< Sacharja 6 >
1 Ich schlug aufs neue meine Augen auf und schaute; da zeigten sich vier Wagen zwischen den zwei Bergen; die Berge aber waren ehern.
Anante kesga hu'na kogeno tare bronsire agonararemokizni amu'nompinti 4'a karisirami ne-ege'na ke'noe.
2 Am ersten Wagen waren rote Rosse, am zweiten schwarze,
Hagi esera koranke hosi afu'moza karisia rente'za avazu hu'za azageno, haninke hosi afu'mo'za anantera karisia rente'za avazu hu'za e'naze.
3 am dritten weiße, am vierten stark gescheckte Rosse.
Hagi nampa 3a efeke hosi afu'moza karisia rente'za avazu hu'za azageno, efeke hosi afutamimofo zamefira tupri tapri hosi afutamimo'za karisia rente'za avazu hu'za e'naze. Hagi ana maka 4'a hosi afu'mokizmia hankavezamimo'a mareri'ne.
4 Da hob ich an und sprach zum Engel, der mit mir redete: "Mein Herr, was sollen diese da?"
Anante nagranema nanekema nehia ankerona antahige'na amanage hu'noe, ranimoka, ama zantamina nazantamine?
5 Da hob der Engel an und sprach zu mir: "Die ziehn hinaus nach den vier Himmelsrichtungen; sie holten sich zuvor beim Herrn der ganzen Welt Befehle.
Hugeno ana ankeromo'a anage huno kenona hu'ne, E'i 4'a monafi avamutamine. Ama ana maka mopama kegavama hu'nea Ra Anumzamofo avuga mani'nazareti, Agri eri'za erinaku atiramiza nevaze.
6 Der mit den schwarzen Rossen fährt zum Nordland hin; die weißen fahren nach dem Westen, die gescheckten in des Südens Land.
Hagi haninke hosi afumo'za karisia rente'za avazu hu'za noti kaziga vazageno, Efeke hosi afumo'za karisia rente'za avazu hu'za zage fre kaziga vazageno, tupri tapri hosi afumo'za karisia rente'za avazu hu'za sauti kaziga vu'naze.
7 Und auch die roten wollten fahren, und sie versuchten auszufahren, um auf der Erde hin- und herzustreifen. Da sprach er: 'Auf! Durchzieht die Erde!' Und nun durchzogen sie die Erde.
Hagi ana hankavenentake hosi afutamimo'za atirami'zama ne-eza ama mopafi vano hu'za kenaku nona mani soe osu'naze. Ana'ma hazageno'a Ra Anumzamo'a huno, Ome vano huta mopa keho, huno huzmantege'za ana hosi afumo'za ame hu'za vu'naze.
8 Er aber rief mir zu und sprach zu mir: 'Die nach dem Nordland fahren, bringen in des Nordens Land den Geist des Herrn.'"
Agra kezatino amanage huno nasami'ne, kama antahio, noti kaziga kokampima vaza hosi afutamimo'za, noti kokamofoma narimpama ahente'noa zana eri ravahe'naze.
9 Das Wort des Herrn erging an mich:
Ra Anumzamo'a amanage huno nasmi'ne.
10 "Laß doch von den Verbannten dir, von Heldaj, von Tobia und Jedaja Gaben geben! Du selber geh! Am selben Tag noch geh in des Josias, des Sephanjasohnes, Wohnung, der eben angekommen ist aus Babel!
Kinama ome hu'naza nagara Heldai'ma, Tobija'ma, Jetaiama hu'za Babilonitira silvane, golinena eri'za e'nazanki omerinka ana zupage Zefanaia nemofo Josaia nonte vuo.
11 Hol Gold und Silber! Laß eine Krone daraus fertigen! Und setze Josue, dem Sohn des Josadak, dem Hohenpriester, sie aufs Haupt und sprich zu ihm:
Hagi ana vahe'mo'zama eri'za e'naza silvane golinena erinka kini fetori tro hutenka, ugagota pristi ne' Jehozadaki ne'mofo Josuana kini fetorira asenifi antaninto.
12 So spricht der Herr der Heerscharen: 'Jetzt kommt ein Mann, der Sprosse heißt; aus seiner Tiefe nämlich sproßt er auf. Er baut das Heiligtum des Herren wieder auf.
Ana nehunka Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo'a amanage hie hunka asamio, ama nera Azanku'nare hu'za agia nehaza nekino, agrama mani'nea kumapintira azanku'nareno Ra Anumzamofo ra mono nona kigahie.
13 Des Herren Heiligtum baut dieser und verlangt so selber königliche Würde. Er läßt sich auf dem Throne nieder und regiert. An seinem Throne steht ein Priester, und zwischen beiden herrscht ein friedlich Einvernehmen.'
Agra Ra Anumzamofo mono nona kite'no, kini tratera mani'neno kegava huno kinia mani'nenige'za ragia amigahaze. Hagi ana trate mani'neno pristi eri'zanena erigahiankino, ana tare eri'zamokea hara ore area osugaha'anki, fruhuke mago kanteke vugaha'e.
14 Die Krone aber ist ein Zeichen der Erinnerung an Heldaj und Tobia und Jedaja und an die Freundlichkeit des Sohnes des Sephanja; sie bleibt im Heiligtum des Herrn.
Hagi Heldaiama, Tobijama, Jedaiama, Sefanaia nemofo Henikizmi avamezankna huno ana kini fetorimo'a Ra Anumzamofo mono nompi me'nena, vahe'mo'za zamagesa antahi zamigahaze.
15 Dann kommen weit Entfernte und helfen an dem Heiligtum des Herren bauen. Da werdet ihr erkennen: Mich hat der Herr der Heerscharen zu euch gesandt. Und jenes wird geschehn, wenn ihr getreulich hört auf eures Herrn und Gottes Stimme."
Hagi afete kumate'ma nemaniza vahe'mo'za ete ete hu'za Ra Anumzamofo mono nona eme kinagenka, nagrikura Monafi sondia vahe'mofo Ra Anumzamo huntegeno, eme nasami'ne hunka kenka antahinka hugahane. Hagi kagrama Ra Anumzana kagri Anumzamofo kema tamagema hunka amage'ma ante fatgoma hanankeno'a, ama ana zana efore hinkenka kegahane.