Roemers 9
1 Ich sage die Wahrheit in Christus; ich lüge nicht; zudem bezeugt es mir auch mein Gewissen im Heiligen Geiste,
අහං කාඤ්චිද් කල්පිතාං කථාං න කථයාමි, ඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය සාක්‍ෂාත් සත්‍යමේව බ්‍රවීමි පවිත්‍රස්‍යාත්මනඃ සාක්‍ෂාන් මදීයං මන ඒතත් සාක්‍ෂ්‍යං දදාති|
2 daß ich in großer Trauer bin und daß der Kummer meines Herzens nicht vergeht.
මමාන්තරතිශයදුඃඛං නිරන්තරං ඛේදශ්ච
3 Ich wollte ja, ich selbst, von Christus fern und verflucht sein an Stelle meiner Brüder, die dem Leibe nach meine Stammesgenossen sind.
තස්මාද් අහං ස්වජාතීයභ්‍රාතෘණාං නිමිත්තාත් ස්වයං ඛ්‍රීෂ්ටාච්ඡාපාක්‍රාන්තෝ භවිතුම් ඓච්ඡම්|
4 Israeliten sind sie; die Gotteskindschaft gehört ihnen, die Gottesherrlichkeit sowie die Bundesschlüsse, das Gesetz, der Tempeldienst und die Verheißungen.
යතස්ත ඉස්‍රායේලස්‍ය වංශා අපි ච දත්තකපුත්‍රත්වං තේජෝ නියමෝ ව්‍යවස්ථාදානං මන්දිරේ භජනං ප්‍රතිඥාඃ පිතෘපුරුෂගණශ්චෛතේෂු සර්ව්වේෂු තේෂාම් අධිකාරෝ(අ)ස්ති|
5 Auch die Väter gehören ihnen, aus denen dem Leibe nach Christus stammt, der Gott ist über allem, hochgelobt in Ewigkeit. Amen. (aiōn g165)
තත් කේවලං නහි කින්තු සර්ව්වාධ්‍යක්‍ෂඃ සර්ව්වදා සච්චිදානන්ද ඊශ්වරෝ යඃ ඛ්‍රීෂ්ටඃ සෝ(අ)පි ශාරීරිකසම්බන්ධේන තේෂාං වංශසම්භවඃ| (aiōn g165)
6 Dabei ist es aber nicht so, als ob das Wort Gottes vereitelt worden wäre. Denn nicht alle, die von Israel abstammen, sind auch echte Israeliten.
ඊශ්වරස්‍ය වාක්‍යං විඵලං ජාතම් ඉති නහි යත්කාරණාද් ඉස්‍රායේලෝ වංශේ යේ ජාතාස්තේ සර්ව්වේ වස්තුත ඉස්‍රායේලීයා න භවන්ති|
7 Auch sind nicht alle, weil sie von Abraham stammen, seine Kinder, sondern: "Nur in Isaak sollen dir Nachkommen angerechnet werden!"
අපරම් ඉබ්‍රාහීමෝ වංශේ ජාතා අපි සර්ව්වේ තස්‍යෛව සන්තානා න භවන්ති කින්තු ඉස්හාකෝ නාම්නා තව වංශෝ විඛ්‍යාතෝ භවිෂ්‍යති|
8 Das will besagen: Nicht ohne weiteres sind schon die leiblichen Kinder Kinder Gottes; es werden vielmehr nur die Kinder der Verheißung als Nachkommen gerechnet.
අර්ථාත් ශාරීරිකසංසර්ගාත් ජාතාඃ සන්තානා යාවන්තස්තාවන්ත ඒවේශ්වරස්‍ය සන්තානා න භවන්ති කින්තු ප්‍රතිශ්‍රවණාද් යේ ජායන්තේ තඒවේශ්වරවංශෝ ගණ්‍යතේ|
9 Denn also lautet das Verheißungswort: "Ich werde wieder zur gegebenen Zeit kommen, und Sara wird dann einen Sohn besitzen."
යතස්තත්ප්‍රතිශ්‍රුතේ ර්වාක්‍යමේතත්, ඒතාදෘශේ සමයේ (අ)හං පුනරාගමිෂ්‍යාමි තත්පූර්ව්වං සාරායාඃ පුත්‍ර ඒකෝ ජනිෂ්‍යතේ|
10 So aber war es nicht nur in diesem Falle, vielmehr auch bei Rebekka, die nur von einem Manne, unserem Vater Isaak, Kinder hatte.
අපරමපි වදාමි ස්වමනෝ(අ)භිලාෂත ඊශ්වරේණ යන්නිරූපිතං තත් කර්ම්මතෝ නහි කින්ත්වාහ්වයිතු ර්ජාතමේතද් යථා සිද්ධ්‍යති
11 Sie waren noch nicht geboren und hatten weder gut noch bös gehandelt, da ward ihr schon gesagt, damit der Ratschluß Gottes nach freier Wahl bleibe: -
තදර්ථං රිබ්කානාමිකයා යෝෂිතා ජනෛකස්මාද් අර්ථාද් අස්මාකම් ඉස්හාකඃ පූර්ව්වපුරුෂාද් ගර්භේ ධෘතේ තස්‍යාඃ සන්තානයෝඃ ප්‍රසවාත් පූර්ව්වං කිඤ්ච තයෝඃ ශුභාශුභකර්ම්මණඃ කරණාත් පූර්ව්වං
12 doch nicht auf Grund von Werken, sondern durch Berufung - "Der Ältere wird dem Jüngeren dienstbar sein."
තාං ප්‍රතීදං වාක්‍යම් උක්තං, ජ්‍යේෂ්ඨඃ කනිෂ්ඨං සේවිෂ්‍යතේ,
13 So steht es auch geschrieben: "Ich liebte den Jakob, doch Esau war mir gleichgültig."
යථා ලිඛිතම් ආස්තේ, තථාප්‍යේෂාවි න ප්‍රීත්වා යාකූබි ප්‍රීතවාන් අහං|
14 Was werden wir nun sagen? Ist nicht Ungerechtigkeit bei Gott? In keiner Weise.
තර්හි වයං කිං බ්‍රූමඃ? ඊශ්වරඃ කිම් අන්‍යායකාරී? තථා න භවතු|
15 Sagt er doch zu Moses: "Erbarmen will ich mich, wessen ich mich erbarmen will, und ich schenke mein Mitleid dem, mit dem ich Mitleid haben will."
යතඃ ස ස්වයං මූසාම් අවදත්; අහං යස්මින් අනුග්‍රහං චිකීර්ෂාමි තමේවානුගෘහ්ලාමි, යඤ්ච දයිතුම් ඉච්ඡාමි තමේව දයේ|
16 So kommt es also nicht aufs Wollen an, auch nicht aufs Rennen, viel mehr allein auf das Erbarmen Gottes.
අතඒවේච්ඡතා යතමානේන වා මානවේන තන්න සාධ්‍යතේ දයාකාරිණේශ්වරේණෛව සාධ්‍යතේ|
17 So sagt die Schrift zu Pharao: "Gerade dazu habe ich dich aufgerufen, damit ich meine Allmacht an dir zeigen kann und mein Name in der ganzen Welt gepriesen werde."
ඵිරෞණි ශාස්ත්‍රේ ලිඛති, අහං ත්වද්ද්වාරා මත්පරාක්‍රමං දර්ශයිතුං සර්ව්වපෘථිව්‍යාං නිජනාම ප්‍රකාශයිතුඤ්ච ත්වාං ස්ථාපිතවාන්|
18 Und so erbarmt er sich dessen, den er will, und er verstockt auch, wen er will.
අතඃ ස යම් අනුග්‍රහීතුම් ඉච්ඡති තමේවානුගෘහ්ලාති, යඤ්ච නිග්‍රහීතුම් ඉච්ඡති තං නිගෘහ්ලාති|
19 Du wirst mir nun entgegenhalten: "Was hat er dann noch zu tadeln? Wer kann denn seinem Willen widerstehen?"
යදි වදසි තර්හි ස දෝෂං කුතෝ ගෘහ්ලාති? තදීයේච්ඡායාඃ ප්‍රතිබන්ධකත්වං කර්ත්තං කස්‍ය සාමර්ථ්‍යං විද්‍යතේ?
20 O Mensch! Wer bist du denn, daß du mit Gott hadern willst? Darf das Geschöpf zum Schöpfer sagen: Warum hast du mich so gemacht?
හේ ඊශ්වරස්‍ය ප්‍රතිපක්‍ෂ මර්ත්‍ය ත්වං කඃ? ඒතාදෘශං මාං කුතඃ සෘෂ්ටවාන්? ඉති කථාං සෘෂ්ටවස්තු ස්‍රෂ්ට්‍රේ කිං කථයිෂ්‍යති?
21 Oder verfügt nicht der Töpfer über seinen Ton, so daß er aus derselben Masse Prunkgefäße, aber auch Gefäße zu niedrigem Gebrauche machen könnte?
ඒකස්මාන් මෘත්පිණ්ඩාද් උත්කෘෂ්ටාපකෘෂ්ටෞ ද්විවිධෞ කලශෞ කර්ත්තුං කිං කුලාලස්‍ය සාමර්ථ්‍යං නාස්ති?
22 Wenn Gott, obwohl er seinen Zorn erzeigen und seine Stärke kundtun wollte, mit großer Langmut doch die Gefäße des Zornes, die schon zum Verderben bestimmt waren, ertragen hat,
ඊශ්වරඃ කෝපං ප්‍රකාශයිතුං නිජශක්තිං ඥාපයිතුඤ්චේච්ඡන් යදි විනාශස්‍ය යෝග්‍යානි ක්‍රෝධභාජනානි ප්‍රති බහුකාලං දීර්ඝසහිෂ්ණුතාම් ආශ්‍රයති;
23 nur um an den Gefäßen der Erbarmung den Reichtum seiner Herrlichkeit zu zeigen... Sie hat er zur Verklärung vorbereitet,
අපරඤ්ච විභවප්‍රාප්ත්‍යර්ථං පූර්ව්වං නියුක්තාන්‍යනුග්‍රහපාත්‍රාණි ප්‍රති නිජවිභවස්‍ය බාහුල්‍යං ප්‍රකාශයිතුං කේවලයිහූදිනාං නහි භින්නදේශිනාමපි මධ්‍යාද්
24 zu der er auch uns berufen hat nicht nur aus den Juden, sondern auch aus den Heiden.
අස්මානිව තාන්‍යාහ්වයති තත්‍ර තව කිං?
25 Bei Osee sagt er ja: "Das 'Nicht-Mein-Volk' will ich 'Mein Volk' nennen, die 'Nicht-Geliebte' die 'Geliebte' und die 'Nichtbegnadigte' 'Begnadigte'."
හෝශේයග්‍රන්ථේ යථා ලිඛිතම් ආස්තේ, යෝ ලෝකෝ මම නාසීත් තං වදිෂ්‍යාමි මදීයකං| යා ජාති ර්මේ(අ)ප්‍රියා චාසීත් තාං වදිෂ්‍යාම්‍යහං ප්‍රියාං|
26 Wo man zu ihnen sprach: "Ihr seid nicht mehr mein Volk, gerade dort wird man sie 'Söhne des lebendigen Gottes' nennen."
යූයං මදීයලෝකා න යත්‍රේති වාක්‍යමෞච්‍යත| අමරේශස්‍ය සන්තානා ඉති ඛ්‍යාස්‍යන්ති තත්‍ර තේ|
27 Isaias ruft über Israel: "Wäre auch die Zahl der Kinder Israels wie der Sand am Meere, der Rest nur wird gerettet werden;
ඉස්‍රායේලීයලෝකේෂු යිශායියෝ(අ)පි වාචමේතාං ප්‍රාචාරයත්, ඉස්‍රායේලීයවංශානාං යා සංඛ්‍යා සා තු නිශ්චිතං| සමුද්‍රසිකතාසංඛ්‍යාසමානා යදි ජායතේ| තථාපි කේවලං ලෝකෛරල්පෛස්ත්‍රාණං ව්‍රජිෂ්‍යතේ|
28 der Herr wird sein Wort schnell und gründlich in Gerechtigkeit, weil ein schnelles Wort in der Welt vollenden."
යතෝ න්‍යායේන ස්වං කර්ම්ම පරේශඃ සාධයිෂ්‍යති| දේශේ සඒව සංක්‍ෂේපාන්නිජං කර්ම්ම කරිෂ්‍යති|
29 Isaias hat auch vorhergesagt: "Wenn nicht der Herr der Heerscharen uns einen Rest gelassen hätte, wir wären wie Sodoma geworden, ähnlich wie Gomorrha."
යිශායියෝ(අ)පරමපි කථයාමාස, සෛන්‍යාධ්‍යක්‍ෂපරේශේන චේත් කිඤ්චින්නෝදශිෂ්‍යත| තදා වයං සිදෝමේවාභවිෂ්‍යාම විනිශ්චිතං| යද්වා වයම් අමෝරායා අගමිෂ්‍යාම තුල්‍යතාං|
30 Was werden wir nun weiter sagen? Daß Heiden, die die Rechtfertigung nicht anstrebten, Rechtfertigung erlangt haben, und zwar Rechtfertigung aus dem Glauben,
තර්හි වයං කිං වක්‍ෂ්‍යාමඃ? ඉතරදේශීයා ලෝකා අපි පුණ්‍යාර්ථම් අයතමානා විශ්වාසේන පුණ්‍යම් අලභන්ත;
31 daß aber Israel, das nach einer Lebensregel lebte, die Rechtfertigung bewirken sollte, sie nicht erreicht hat.
කින්ත්විස්‍රායේල්ලෝකා ව්‍යවස්ථාපාලනේන පුණ්‍යාර්ථං යතමානාස්තන් නාලභන්ත|
32 Warum? Weil es nicht aus Glauben danach strebte, sondern sozusagen nur aus Werken. Sie stießen sich am Stein des Anstoßes,
තස්‍ය කිං කාරණං? තේ විශ්වාසේන නහි කින්තු ව්‍යවස්ථායාඃ ක්‍රියයා චේෂ්ටිත්වා තස්මින් ස්ඛලනජනකේ පාෂාණේ පාදස්ඛලනං ප්‍රාප්තාඃ|
33 wie auch geschrieben steht: "Siehe, ich setze in Sion einen Stein des Anstoßes und einen Fels des Ärgernisses; wer an ihn glaubt, wird nicht zuschanden werden."
ලිඛිතං යාදෘශම් ආස්තේ, පශ්‍ය පාදස්ඛලාර්ථං හි සීයෝනි ප්‍රස්තරන්තථා| බාධාකාරඤ්ච පාෂාණං පරිස්ථාපිතවානහම්| විශ්වසිෂ්‍යති යස්තත්‍ර ස ජනෝ න ත්‍රපිෂ්‍යතේ|
