< Psalm 50 >
1 Ein Lied, von Asaph. - Gott, Gott der Herr, soll reden; rufe er die Erde vom Aufgang bis zum Niedergang!
Kathutkung: Asaph Athakaawme, BAWIPA Cathut ni lawk a dei. Talai heh kanîtho koehoi kanîloum totouh ka kaw.
2 Von Sion her, der Schönheit Krone, erstrahle Gott!
Meihawinae kuep Zion hoi Cathut teh a ang han.
3 So komme wieder unser Gott und schweige nicht! Verzehrend Feuer schreite vor ihm her; gewaltig stürme es um ihn!
Maimae Cathut tho vaiteh, duem awm mahoeh. A hmalah hmai kang vaiteh, petkâkalup lah kahlî a tho han.
4 Dem Himmel droben rufe er und dann der Erde mit den Worten:
A taminaw lawkceng thai nahanlah, lathueng lae kalvannaw kaw vaiteh, talai hai a kaw han.
5 "Versammelt mir jetzt meine Frommen, die einen Bund mit mir geschlossen!", daß sie sein Volk der Opfer wegen richten.
Thuengnae lahoi kama koe lawkkamnae ka sak e ka tamikathoungnaw, kai koe kamkhueng awh ati han.
6 Der Himmel lege Zeugnis dafür ab: "Er ist im Recht; er ist ein Gott des Rechtes." (Sela)
Kalvannaw ni a lannae pâpho naseh. Bangkongtetpawiteh, Cathut ma roeroe heh lawkcengkung doeh.
7 Mein Volk, gib acht und laß mich reden, Israel! Dich ermahn ich ernstlich: "Gott, dein Gott, bin ich.
Oe ka taminaw, thai awh haw, lawk ka dei vai. Oe Isarel, nang taranlahoi ka dei han. Kai heh Cathut na Cathut doeh.
8 Ich tadle dich nicht deiner Opfer wegen, und deine Brandopfer steht immer mir vor Augen.
Nange thuengnae dawk na yue mahoeh. Ka hmalah pout laipalah kaawm e hmaisawi thuengnae dawk hai na yue mahoeh.
9 Doch brauche ich kein Rind aus deinem Hause, aus deinen Hürden keine Böcke.
Na imthung e maitotan ka lat mahoeh. Na saring thung e hmaetan hai ka lat mahoeh.
10 Denn mein ist alles Wild im Walde, auf Tausenden von Bergen das Getier.
Bangkongtetpawiteh, ratu dawk e sarang pueng teh kaie doeh. Mon 1,000 touh dawk ka pâ e moithangnaw hai kaie doeh.
11 Ich kenne alle Vögel im Gebirge; mir steht zu Diensten das, was sich im Felde regt.
Monsom e tavaca pueng ka panue. Mon 1,000 touh dawk ka pâ e moithangnaw hai kaie doeh.
12 Und sollte je ich hungern, dir sagt' ich es nicht; mein ist die Welt und was sie füllt.
Ka vonhlam pawiteh nang koe ka dei mahoeh. Bangkongtetpawiteh, talaivan hoi a thung e kaawm e pueng teh kaie doeh.
13 Will ich denn Fleisch von Stieren essen? Und trinke ich der Böcke Blut?
Maitotan moi ka ca han namaw. Hmae thi ka nei han namaw.
14 Bring Dank dem Herrn zum Opfer dar und löse so dem Höchsten dein Gelübde!
Lunghawilawkdeinae thuengnae hah Cathut koe poe haw. Lathueng Poung koe na lawkkamnae hah kuep sak haw.
15 Und ruf am Tag der Not mich an. Dann werde ich dich retten. Aber danken sollst du mir."
Runae na kâhmo navah kai hah na kaw haw. Kai ni na rasa han, nang ni hai kai hah na bawilen sak han.
16 Zum Frevler aber spreche Gott: "Was schwatzest du von meinen Satzungen und führst im Munde meinen Bund!
Hatei Cathut ni tamikathout koevah, bangkongmaw ka coungnae hah na pâpho teh, na pahni hoi ka lawkkam hah na pâpho.
17 Du hassest doch die Zucht, und meine Worte schlägst du in den Wind.
Kaie yuenae hah na hmuhma teh, ka lawk hah hnuklah na tâkhawng.
18 Kaum siehst du einen Dieb, so läufst du schon mit ihm. Mit Ehebrechern gehst du um
Tamru na hmu toteh tang na kamyawngkhai teh, uicuknaw na hmu toteh tang na kambawngkhai.
19 und lässest deinen Mund in Bosheit sich ergehen, und deine Zunge paarest du mit Trug.
Na kâko hah thoenae koe na hno teh, na lai hah dumyennae koe bout na hno.
20 Da setzst du dich und redest gegen deinen Bruder, verleumdest deiner Mutter Sohn.
Na tahung teh, na hmaunawngha tounkhouknae lawk na dei.
21 Das tust du, und ich sollte schweigen? Du dächtest dann, ich sei wie du. Zur Rede stelle ich dich jetzt und zeige deutlich dir den Unterschied-
Hottelah na o nahlangva kai ni duem na o takhai navah, nama patetlah kai hah na pouk. Hatei, na yue vaiteh na yonnae hah na hmaitung vah peng ka dan han.
22 Dies merkt, ihr Gottvergessenen! Sonst raffe ich euch rettungslos dahin.
Nangmouh Cathut na kapahnimnaw hetheh pouk awh haw. Hoehpawiteh, kai ni koung na phi payon vaih. Karasatkung na tawn mahoeh.
23 Wer Dank darbringt, der gibt mir Ehre. Wer gutes Beispiel gibt, den laß' ich göttlich Heil erblicken."
Lunghawilawkdeinae thuengnae ka sak e pueng teh, kai ka bawilen sak e lah ao. A cei nahan lamthung ka pouk e tami koe Cathut e rungngangnae lamthung ka pâtue han.