< 5 Mose 34 >

1 Und Mose stieg aus den Steppen Moabs auf den Berg Nebo, auf die Spitze des Pisga, der gegenüber von Jericho liegt; da zeigte ihm Jahwe das ganze Land: Gilead bis nach Dan,
Hathnukkhu Mosi ni Moab tanghling koehoi a cei teh, Jeriko khopui namranlah Nebo mon Pisgah monsom vah a luen. BAWIPA ni ram pueng hah a pâtue. Gilead ram Dan kho totouh,
2 ganz Naphthali und das Gebiet Ephraims und Manasses, sowie das ganze Gebiet Judas bis zum westlichen Meere,
Napthali ram buemlah, Ephraim ram hoi Manasseh ram buemlah, Judah ram pueng tuipui kanîloumlah totouh,
3 das Südland und die Jordans-Aue, die Ebene der Palmenstadt Jericho bis nach Zoar.
akalae ram hoi ungkung kho tie Jeriko khopui yawn Zoar kho totouh.
4 Und Jahwe sprach zu ihm: Das ist das Land, das ich Abraham, Isaak und Jakob eidlich verheißen habe, indem ich sprach: Deinen Nachkommen will ich es verleihen! Ich habe es dich mit eigenen Augen schauen lassen; aber hinüber sollst du nicht gelangen!
BAWIPA ni hete ram teh Abraham, Isak, Jakop tinaw koevah na catounnaw ka poe han telah thoebo laihoi lawk ka kam e ram doeh. Na mit hoi hmunae kâ teh na poe, hatei, nang teh hote ram koe na cet mahoeh atipouh.
5 Und Mose, der Knecht Jahwes, starb dort im Lande Moab, wie Jahwe gesagt hatte,
Hatdawkvah, BAWIPA ni a dei e patetlah Mosi teh Moab ram dawkvah a due.
6 und man begrub ihn im Thale im Lande Moab, gegenüber von Beth Peor, aber niemand kennt sein Grab bis auf den heutigen Tag.
Bethpeor namran lah Moab tanghling dawk ahni teh a pakawp. Hatei, sahnin ditouh ahni pakawpnae hmuen hah apinihai panuek hoeh.
7 Und Mose war hundertundzwanzig Jahre alt, als er starb; seine Augen waren nicht erloschen und seine Frische nicht geschwunden.
Mosi a due navah a kum 120 touh a pha. A mit hai mom hoeh, a tha hai youn hoeh rah.
8 Und die Israeliten beweinten Mose in den Steppen Moabs dreißig Tage lang; erst dann war die Zeit des Weinens und Trauerns um Mose voll.
Isarelnaw ni Mosi teh Moab tanghling dawk hnin 30 touh a khuikakhai awh. Hottelah hoi Mosi khuikakhainae hnin teh a pout.
9 Josua aber, der Sohn Nuns, war mit dem Geiste der Weisheit erfüllt, weil Mose seine Hände auf ihn gelegt hatte, und die Israeliten gehorchten ihm und handelten so dem Befehle gemäß, den Jahwe Mose gegeben hatte.
Hahoi Nun capa Joshua teh lungangnae muitha hoi a kawi. Bangkongtetpawiteh, Mosi ni ahnie van vah a kut a toung pouh. BAWIPA ni Mosi koe lawk a poe e patetlah a sak teh, Isarelnaw ni ahnie lawk a ngâi awh.
10 Es stand aber in Israel kein Prophet mehr auf, wie Mose, mit dem Jahwe von Angesicht zu Angesicht verkehrt hätte,
BAWIPA ni minhmai rek kâhmo laihoi a panue e Mosi patetlah Isarel miphun dawk bangpatet e profet hai bout tâcawt hoeh toe.
11 in Anbetracht aller der Zeichen und Wunder, die er als Abgesandter Jahwes in Ägypten am Pharao und allen seinen Untergebenen, sowie an seinem ganzen Lande getan hat,
Faro e hmaitung hoi a sannaw pueng e hmaitung hoi a ram thung pueng hanelah, Izip ram dawk sak hanelah BAWIPA ni a patoun e mitnoutnae hoi kângairu hnonaw hah ahni ni a sak.
12 und in Anbetracht aller der gewaltigen Stärke und furchtbaren Macht, die Mose vor den Augen von ganz Israel bethätigte.
Thaonae bahu pueng hoi Mosi ni a sak e takikatho e kângairu hno pueng hah Isarelnaw hmaitung vah Mosi ni a sak.

< 5 Mose 34 >