2 Korinther 13

1 Zum drittenmale komme ich jetzt zu euch. Durch zweier oder dreier Zeugen Mund wird eine Sache fest.

ഏതത്തൃതീയവാരമ് അഹം യുഷ്മത്സമീപം ഗച്ഛാമി തേന സർവ്വാ കഥാ ദ്വയോസ്ത്രയാണാം വാ സാക്ഷിണാം മുഖേന നിശ്ചേഷ്യതേ|

2 Ich habe es zuvor gesagt und sage es zuvor, nämlich wie ich das zweitemal da war, und jetzt da ich abwesend bin, denen die zuvor gesündigt haben und den andern allen: daß ich, wenn ich noch einmal komme, keine Schonung kennen werde.

പൂർവ്വം യേ കൃതപാപാസ്തേഭ്യോഽന്യേഭ്യശ്ച സർവ്വേഭ്യോ മയാ പൂർവ്വം കഥിതം, പുനരപി വിദ്യമാനേനേവേദാനീമ് അവിദ്യമാനേന മയാ കഥ്യതേ, യദാ പുനരാഗമിഷ്യാമി തദാഹം ന ക്ഷമിഷ്യേ|

3 Wollt ihr doch eine Probe haben, daß Christus in mir spricht, und der ist nicht schwach gegen euch, sondern mächtig über euch.

ഖ്രീഷ്ടോ മയാ കഥാം കഥയത്യേതസ്യ പ്രമാണം യൂയം മൃഗയധ്വേ, സ തു യുഷ്മാൻ പ്രതി ദുർബ്ബലോ നഹി കിന്തു സബല ഏവ|

4 Denn er ist wohl aus Schwachheit gekreuzigt, aber er lebt aus Gottes Kraft. So sind auch wir wohl schwach in ihm, aber wir werden leben mit ihm aus Gottes Kraft gegen euch.

യദ്യപി സ ദുർബ്ബലതയാ ക്രുശ ആരോപ്യത തഥാപീശ്വരീയശക്തയാ ജീവതി; വയമപി തസ്മിൻ ദുർബ്ബലാ ഭവാമഃ, തഥാപി യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രകാശിതയേശ്വരീയശക്ത്യാ തേന സഹ ജീവിഷ്യാമഃ|

5 Versuchet euch selbst, ob ihr im Glauben seid; prüfet euch selbst, oder erkennet ihr nicht an euch selbst, daß Christus Jesus unter euch ist? Ihr müßtet denn gar unecht sein.

അതോ യൂയം വിശ്വാസയുക്താ ആധ്വേ ന വേതി ജ്ഞാതുമാത്മപരീക്ഷാം കുരുധ്വം സ്വാനേവാനുസന്ധത്ത| യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മന്മധ്യേ വിദ്യതേ സ്വാനധി തത് കിം ന പ്രതിജാനീഥ? തസ്മിൻ അവിദ്യമാനേ യൂയം നിഷ്പ്രമാണാ ഭവഥ|

6 Von uns aber, hoffe ich, sollt ihr erkennen, daß wir nicht unecht sind.

കിന്തു വയം നിഷ്പ്രമാണാ ന ഭവാമ ഇതി യുഷ്മാഭി ർഭോത്സ്യതേ തത്ര മമ പ്രത്യാശാ ജായതേ|

7 Wir flehen aber zu Gott, daß ihr nichts thun möget, was vom Uebel ist; es ist uns nicht darum, daß wir als die echten gelten, sondern darum, daß ihr euch gut halten möget, und wir wie unecht dastehen.

യൂയം കിമപി കുത്സിതം കർമ്മ യന്ന കുരുഥ തദഹമ് ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രാർഥയേ| വയം യത് പ്രാമാണികാ ഇവ പ്രകാശാമഹേ തദർഥം തത് പ്രാർഥയാമഹ ഇതി നഹി, കിന്തു യൂയം യത് സദാചാരം കുരുഥ വയഞ്ച നിഷ്പ്രമാണാ ഇവ ഭവാമസ്തദർഥം|

8 Denn wir vermögen nichts wider die Wahrheit, sondern nur für die Wahrheit.

യതഃ സത്യതായാ വിപക്ഷതാം കർത്തും വയം ന സമർഥാഃ കിന്തു സത്യതായാഃ സാഹായ്യം കർത്തുമേവ|

9 Wir freuen uns ja, wenn wir schwach sind, ihr aber stark waret. Darauf geht auch unser Flehen, daß es mit euch richtig werde.

വയം യദാ ദുർബ്ബലാ ഭവാമസ്തദാ യുഷ്മാൻ സബലാൻ ദൃഷ്ട്വാനന്ദാമോ യുഷ്മാകം സിദ്ധത്വം പ്രാർഥയാമഹേ ച|

10 Darum schreibe ich dies aus der Ferne, damit ich nicht, wenn ich da bin, kurzen Prozeß machen muß nach der Gewalt, die mir der Herr verliehen hat zur Erbauung, nicht zur Zerstörung.

അതോ ഹേതോഃ പ്രഭു ര്യുഷ്മാകം വിനാശായ നഹി കിന്തു നിഷ്ഠായൈ യത് സാമർഥ്യമ് അസ്മഭ്യം ദത്തവാൻ തേന യദ് ഉപസ്ഥിതികാലേ കാഠിന്യം മയാചരിതവ്യം ന ഭവേത് തദർഥമ് അനുപസ്ഥിതേന മയാ സർവ്വാണ്യേതാനി ലിഖ്യന്തേ|

11 Kurz, Brüder, freuet euch, und lasset euch zurechtbringen, ermahnen; seid einerlei Sinnes, haltet Frieden, so wird der Gott der Liebe und des Friedens mit euch sein.

ഹേ ഭ്രാതരഃ, ശേഷേ വദാമി യൂയമ് ആനന്ദത സിദ്ധാ ഭവത പരസ്പരം പ്രബോധയത, ഏകമനസോ ഭവത പ്രണയഭാവമ് ആചരത| പ്രേമശാന്ത്യോരാകര ഈശ്വരോ യുഷ്മാകം സഹായോ ഭൂയാത്|

12 Grüßet euch wechselweise mit dem heiligen Kuß.

യൂയം പവിത്രചുമ്ബനേന പരസ്പരം നമസ്കുരുധ്വം|

13 Es grüßen euch die Heiligen alle.

പവിത്രലോകാഃ സർവ്വേ യുഷ്മാൻ നമന്തി|

14 Die Gnade des Herrn Jesus Christus und die Liebe Gottes und die Gemeinschaft des heiligen Geistes mit euch allen.

പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹ ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ പവിത്രസ്യാത്മനോ ഭാഗിത്വഞ്ച സർവ്വാൻ യുഷ്മാൻ പ്രതി ഭൂയാത്| തഥാസ്തു|