Psalm 83
1 Ein Gesang, ein Lied, von Asaph. Gott, sei nicht still! Schweig nicht! Bleib nicht so ruhig, Gott!
Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
2 Denn siehe, Deine Feinde sind geschäftig; das Haupt erheben Deine Hasser.
Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
3 Sie halten, Deinem Volk zuwider, listig Rat, beraten gegen Deine Schutzbefohlenen.
Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
4 Sie sprechen: "Auf, wir wollen sie als Volk vernichten. Nie werde mehr des Namen Israels gedacht!"
Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
5 Einmütig halten Rat und schließen gegen Dich ein Bündnis
Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
6 Edoms und Ismaels Gezelte, Moabs und die der Agarener,
Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
7 Gebal, Ammon und Amalek, Philisterland und Tyrier.
Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
8 Auch Assur schließt sich ihnen an; sie leihen ihren Arm den Söhnen Lots. (Sela)
Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
9 Behandle sie wie Midian, wie Sisara, wie Jabin an dem Kisonsbach!
Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
10 Zu Endor wurden sie vertilgt; sie wurden Dünger für das Ackerfeld.
Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
11 Tu ihren Edlen wie Oreb und Zeeb, wie Zeba und Salmunna, allen ihren Fürsten!
Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
12 Sie sprechen: "Lasset Gottes Auen uns erobern!"
Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
13 Mein Gott! Mach sie dem Wirbellaube gleich, den Stoppeln vor dem Winde!
Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
14 Wie Feuer, das den Wald verzehrt, wie Flammen, Berge sengend,
Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
15 jag ihnen nach mit Deinem Wetter! Und schreckt sie mit Deinem Sturme!
Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
16 Füll an ihr Angesicht mit Schmach, auf daß sie Deinen Namen fürchten, Herr!
Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
17 Sie sollen schämen sich, für immerdar verwirrt, mit Schanden untergehen!
Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
18 Dann merken sie, daß Du mit Deinem Namen heißest
A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
