍ ଆନ୍ତାର୍ ବଆର୍କେ । ତେନ୍ସା ବାର୍ମୁଇଂତର୍ ମନେ ଡିଂନେ ନ୍ସା ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ କସ୍ଟ ଡାଗ୍ଲା ମେଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଂଡେକେ ବାର୍ମୁଇଂତର୍ କୁରୁସ୍ନ୍ନିଆ ଡାଚେ ସାପାରେନିଆ ଲୁଆ ଡିଂଆର୍ଡିଂକେ ।
7 Denn das Land, das den reichlich strömenden Regen eingesogen, und denen für die es bebaut wird wohlbestelltes Gewächs bringt, genießt den Segen von Gott.
ମୁଡ଼ି ତୁବଃ ଗୁର୍କ୍ନେ ଣ୍ଡିଆ ଗ୍ରଅନ୍ ଡିଂଚେ ଚାଷି ରେମୁଆଁ ନ୍ସା ଟିକ୍ କିଆଉଁଆଃ ଆବ୍ଲେଏ ଆତେନ୍ ତୁବନ୍ନିଆ ଇସ୍ପର୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ ଡିଂଏ ।
8 Bringt es aber Dornen und Disteln, so wird es verworfen, geht dem Fluche entgegen, dessen Ende ist das Verbrennen.
ମାତର୍ ଆତେନ୍ ତୁବଃ ଜଦି ଗ୍ରେଃ ସ୍ଲା ଆରି ଟୁଲି ଆବ୍ଲେଏ ତେଲା ମେଁନେ ମେଃଡିଗ୍ ମୁଲ୍ୟ ଆଲେଃ ଣ୍ଡୁ । ଆତେନ୍ ଇସ୍ପର୍ନେ ଅବିସାପ୍ନେ ଗଡ଼େଅ ଡିଂଏ ବାରି ସୁଆନ୍ନିଆ ଦଂସ ବାଏ ।
9 Wir sind aber, Geliebte, von euch des Besseren, dessen, was zum Heile gehört, gewiß, wenn wir auch so reden.
ନିଂନେ ବୟାଁ ଆରି ତନାଇଂ ନେ ଡେକ୍ରକମ୍ ସାମୁଆଁ ନେବାସଙ୍ଗ୍ଲା ଣ୍ଡିଗ୍ ପେଇଂନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ନେନେ ଆସାରେ ଲେଃକେ; ପେଇଂ ଉଦାର୍ ବାନେ ନ୍ସା ଆସିର୍ବାଦ୍ନେ ଗଡ଼େଅ ଡିଂଚେ ପେଲେଃକେ ।
10 Denn Gott ist nicht ungerecht, daß er eures Thuns vergäße und der Liebe, die ihr seinem Namen erzeugt habet, da ihr den Heiligen Dienste erwieset und noch erweiset.
ଇସ୍ପର୍ ଅନ୍ୟାୟ୍ ଆଡିଂ ଣ୍ଡୁ । ପେଇଂନେ କାମ୍ ବିନ୍ ଡିଂଚେ ବିନ୍ ବିସ୍ବାସିଇଂକେ ସାଆଜ୍ୟ ଡିଂଚେ ଇସ୍ପର୍ନେ ଡାଗ୍ରା ପେ ମୁଡ଼ି ଆଲାଦ୍ ଡିଂ ଆସୁଏଚେ ପାଙ୍ଗ୍ପେଲେଃକେ ଆତେନ୍ ମେଁ ଆଆବ ଣ୍ଡୁ ।
11 Wir wünschten jedoch, daß jeder von euch den gleichen Eifer bewährte für den Vollbeweis der Hoffnung bis zum Ende,
ମାତର୍ ନେନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଇକ୍ଚା, ସାରାସାରି ଜାକ ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ପେନେ ଆଲାଦ୍ କାଲାଆଃ ଲେଃଲେଃ । ଡେତ୍ଲା ପେ ମେଃନେ ଆସା ଡିଂପେଲେଃକେ ଆତେନ୍ ସାପା ବିସଏ ପୁରନ୍ ଡିଂଏ ।
12 damit ihr nicht stumpf werdet, sondern in der Nachfolge derer wandelt, die durch Glauben und Geduld die Verheißungen erben.
ଡେତ୍ଲା ପେ ଅଃନାଡିଗ୍ ମାବ୍ଟଚେ ଡାଟ୍ ବିସ୍ବାସି ଆରି ଡାଟ୍ ବପୁ ରେମୁଆଁଇଂକେ କେଚେ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ବାରି ଇସ୍ପର୍ ପର୍ମାନ୍ ଡିଂବକ୍ନେ ସର୍ତେ ବିସଏ ବାପା ।
13 Denn Gott hat dem Abraham Verheißung gegeben und beschworen bei sich selbst, da er keinen Höheren hatte bei ihm zu schwören
ଅବ୍ରାହାମ୍କେ ଇସ୍ପର୍ ଉଡ଼ିବେଲା ସାମୁଆଁ ବିକେ ଅଃତେନ୍ ବେଲା ମେଁ ମେଁନେ ସାମୁଆଁ ଆମ୍ବ୍ରଏ ଡାଗ୍ଚେ ପାର୍ମାନ୍ ଡିଂବଗେ । ମେଁ ବାନ୍ ମ୍ନା ଜାଣ୍ଡିଗ୍ ଆଲେଃଗେସା ମେଁ ନିଜର୍ ମ୍ନିରେ ପର୍ମାନ୍ ଡିଂବଗେ ।
14 mit den Worten: Fürwahr, mit Segen will ich dich segnen, und reichlich will ich dich mehren.
ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ଆସିର୍ବାଦ୍ ଣ୍ଡିଂଏ, ନାନେ ବଁସ୍କୁଲ୍କେ ଜବର୍ ବାବ୍ରେ ମ୍ନା ଣ୍ଡ୍ରାଡିଂଏ ।”
15 Und da er darauf in Geduld harrte, ist er zur Verheißung gelangt.
ଅବ୍ରହାମ୍ ସାଆସ୍ ସାଚେ ଉର୍କେ । ତେନ୍ସା ମେଁ ଇସ୍ପର୍ନେ ପର୍ମାନ୍ ଡିଂବକ୍ନେ ସାମୁଆଁ ସାପା ବାକେ ।
16 Schwören ja Menschen bei dem höheren, und der Eid dient zur Bekräftigung über alle Widerrede hinaus.
ରେମୁଆଁଇଂ ପାର୍ମାନ୍ ଡିଂବେଲା ନିଜର୍ବାନ୍ ମ୍ନା ରେମୁଆଁନେ ମ୍ନିରେ ପାର୍ମାନ୍ ଡିଂଆର୍ଏ ଡେକ୍ରକମ୍ ପର୍ମାନ୍ ଡିଂନେ ବାନ୍ ସର୍ତେ ବାଲିର୍ବାତାନେ ଡା ୱେଏ ।
17 So hat Gott, um den Erben der Verheißung noch mehr die Unbeugsamkeit seines Willens zu beweisen, einen Eid zum Mittel gemacht,
ଇସ୍ପର୍ ଆଜାକେ ଆତେନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ବିଏ ଡାଗ୍ଚେ ପାର୍ମାନ୍ ଡିଂବଗେ ଆତେନ୍ ପାର୍ମାନ୍ନ୍ନିଆ ମେଁ ଡାଟ୍ ଲେଃଏ ଡାଗ୍ଚେ ଆମେଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ବାବ୍ରେ ଆମ୍ୟାନ୍ସା ମେଁ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ବ୍ନ ସାମୁଆଁ ଏତେ ପାର୍ମାନ୍ ଆମିସୁ ବଗେ ।
18 damit wir durch zwei unwandelbare Dinge, in welchen Gott unmöglich trügen konnte, einen starken Sporn hätten; die wir unsere Zuflucht dazu nahmen, die Hoffnung vor uns zu ergreifen,
ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ସାମୁଆଁ ଆରି ପର୍ମାନ୍ ଆବଦ୍ଲେ ଆତେନ୍ ପାକ୍ଚିଚେ ଇସ୍ପର୍ ନାଲେଣ୍ଡ୍ରେ ଆଡିଂ ଣ୍ଡୁ । ଆକେନ୍ସା ମେଁନେ ସାଆଜ୍ୟ ବାଚେ ନେ ଡାଗ୍ରା ଲେଃକ୍ନେ ଆସାକେ ଡାଟ୍ ରକମ୍ ସାଚେ ବନେ ନ୍ସା ବିନ୍ ସାର୍ଦା ବା ନେଲେଃକେ ।
19 in der wir einen sicheren, festen Anker der Seele haben, der hineinreicht in das Innere des Vorhangs,
ଆକେନ୍ ଆସା ନେନେ ଜିବନ୍ନେ ଲଙ୍ଗର ସୁଗୁଆ । ଆକେନ୍ ଆସା ଡିଂନେ ଦର୍କାର୍ ଆରି ବିପଦ୍ ଣ୍ଡୁ ବାରି କିତଂନେ ମନ୍ଦିର୍ନେ ପାଟାଇ ଡାଚେ ମ୍ନାପବିତ୍ର ଟାନ୍ନିଆ ୱେଚା ୟାଲେଃକେ ।
