Apostelgeschichte 12
1 Um jene Zeit aber legte der König Herodes Hand an etliche der Angehörigen der Gemeinde, sie zu verderben.
तैस्से वक्ते मां हेरोदेस राज़ो कलीसियारे किछ मैनन् दुःख देनेरे लेइ तैना ट्लाने शुरू कीए।
2 Er ließ aber Jakobus den Bruder des Johannes mit dem Schwert hinrichten.
ते यूहन्ना प्रेरितेरो ढ्ला याकूब तलवारी सेइं मराव।
3 Da er aber sah, daß es den Juden gefiel, fuhr er fort und ließ auch Petrus greifen; es war aber in den Tagen des Ungesäuerten.
ज़ैखन तैनी हेरू कि यहूदन ए गल बड़ी खुशी अई, त तैन दिहाड़न मां पतरस भी ट्लाव। तैना दिहैड़ी अखमीरी रोट्टरी तिहारेरी थी।
4 Er ließ ihn festnehmen, und ins Gefängnis werfen, und übertrug seine Bewachung an vier Abteilungen von Soldaten, zu je vier Mann, in der Absicht, nach dem Passa ihn dem Volke vorzuführen.
ते तैस ट्लानेरां बाद हेरोदेस तै कैदखाने मां छ़ड्डो, ते तैसेरी निगरेंनारे लेइ च़ेव्रे टोली बनाई, हर टोली च़ेव्र-च़ेव्र सिपाही केरि थी, हेरोदेसेरो खियाल थियो कि फ़सह तिहारेरे बाद तै कैदे मरां केढतां लोकां केरे सामने पैश केरे।
5 So wurde also Petrus im Gefängnisse bewacht, von der Gemeinde aber wurde ohne Unterlaß für ihn zu Gott gebetet.
कैदखाने मां पतरस बड़े दिहाड़न तगर पेरहे मां थियो, पन सारी कलीसिया तैसेरेलेइ परमेशरे कां प्रार्थना केरने लगोरी थी।
6 Als aber Herodes im Begriffe war, ihn vorführen zu lassen, da schlief Petrus in der Nacht vorher zwischen zwei Soldaten, mit zwei Ketten gefesselt, und vor der Thüre bewachten Posten das Gefängnis.
हेरोदेसे, पतरस लोकां केरे सामने आने करां पेइले अक रात ज़ैखन पतरस दूई पहरेदारां केरे मझ़ाटे बंधोरो झ़ुलोरो थियो, ते सिपाही कैदखानेरे डेवढी पुड़ पैरहो देंते थिये।
7 Und siehe ein Engel des Herrn erschien, und Licht strahlte in dem Gemach; er stieß aber den Petrus in die Seite, weckte ihn, und sprach: stehe sogleich auf. Und die Fesseln fielen ihm von den Händen.
त अचानक परमेशरेरो स्वर्गदूत कैदखाने मां अव, ते सारो कैदखानो ट्लकड़ो भोइ जेव, स्वर्गदूते पतरसे खित्ती देइतां बींझ़ाव ते ज़ोवं, “उठ, ते लूश केर।” ते शंगलां पतरसेरे हथ्थन सैहींयेरां खुल्ली जेई।
8 Und der Engel sprach zu ihm: gürte dich, und unterbinde dir die Sandalen, er that aber also. Und er sagt zu ihm: wirf deinen Mantel um, und folge mir.
स्वर्गदूते पतरसे सेइं ज़ोवं, “अपनू मज़ बन्ध ते बूट ला।” पतरसे तैन्ने कियूं, ते फिरी ज़ोवं, “अपनो चोगो ला ते मीं पत्पती एई।”
9 Und er gieng hinaus und folgte und faßte nicht, daß es Wirklichkeit war, was durch den Engel geschah, es däuchte ihn vielmehr, er sehe ein Gesicht.
पतरस स्वर्गदूत पत्पती कैदखाने मरां बेइर अव, पन तैस ए पतो न थियो, कि स्वर्गदूते ज़ैन केरने लगोरोए एन सच़्च़े या कोई दर्शन हेरने लगोरोइं।
10 Sie giengen aber durch den ersten und den zweiten Posten, und kamen zu dem eisernen Thore, das in die Stadt führt; dieses öffnete sich ihnen von selbst, und sie giengen hinaus und eine Gasse weit vor, und plötzlich verließ ihn der Engel.
तै दुइयोवं पेरहेदारे करां बेइर निस्तां अव, ते लोंहेरे फाटके कां पुज़ो, ज़ै नगरेरे पासे खुलतो थियो, तै फाटक तैन केरे लेइ अपने आप खुल्लो, ते तैना तैट्ठां निस्तां दूर पुज़े, स्वर्गदूत पतरसे तैड़ी पुज़ेइतां गैइब भोइ जेव।
11 Und da nun Petrus zu sich selbst kam, sprach er: jetzt weiß ich in Wahrheit, daß der Herr seinen Engel gesendet und mich befreit hat aus der Hand des Herodes und der ganzen Erwartung des Volkes der Juden.
तैखन पतरस होशी मां अव, ते ज़ोने लगो, “हुनी मीं पूरू याकीन भोवं, कि परमेशरे अपनो स्वर्गदूत भेज़तां अवं हेरोदेसेरे हथ्थे मरां छुटाव, ते यहूदी लीडरेईं ज़ैन सोचेरू थियूं, तैन बन्ने न दित्तू।”
12 Und nachdem er sich zurechtbefunden, gieng er zum Hause der Maria der Mutter des Johannes, mit dem Beinamen Marcus, wo sie in zahlreicher Versammlung im Gebet begriffen waren.
ज़ैखन तै एस बारे मां सोचने लग्गोरो थियो, त मरियमेरे घरे पुज़ो, ज़ै यूहन्ना ज़ैस जो मरकुस ज़ोते थिये तैसेरी अम्मा थी। तैड़ी बड़े विश्वासी लोक अकोट्ठे भोइतां प्रार्थना केरने लग्गोरो थिये।
13 Als er aber an das Pförtchen des Thores klopfte, gieng eine Magd Namens Rhode hin um zu hören,
पतरसे बेइरू दार गुड़कावं त अक नौकरानी ज़ेसारू नवं रूदे थियूं, तै दार खोलने आई।
14 und da sie die Stimme des Petrus erkannte, öffnete sie vor lauter Freude das Thor nicht, sondern lief hinein und meldete, Petrus stehe vor dem Thor.
तैसां पतरसेरी गल शुनी ते तैसां गल पिशानी ते बगैर दार खोलनेरां दौवड़ती खुशी भोइतां आई, ते ज़ोने लगी, पतरस बेइर दारे मां ओरोए।
15 Die sagten aber zu ihr: du bist von Sinnen. Sie aber beharrte darauf, es sei so. Die aber sagten: es ist sein Engel.
तैना मैन्हु ज़ोने लगे, “तू कुन पागल भोरिस।” पन ज़ैखन तैसां रोड़ेच़ारे ज़ोवं, कि तै पतरसे, त तैना ज़ोने लगे “पतरस त नईं पन पतरसेरो स्वर्गदूत भोलो।”
16 Petrus aber fuhr fort zu klopfen; da sie aber öffneten, sahen sie ihn und erstaunten.
ते पतरस बेइर दार गुड़कातो राव, ते ज़ैखन तैनेईं दार खोल्लू त पतरस लेइतां हैरान रेइजे।
17 Er aber winkte ihnen mit der Hand zu schweigen, und erzählte ihnen, wie der Herr ihn aus dem Gefängnis geführt, und sprach: meldet dies dem Jakobus und den Brüdern, und gieng hinaus und zog an einen andern Ort.
पतरसे तैन जो हथ्थे सेइं इशारो कियो, कि च़ुप राथ, ते फिरी अन्तर एइतां सारो बिस्तार शुनाव, कि अवं केन्च़रे परमेशरे कैदखाने मरां बेइर कढो, ते फिरी ज़ोवं, “याकूबे त तैसेरे होरि मसीह ढ्लान भी पतो देइयथ।” ते एप्पू केन्ची होरि जगाई जो च़लो जेव।
18 Da aber der Tag anbrach, wurden die Soldaten nicht wenig bestürzt darüber, was wohl aus Petrus geworden sei.
ज़ैखन झ़ेझ़ भोइ त सिपेहिन एप्पू मांमेइं खलबली मेच़ि जेई, कि पतरस कोरां जेव।
19 Herodes aber, da er nach ihm fragen ließ und ihn nicht fand, verhörte die Wachen und ließ sie abführen, und gieng von Judäa nach Cäsarea und hielt sich da auf.
ज़ैखन हेरोदेसे तैस तोप्पनेरो हुक्म दित्तो त तैनी सिपेही केरू बियांन घिन्नेरां पत्ती तैन जो कतलेरो हुक्म दित्तो, ते पतरस यहूदिया इलाके मरां कैसरिया नगरे जो च़लो जेव, ते किछ च़िरे तगर तैड़ी राने लाव।
20 Er hatte aber einen Groll auf die Tyrier und Sidonier. Sie vereinigten sich aber zu einer Gesandtschaft bei ihm, und gewannen den Oberkämmerer des Königs, Blastus, und baten um Frieden, weil ihr Land mit der Nahrung von dem des Königs abhieng.
हेरोदेस सूर ते सैदारे नगरेरे लोकन पुड़ बड़ो नाराज़ थियो, तैखन तैना लोक मिलतां तैस कां आए, ते बलास्तुसे ज़ै राज़ेरो खास मैन्हु थियो, मनेइतां मेल केरनो चाव, किजोकि राज़ो एरे मुलखेरां तैन केरे मुलखे खर्च़ो मैलतो थियो।
21 Am festgesetzten Tage aber legte Herodes den Königsmantel an, setzte sich auf den Thron, und hielt eine öffentliche Ansprache an sie.
तैखन तैनी अक दिहाड़ी ठुवहलाई ते हेरोदेस राज़ो अपना राज़ेरां लिगड़ां लेइतां आदालतरे तखते पुड़ बिश्तां लोकन सेइं ज़ोने लगो।
22 Das Volk aber rief ihm zu: ein Gott spricht und nicht ein Mensch.
तैनेईं ज़ैखन शुनू त ज़ोने लगे, “ए मैन्हु केरि आवाज़ नईं बल्के परमेशरेरी आवाज़े।”
23 Alsbald schlug ihn ein Engel des Herrn, dafür daß er Gott nicht die Ehre gab, und er ward zum Würmerfraß und verschied.
किजोकि हेरोदेसे परमेशरेरी तारीफ़ न की, तैल्हेरेलेइ तैस परमेशरे स्वर्गदूतेरी एरी मार पेई कि तैसेरी सैरी जानी कीड़े लग्गे, ते तै मेरि जेव।
24 Das Wort des Herrn aber nahm zu und breitete sich aus.
पन परमेशरेरू बच्चन अग्रोवं बद्धतू जेवं, ते विश्वासी लोकां केरि गिनती बद्धती जेई।
25 Barnabas aber und Saulus kehrten von Jerusalem zurück nachdem sie den Dienst ausgeführt, und nahmen auch Johannes mit dem Beinamen Marcus mit sich.
ज़ैखन बरनबास ते शाऊल अपनि सेवा ज़ै तैन केरे सुपुर्द कियोरी थी, तैनेईं पूरी की त अन्ताकिया नगरेरां यरूशलेम नगरे जो वापस आए, ते यूहन्ना ज़ैस जो मरकुस ज़ोते थिये, एप्पू सेइं साथी आनो।
