< Zephanja 3 >
1 Weh der abscheulichen, bedeckten Stadt, der quälerischen,
Вай де четатя ындэрэтникэ ши спуркатэ, вай де четатя плинэ де асуприре!
2 die nie auf eine Warnung hört und keine Zucht annimmt, die nimmer auf den Herrn vertraut, die ihrem Gott sich nicht mehr naht!
Еа н-аскултэ де ничун глас, ну цине сяма де мустраре, ну се ынкреде ын Домнул, ну се апропие де Думнезеул сэу.
3 In ihr sind ihre Fürsten brüllende Löwen und ihre Richter ausgezehrte Wölfe, die nicht auf den Morgen warten.
Кэпетенииле ей ын мижлокул ей сунт ниште лей каре рэкнеск; жудекэторий ей сунт ниште лупь де сярэ, каре ну май ласэ ничун ос пынэ диминяца.
4 Leichtfertig ihre Seher und des Truges Männer; und Heiliges entweihen ihre Priester, freveln an der Lehre.
Пророчий ей сунт ушуратичь ши ыншелэторь; преоций ей пынгэреск лукруриле сфинте, калкэ Леӂя.
5 Als ein Gerechter wohnt der Herr in ihr; er tut nichts Unrechtes. Allmorgendlich setzt er sein Rechtsverfahren an; beim Tagesgrauen läßt er sich nicht missen, und dabei weiß er gar nichts von schmachvollem Unrechttun.
Домнул есте фэрэ приханэ ын мижлокул ей. Ел ну фаче ничо нелеӂюире; ын фиекаре диминяцэ, Ел Ышь скоате ла луминэ жудекэциле фэрэ сэ ынчетезе вреодатэ, дар чине есте нелеӂюит ну штие де рушине!
6 "Ich habe Heidenvölker ausgerottet; eingerissen wurden ihre Winkel. Verödet hab ich ihre Gassen, daß niemand sie durchzog, und ihre Städte wurden so zerstört, daß niemand mehr drin wohnte.
„Ам нимичит нямурь, ле-ам дэрымат турнуриле, ле-ам пустиит улицеле ши ну май трече нимень пе еле! Четэциле лор сунт пустиите, ну май ау ничун ом ын еле ши нимень ну май локуеште ын еле!
7 Da dachte ich, du fürchtetest mich jetzt, du nähmest Zucht an, daß nicht Zerstörung ihren Wohnsitz treffe, nicht alles das, womit ich ihr gedroht. Doch um so eifriger verdarben sie all ihre schlimmen Werke.
Зичям: ‘Дакэ ай вои мэкар сэ те темь де Мине ши сэ ций сяма де мустраре! Ну ць-ар фи нимичитэ локуинца ши н-ар вени песте тине тоате педепселе ку каре те-ам аменинцат.’ Дар ей с-ау грэбит сэ-шь стриче тоате фаптеле.
8 Doch wartet nur auf mich," ein Spruch des Herrn, "nur auf den Tag, da ich als Kläger mich erhebe! Mein Recht ist es, die Heidenvölker zu versammeln und Königreiche aufzubieten, um über jene meinen Grimm zu gießen, all meine Zornesgluten. Vom Feuer meines Zorneseifers soll das ganze Land gefressen werden.
Де ачея аштептаць нумай”, зиче Домнул, „пынэ ын зиуа кынд Мэ вой скула ла прадэ, кэч ам хотэрыт сэ стрынг нямуриле, сэ адун ымпэрэцииле, ка сэ-Мь вэрс урӂия песте еле, тоатэ априндеря мынией Меле, кэч тоатэ цара ва фи мистуитэ де фокул ӂелозией Меле.
9 Alsdann verleih ich wieder meinem Volke reine Lippen, daß sie alle den Namen ihres Herrn anrufen und ihn einmütig verehren.
Атунч вой да попоарелор бузе курате, ка тоць сэ кеме Нумеле Домнулуй, ка сэ-Й служяскэ ынтр-ун гынд.
10 Von jenseits her der Flüsse Äthiopiens, von Indien und Medien und Persien wird man mir Wohlgerüche als Geschenk darbringen.
Динколо де рыуриле Етиопией Ымь вор адуче дарурь де мынкаре ынкинэторий мей, обштя Мя чя рисипитэ.
11 Du wirst an jenem Tag dich aller deiner Taten schämen, durch die du dich an mir vergangen; denn dann entferne ich die frechen Sünder aus deiner Mitte. Du bist dann nicht mehr voller Übermut auf meinem heiligen Berg.
Ын зиуа ачея, ну вей май авя невое сэ рошешть де тоате фаптеле тале прин каре ай пэкэтуит ымпотрива Мя, кэч атунч вой скоате дин мижлокул тэу пе чей труфашь ши ну те вей май ынгымфа пе мунтеле Меу чел сфынт!
12 In deiner Mitte laß ich dann ein Volk noch übrig, demütig und gering. Sie nehmen zu des Herren Namen ihre Zuflucht.
Вой лэса ын мижлокул тэу ун попор смерит ши мик, каре се ва ынкреде ын Нумеле Домнулуй.
13 Wer übrigbleibt von Israel, der tut kein Unrecht mehr und spricht nicht Lügen. Kein trügerisches Wort ist mehr in ihrem Mund; sie können weiden und sich lagern und niemand schreckt sie auf."
Рэмэшицеле луй Исраел ну вор май сэвырши нелеӂюире, ну вор май спуне минчунь ши нич ын гура лор ну се ва май гэси о лимбэ ыншелэтоаре. Чи вор паште ши се вор одихни ши нимень ну-й ва тулбура.”
14 Frohlocke, Sionstochter! Israel, nun jauchze auf! Sei froh! Aus ganzem Herzen juble, Tochter du Jerusalem!
Стригэ де букурие, фийка Сионулуй! Стригэ де веселие, Исраеле! Букурэ-те ши салтэ де веселие дин тоатэ инима та, фийка Иерусалимулуй!
15 Der Herr entfernte deine Richter; verschwinden ließ er deinen Feind. Der Herr ist wieder König über Israel in dir; dir widerfährt nichts Schlimmes mehr.
Домнул а абэтут де ла тине педепселе тале, а ындепэртат пе врэжмашул тэу; Домнул, Ымпэратул луй Исраел, есте ын мижлокул тэу; ну требуе сэ те май темь де ничо ненорочире!
16 An jenem Tage spricht man zu Jerusalem: "Fürchte dich nicht! Laß deine Hände, Sion, nimmer sinken!
Ын зиуа ачея, се ва зиче Иерусалимулуй: „Ну те теме де нимик! Сиоане, сэ ну-ць слэбяскэ мыниле!
17 In deiner Mitte ist der Herr, dein Gott, der Held, der hilft. Er freut sich deiner wonnevoll, umfaßt mit Liebe dich, frohlockend, und jauchzt und jubelt über dich.
Домнул Думнезеул тэу есте ын мижлокул тэу, ка ун витяз каре поате ажута; Се ва букура де тине ку маре букурие, ва тэчя ын драгостя Луй ши ну ва май путя де веселие пентру тине.”
18 Die Possen an dem Feste lasse ich bei dir verschwinden; sie waren eine schimpfliche Zugabe.
„Вой стрынӂе пе чей ынтристаць каре сунт департе де адунаря сфынтэ, пе чей ешиць дин сынул тэу асупра кэрора акум апасэ окара.
19 Zu jener Zeit vernichte ich deine Bedränger alle. Dagegen rette ich das Lahme, sammle das Versprengte und bringe sie zu Ruhm und Ehre in allen Landen ihrer Schmach.
Ятэ, ын время ачея, вой лукра ымпотрива тутурор асуприторилор тэй; вой избэви пе чей шкьопь ши вой стрынӂе пе чей че ау фост изгониць ши ый вой фаче о причинэ де лаудэ ши де славэ ын тоате цэриле унде сунт де окарэ акум.
20 In jener Zeit, da bringe ich euch heim. Die Zeit erscheint, da ich euch sammle. Ich bringe euch zu Ruhm und Ehre bei allen Erdenvölkern, wenn ich vor euren eigenen Augen wende eure Haft." So spricht der Herr.
Ын время ачея, вэ вой адуче ынапой; ын время ачея, вэ вой стрынӂе, кэч вэ вой фаче о причинэ де славэ ши де лаудэ ынтре тоате попоареле пэмынтулуй, кынд вой адуче ынапой пе принший воштри де рэзбой суб окий воштри”, зиче Домнул.