1 Korinther 9
1 Bin ich nicht frei? bin ich nicht Apostel? Habe ich nicht unsern Herrn Jesus gesehen? Seid nicht ihr mein Werk im Herrn?
அஹம்’ கிம் ஏக: ப்ரேரிதோ நாஸ்மி? கிமஹம்’ ஸ்வதந்த்ரோ நாஸ்மி? அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²: க்²ரீஷ்ட: கிம்’ மயா நாத³ர்ஸி²? யூயமபி கிம்’ ப்ரபு⁴நா மதீ³யஸ்²ரமப²லஸ்வரூபா ந ப⁴வத²?
2 Wenn ich für andere nicht Apostel bin, so bin ich es doch für euch: seid ihr doch das Siegel meines Apostolates im Herrn.
அந்யலோகாநாம்’ க்ரு’தே யத்³யப்யஹம்’ ப்ரேரிதோ ந ப⁴வேயம்’ ததா²ச யுஷ்மத்க்ரு’தே ப்ரேரிதோ(அ)ஸ்மி யத: ப்ரபு⁴நா மம ப்ரேரிதத்வபத³ஸ்ய முத்³ராஸ்வரூபா யூயமேவாத்⁴வே|
3 Meine Rechtfertigung gegen meine Inquisitoren ist dies.
யே லோகா மயி தோ³ஷமாரோபயந்தி தாந் ப்ரதி மம ப்ரத்யுத்தரமேதத்|
4 Haben wir nicht Macht zu essen, und nicht Macht zu trinken?
போ⁴ஜநபாநயோ: கிமஸ்மாகம்’ க்ஷமதா நாஸ்தி?
5 Haben wir nicht Macht eine Schwester als Ehefrau mit herumzuführen, wie die übrigen Apostel auch, selbst die Brüder des Herrn, selbst Kephas?
அந்யே ப்ரேரிதா: ப்ரபோ⁴ ர்ப்⁴ராதரௌ கைபா²ஸ்²ச யத் குர்வ்வந்தி தத்³வத் காஞ்சித் த⁴ர்ம்மப⁴கி³நீம்’ வ்யூஹ்ய தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ பர்ய்யடிதும்’ வயம்’ கிம்’ ந ஸ²க்நும: ?
6 oder sind wir allein, ich und Barnabas, nicht berechtigt von der Handarbeit zu feiern?
ஸாம்’ஸாரிகஸ்²ரமஸ்ய பரித்யாகா³த் கிம்’ கேவலமஹம்’ ப³ர்ணப்³பா³ஸ்²ச நிவாரிதௌ?
7 Wer dient im Feld auf eigenen Sold? Wer baut den Weinberg, ohne die Frucht zu genießen? Wer weidet die Herde und genießt nicht von ihrer Milch?
நிஜத⁴நவ்யயேந க: ஸம்’க்³ராமம்’ கரோதி? கோ வா த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ க்ரு’த்வா தத்ப²லாநி ந பு⁴ங்க்தே? கோ வா பஸு²வ்ரஜம்’ பாலயந் தத்பயோ ந பிவதி?
8 Ist das nur nach dem Leben geredet, oder sagt nicht dasselbe auch das Gesetz?
கிமஹம்’ கேவலாம்’ மாநுஷிகாம்’ வாசம்’ வதா³மி? வ்யவஸ்தா²யாம்’ கிமேதாத்³ரு’ஸ²ம்’ வசநம்’ ந வித்³யதே?
9 Steht doch im Gesetze Moses geschrieben: du sollst dem dreschenden Ochsen das Maul nicht verbinden. Kümmert sich Gott etwa um die Ochsen? oder gehen nicht überall seine Worte auf uns?
மூஸாவ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தமாஸ்தே, த்வம்’ ஸ²ஸ்யமர்த்³த³கவ்ரு’ஷஸ்யாஸ்யம்’ ந ப⁴ம்’த்ஸ்யஸீதி| ஈஸ்²வரேண ப³லீவர்த்³தா³நாமேவ சிந்தா கிம்’ க்ரியதே?
10 oder gehen nicht überall seine Worte auf uns? Um unsertwillen ist es geschrieben, daß der Pflüger auf Hoffnung pflügen soll, und der Drescher arbeiten auf Hoffnung des Mitgenusses.
கிம்’ வா ஸர்வ்வதா²ஸ்மாகம்’ க்ரு’தே தத்³வசநம்’ தேநோக்தம்’? அஸ்மாகமேவ க்ரு’தே தல்லிகி²தம்’| ய: க்ஷேத்ரம்’ கர்ஷதி தேந ப்ரத்யாஸா²யுக்தேந கர்ஷ்டவ்யம்’, யஸ்²ச ஸ²ஸ்யாநி மர்த்³த³யதி தேந லாப⁴ப்ரத்யாஸா²யுக்தேந மர்த்³தி³தவ்யம்’|
11 Wenn wir euch das Geistliche gesät haben, ist es denn etwas großes, wenn wir euer fleischliches Gut ernten sollen?
யுஷ்மத்க்ரு’தே(அ)ஸ்மாபி⁴: பாரத்ரிகாணி பீ³ஜாநி ரோபிதாநி, அதோ யுஷ்மாகமைஹிகப²லாநாம்’ வயம் அம்’ஸி²நோ ப⁴விஷ்யாம: கிமேதத் மஹத் கர்ம்ம?
12 Wenn Andere über das Eure mit verfügen, warum nicht wir noch mehr? Aber wir haben davon keinen Gebrauch gemacht; vielmehr halten wir uns ganz zurück, um nicht dem Evangelium Christus' ein Hindernis zu bereiten.
யுஷ்மாஸு யோ(அ)தி⁴காரஸ்தஸ்ய பா⁴கி³நோ யத்³யந்யே ப⁴வேயுஸ்தர்ஹ்யஸ்மாபி⁴ஸ்ததோ(அ)தி⁴கம்’ கிம்’ தஸ்ய பா⁴கி³பி⁴ ர்ந ப⁴விதவ்யம்’? அதி⁴கந்து வயம்’ தேநாதி⁴காரேண ந வ்யவஹ்ரு’தவந்த: கிந்து க்²ரீஷ்டீயஸுஸம்’வாத³ஸ்ய கோ(அ)பி வ்யாகா⁴தோ(அ)ஸ்மாபி⁴ர்யந்ந ஜாயேத தத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸஹாமஹே|
13 Wisset ihr nicht, daß die, welche den Gottesdienst besorgen, auch vom Tempel essen? daß die welche des Altars warten, auch ihren Teil von demselben bekommen?
அபரம்’ யே பவித்ரவஸ்தூநாம்’ பரிசர்ய்யாம்’ குர்வ்வந்தி தே பவித்ரவஸ்துதோ ப⁴க்ஷ்யாணி லப⁴ந்தே, யே ச வேத்³யா: பரிசர்ய்யாம்’ குர்வ்வந்தி தே வேதி³ஸ்த²வஸ்தூநாம் அம்’ஸி²நோ ப⁴வந்த்யேதத்³ யூயம்’ கிம்’ ந வித³?
14 So hat auch der Herr verordnet für die, welche das Evangelium verkündigen, daß sie vom Evangelium leben sollen.
தத்³வத்³ யே ஸுஸம்’வாத³ம்’ கோ⁴ஷயந்தி தை: ஸுஸம்’வாதே³ந ஜீவிதவ்யமிதி ப்ரபு⁴நாதி³ஷ்டம்’|
15 Ich aber habe davon keinerlei Gebrauch gemacht. Ich schreibe davon auch nicht, damit es auf mich angewendet werde; lieber wollte ich sterben als mir meinen Ruhm nehmen lassen.
அஹமேதேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கிமபி நாஸ்²ரிதவாந் மாம்’ ப்ரதி தத³நுஸாராத் ஆசரிதவ்யமித்யாஸ²யேநாபி பத்ரமித³ம்’ மயா ந லிக்²யதே யத: கேநாபி ஜநேந மம யஸ²ஸோ முதா⁴கரணாத் மம மரணம்’ வரம்’|
16 Wenn ich das Evangelium verkünde, so habe ich davon keinen Ruhm; ich kann nicht anders; wehe mir, wenn ich es unterließe.
ஸுஸம்’வாத³கே⁴ஷணாத் மம யஸோ² ந ஜாயதே யதஸ்தத்³கோ⁴ஷணம்’ மமாவஸ்²யகம்’ யத்³யஹம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ந கோ⁴ஷயேயம்’ தர்ஹி மாம்’ தி⁴க்|
17 Ja aus eigenem Willen gethan, hätte es seinen Lohn; als Muß vollbracht, ist es ein Amt mit dem ich betraut bin.
இச்சு²கேந தத் குர்வ்வதா மயா ப²லம்’ லப்ஸ்யதே கிந்த்வநிச்சு²கே(அ)பி மயி தத்கர்ம்மணோ பா⁴ரோ(அ)ர்பிதோ(அ)ஸ்தி|
18 Was habe ich also für einen Lohn? Den, daß ich als Verkünder des Evangeliums dasselbe darbiete ohne Kosten, so daß ich mein Recht dabei nicht benutze.
ஏதேந மயா லப்⁴யம்’ ப²லம்’ கிம்’? ஸுஸம்’வாதே³ந மம யோ(அ)தி⁴கார ஆஸ்தே தம்’ யத³ப⁴த்³ரபா⁴வேந நாசரேயம்’ தத³ர்த²ம்’ ஸுஸம்’வாத³கோ⁴ஷணஸமயே தஸ்ய க்²ரீஷ்டீயஸுஸம்’வாத³ஸ்ய நிர்வ்யயீகரணமேவ மம ப²லம்’|
19 Obwohl ich frei dastand gegenüber von allen, habe ich mich allen zum Knecht gemacht, um recht viele zu gewinnen.
ஸர்வ்வேஷாம் அநாயத்தோ(அ)ஹம்’ யத்³ பூ⁴ரிஸோ² லோகாந் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ தா³ஸத்வமங்கீ³க்ரு’தவாந்|
20 Ich bin den Juden wie ein Jude geworden, um Juden zu gewinnen, denen unter dem Gesetz wie einer der unter dem Gesetz ist, der ich doch nicht unter dem Gesetze stehe - um die unter dem Gesetz zu gewinnen.
யிஹூதீ³யாந் யத் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²ம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ க்ரு’தே யிஹூதீ³யஇவாப⁴வம்’| யே ச வ்யவஸ்தா²யத்தாஸ்தாந் யத் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²ம்’ வ்யவஸ்தா²நாயத்தோ யோ(அ)ஹம்’ ஸோ(அ)ஹம்’ வ்யவஸ்தா²யத்தாநாம்’ க்ரு’தே வ்யவஸ்தா²யத்தஇவாப⁴வம்’|
21 Denen ohne Gesetz, wie einer ohne Gesetz, der ich doch nicht ohne Gottes Gesetz bin, vielmehr im Gesetz Christus' stehe - um die ohne Gesetz zu gewinnen.
யே சாலப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸ்தாந் யத் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²ம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ அலப்³த⁴வ்யவஸ்தோ² ந பூ⁴த்வா க்²ரீஷ்டேந லப்³த⁴வ்யவஸ்தோ² யோ(அ)ஹம்’ ஸோ(அ)ஹம் அலப்³த⁴வ்யவஸ்தா²நாம்’ க்ரு’தே(அ)லப்³த⁴வ்யவஸ்த² இவாப⁴வம்’|
22 Den Schwachen bin ich schwach geworden, um die Schwachen zu gewinnen. Ich bin allen alles geworden, um allerwege etliche zu retten.
து³ர்ப்³ப³லாந் யத் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²மஹம்’ து³ர்ப்³ப³லாநாம்’ க்ரு’தே து³ர்ப்³ப³லஇவாப⁴வம்’| இத்த²ம்’ கேநாபி ப்ரகாரேண கதிபயா லோகா யந்மயா பரித்ராணம்’ ப்ராப்நுயுஸ்தத³ர்த²ம்’ யோ யாத்³ரு’ஸ² ஆஸீத் தஸ்ய க்ரு’தே (அ)ஹம்’ தாத்³ரு’ஸ²இவாப⁴வம்’|
23 Alles aber thue ich um der Verkündigung des Evangeliums willen, um meinen Teil an seiner Gemeinschaft zu haben.
இத்³ரு’ஸ² ஆசார: ஸுஸம்’வாதா³ர்த²ம்’ மயா க்ரியதே யதோ(அ)ஹம்’ தஸ்ய ப²லாநாம்’ ஸஹபா⁴கீ³ ப⁴விதுமிச்சா²மி|
24 Wisset ihr nicht, daß die in der Rennbahnlaufen, wohl alle laufen, aber Einer bekommt den Preis? So laufet nun um ihn zu erlangen.
பண்யலாபா⁴ர்த²ம்’ யே தா⁴வந்தி தா⁴வதாம்’ தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கேவல ஏக: பண்யம்’ லப⁴தே யுஷ்மாபி⁴: கிமேதந்ந ஜ்ஞாயதே? அதோ யூயம்’ யதா² பண்யம்’ லப்ஸ்யத்⁴வே ததை²வ தா⁴வத|
25 Wer aber als Wettkämpfer auftreten will, der lebt in strenger Enthaltsamkeit. Und dort handelt es sich um einen vergänglichen Kranz: bei uns um einen unvergänglichen.
மல்லா அபி ஸர்வ்வபோ⁴கே³ பரிமிதபோ⁴கி³நோ ப⁴வந்தி தே து ம்லாநாம்’ ஸ்ரஜம்’ லிப்ஸந்தே கிந்து வயம் அம்லாநாம்’ லிப்ஸாமஹே|
26 ich meinerseits will nicht in den Tag hinein laufen, ich will meine Streiche nicht in die Luft führen.
தஸ்மாத்³ அஹமபி தா⁴வாமி கிந்து லக்ஷ்யமநுத்³தி³ஸ்²ய தா⁴வாமி தந்நஹி| அஹம்’ மல்லஇவ யுத்⁴யாமி ச கிந்து சா²யாமாகா⁴தயந்நிவ யுத்⁴யாமி தந்நஹி|
27 Sondern ich zerschlage und knechte meinen Leib, um nicht, während ich andern predige, selbst zu Schanden zu werden.
இதராந் ப்ரதி ஸுஸம்’வாத³ம்’ கோ⁴ஷயித்வாஹம்’ யத் ஸ்வயமக்³ராஹ்யோ ந ப⁴வாமி தத³ர்த²ம்’ தே³ஹம் ஆஹந்மி வஸீ²குர்வ்வே ச|
