Psalm 92

1 Ein Lied, ein Gesang, für den Sabbattag. Gar köstlich ist's, dem Herrn zu danken und Deinem Namen, Höchster, Lob zu singen,

Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;

2 des Morgens Deine Huld zu künden und in den Nächten Deine Treue

Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,

3 zum Psalter mit zehn Saiten und zur Harfe, zum Saitenspiele auf der Zither.

Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.

4 Du, Herr, erfreust mich durch Dein Tun; ich juble über Deiner Hände Werk.

Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.

5 Wie groß sind Deine Werke, Herr, und Deine Pläne tief!

Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.

6 Der Törichte bemerkt es nimmer; der Tor beachtet's nicht.

Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.

7 Wenn Frevler blühn, so ist's wie mit dem Gras. Die Übeltäter sprossen alle nur, damit sie ewig untergehen.

Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.

8 Du aber bist der Höchste, Herr, in Ewigkeit.

Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.

9 Denn Deine Feinde kommen um, Herr, Deine Feinde; die Übeltäter werden allesamt zerstreut.

Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.

10 Dem wilden Stiere gleich wächst meine Kraft; gleichwie von Öl, so ist mein Alter frisch.

Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.

11 Mein Auge sieht mit Lust auf meine Gegner; mit Freuden hört mein Ohr von meiner Widersacher Niederlagen.

Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.

12 Der Fromme sproßt wie eine Palme, und wächst wie eine Zeder auf dem Libanon,

Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.

13 ins Haus des Herrn verpflanzt und in den Höfen unseres Gottes grünend,

Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.

14 sie tragen noch im Alter Früchte, beständig grün und markig bleibend,

Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,

15 zur Kunde, daß der Herr gerecht, daß er mein Hort ist ohne Tadel.

Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.