< Psalm 94 >
1 Herr! Als der Rache Gott, als Gott der Rache zeige Dich!
O SENYÈ, Bondye a vanjans lan, Bondye a vanjans lan, kite limyè vin parèt!
2 Erhebe Dich als Erdenrichter! Vergilt den Stolzen nach Verdienst!
Vin leve, O Jij sou tè a. Bay rekonpans a moun ògeye yo.
3 Wie lange sollen Frevler, Herr, wie lange sollen Frevler noch frohlocken
Pou konbyen de tan mechan yo, O SENYÈ, pou konbyen de tan mechan yo va leve tèt yo wo?
4 und geifernd so Vermessenes reden und alle Übeltäter so sich brüsten
Yo vide pawòl yo, yo pale avèk ògèy. Tout moun ki fè mechanste yo vante tèt yo.
5 Sie treten, Herr, Dein Volk. Die ewig Deinen quälen sie,
Yo kraze pèp Ou a, O SENYÈ. Yo aflije eritaj Ou a.
6 erwürgen Fremdlinge und Witwen und morden Waisen, sprechend:
Yo touye vèv yo avèk etranje a. Yo asasine òfelen yo.
7 "Der Herr sieht's nicht; nicht merkt es Jakobs Gott."
Yo fin di: “SENYÈ a pa wè, ni Bondye Jacob la p ap okipe sa a.”
8 Ihr Albernen im Volke werdet klug! Ihr Törichten! Wann wollt ihr das begreifen?
Veye sa a, nou menm ki ensansib pami pèp la; Kilè n ap konprann, nou menm ki bèt?
9 Nicht hören sollte, der das Ohr erschafft? Nicht sehen, der das Auge hat gebildet?
(Sila) ki plante zòrèy la, èske Li pa tande? (Sila) ke te fòme zye a, èske Li pa wè.
10 Nicht strafen sollte, der die Heidenvölker züchtigt? Er, der den Menschen Einsicht schenkt?
(Sila) ki fè chatiman nasyon yo, èske Li p ap fè repwòch? (Sila) ki enstwi lòm; Li konnen!
11 Die menschlichen Gedanken kennt der Herr, wie sie so eitel sind. -
SENYÈ a konnen panse a lòm, ke se sèlman yon souf ke yo ye.
12 Dem Manne Heil, den Du erziehst, o Herr, aus Deiner Lehre ihn belehrst,
Beni se nonm ke Ou bay chatiman an, O SENYÈ, ke Ou enstwi nan lalwa Ou a,
13 ihn ob des Bösen Glück beruhigend, bis daß gegraben ist die Grube für den Frevler:
pou Ou kapab bay li sekou nan jou advèsite yo, jiskaske yon fòs fin fouye pou mechan yo.
14 "Der Herr verstößt sein Volk nicht ganz, verläßt die ewig Seinen nicht.
Paske SENYÈ a p ap abandone pèp Li a, ni Li p ap lage pèp eritaj Li a.
15 Noch immer sitzt er zu Gericht; ihm fallen alle frommen Herzen zu."
Paske jijman an va devni dwat ankò e tout pèp ladwati yo va swiv li.
16 Wer steht mir gegen Bösewichter bei? Wer tritt für mich den Übles Tuenden entgegen?
Se kilès ki va kanpe pou mwen kont malfektè yo? Se kilès ki va pran pozisyon li pou mwen kont (sila) ki fè mechanste yo?
17 Wenn nicht der Herr mein Beistand wäre, dann läge meine Seele bald im Reich der Stille.
Si SENYÈ a pa t sekou mwen, nanm mwen ta fin abite nan andwa silans lan.
18 Obschon ich wähnte, daß mein Fuß gewankt, so hält mich dennoch Deine Gnade aufrecht, Herr.
Si mwen ta di: “Pye m glise,” Lanmou dous Ou a, O SENYÈ, va kenbe m.
19 Und streiten sich in meinem Innern die Gedanken, so labt an Deinen Tröstungen sich meine Seele.
Lè panse twoub mwen yo vin ogmante anndan m, konsolasyon Ou yo fè kè m kontan.
20 Hat schon des Unrechts Stuhl der aufgestellt, der Unheil dem Gesetz bereitet?
Èske yon twòn mechan kapab fè amitye avèk Ou? Yon moun ki imajine fè mal pa dekrè?
21 Sie klagen fromme Seelen an; unschuldig Blut verdammen sie. -
Yo vin reyini ansanm kont lavi moun dwat yo, e kondane inosan yo a lanmò.
22 Doch eine Burg sei mir der Herr, mein Gott, mein Zufluchtsfels!
Men SENYÈ a se toujou sitadèl mwen e Bondye mwen an, wòch ki pwoteje mwen an.
23 Er lohne ihnen auch ihr Unrecht; er tilge sie in ihrer Bosheit! Der Herr vertilge sie, er, unser Gott.
Li te fè mechanste pa yo retounen sou yo, e va koupe retire yo nèt nan mechanste pa yo. SENYÈ nou an va koupe retire yo.