Psalm 37
1 Von David. - Ereifere dich nicht der Bösewichte wegen! Beneide nicht die Übeltäter!
Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.
2 Sie welken schnell wie Gras, verdorren wie das grüne Kraut.
Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.
3 Vertrau dem Herrn! Tu Gutes! Verbleib im Land, dich redlich nährend!
Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.
4 Wie ein verwöhntes Kind komm zu dem Herrn! Er gibt dir, was dein Herz sich wünscht.
Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,
5 Befiehl du deinen Weg dein Herrn! Auf ihn vertrau! Er wird's schon machen.
Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;
6 Er bringt ans Licht, daß du gerecht, und an den Tag, daß du im Recht.
I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.
7 Und schweig zum Herrn und harre sein! Ereifere über den dich nicht, der sich Erfolg erzwingt, nicht über einen Mann, der Schwindel treibt!
Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.
8 Gib auf den Ärger! So ereifere dich nicht, daß selbst du Böses tätest!
Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.
9 Denn ausgerottet werden Übeltäter; die auf den Herrn vertrauen, bleiben im Besitz des Landes.
Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.
10 Noch kurze Zeit! Dann ist der Bösewicht dahin! Du schaust nach seiner Stätte. Er ist nicht mehr.
Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.
11 Die Dulder bleiben im Besitz des Landes an reichem Glücke sich erlabend.
Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.
12 Dem Frommen plant zuleid der Frevler Arges und fletscht die Zähne wider ihn.
Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.
13 Der Herr lacht seiner; schon sieht er seinen Tag sich nahen.
Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.
14 Die Frevler zücken zwar ihr Schwert und spannen ihren Bogen, um Elende und Arme zu erlegen und hinzuwürgen, die geraden Wandels.
Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;
15 Allein ihr Schwert dringt in ihr eigen Herz, und ihre Bogen splittern.
Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.
16 Das Wenige bekommt dem Frommen besser, als Frevlern großer Reichtum.
Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;
17 Zerbrochen werden ja der Frevler Arme; die Frommen aber stützt der Herr.
Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.
18 Der Herr sorgt für die Tage lauterer Menschen, und ihr Besitztum dauert immerfort.
Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.
19 Sie werden nicht in böser Zeit zuschanden; sie werden satt in Hungertagen.
Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;
20 Denn nur die Frevler gehn zugrunde, des Herrn Feinde gleich der Auen Pracht; sie schwinden hin wie Rauch; sie schwinden.
Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
21 Der Frevler borgt, kann's aber nicht zurückerstatten; freigebig, milde kann der Fromme sein.
Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.
22 Denn die von ihm Gesegneten verbleiben im Besitz des Landes; doch die von ihm Verfluchten werden ausgerottet.
Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.
23 Sind eines Mannes Schritte recht im Hinblick auf den Herrn, dann kümmert dieser sich um seinen Weg.
Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.
24 Und wankt er auch, so stürzt er nicht; ihn stützt der Herr mit seiner Hand.
Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.
25 Ich war ein Jüngling, ward ein Greis; doch ganz verlassen habe ich den Frommen nie gesehen, noch sein Geschlecht um Nahrung betteln.
Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.
26 Stets milde, leiht es allezeit; zum Segen sät es aus.
Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.
27 Dem Laster gram, der Tugend hold, so bleibst du immerdar.
Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.
28 Der Herr liebt ja das Recht; von seinen Frommen läßt er nicht. Sie sind für alle Zeit geschützt; der Frevler Brut wird ausgerottet.
Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.
29 Den Frommen wird das Land zu eigen, sie bleiben ewiglich darin.
Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.
30 Des Frommen Mund spricht Weises; nur Rechtes redet seine Zunge.
Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.
31 Im Herzen trägt er seines Gottes Lehre, und seine Schritte schwanken nie.
Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
32 Der Frevler lauert auf dem Frommen, begierig, ihn zu morden.
Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;
33 Doch überläßt der Herr ihn nimmer seiner Hand, läßt vor Gericht ihn nicht verdammen.
Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.
34 Dem Herrn vertrau! Halt dich an seinen Weg! Dann gibt er dir das Land zu eigen; der Frevler Untergang erlebst du noch.
Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.
35 Ich habe einen Frevler voller Trotz gesehen, so kahl gemacht wie Gras im Felde.
Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;
36 Man schaute um; er war nicht mehr. Ich suchte ihn; er war nicht mehr zu finden.
Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
37 Merk auf die Lauteren! Schau auf die Redlichen, wie's jedem gut am Ende geht!
Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.
38 Die Missetäter aber werden all vertilgt; der Frevler Zukunft wird vernichtet.
Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.
39 Der Frommen Heil dagegen kommt vom Herrn; er ist ihr Schutz zur Zeit der Not.
Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.
40 Der Herr steht ihnen bei und rettet sie; er schirmt und schützt sie vor dem Bösen; denn sie vertraun auf ihn.
Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.
