Psalm 22

1 Auf den Siegesspender bei der Morgenröte, ein Lied, von David. Mein Gott, mein Gott, was hast Du mich verlassen, und stehst so ferne meinen Angst- und Klagerufen?

Voor muziekbegeleiding; wijze: De hinde van de dageraad. Een psalm van David. Mijn God, mijn God, zie op mij neer; Waarom hebt Gij mij verlaten? Waarom houdt Gij U ver van mijn hulp, Ver van mijn jammerklachten, mijn God?

2 Mein Gott, am Tag erhebe ich den Ruf, und Du erhörst mich nicht, und also in der Nacht; Stillschweigen ist mir nicht vergönnt.

Ik roep overdag, Gij antwoordt niet; Des nachts, maar ik vind geen rust.

3 Und doch bist Du der Heilige Israels, Du schrecklich Thronender.

Toch troont Gij in het heiligdom, Gij, Israëls hoop!

4 Auf Dich vertrauten unsere Väter; sie hofften, und Du halfest ihnen.

Op U hebben onze vaderen vertrouwd, Op U zich verlaten, Gij hebt ze verlost;

5 Sie schrieen auf zu Dir und fanden Rettung, und ihr Vertrauen auf Dich ward nicht getäuscht.

Tot U geroepen, ze werden gered, Op U gerekend, ze zijn niet beschaamd.

6 Ich aber bin ein Wurm, kein Mann, der Leute Spott, verachtet von dem Pöbel.

Doch ik ben maar een worm en geen mens, Door de wereld bespot, veracht door het volk;

7 Mich höhnt, wer mich nur sieht, verzieht den Mund und schüttelt mit dem Kopf.

Al die mij zien, lachen mij uit, Grijnzen, en schudden meewarig het hoofd:

8 "Er freut sich an dem Herrn, der rette ihn! Der helfe ihm! Er ist sein Liebling."

"Hij heeft op Jahweh vertrouwd. Laat Die hem nu helpen, En hem verlossen, wanneer Hij hem liefheeft!"

9 Du halfst mir aus der Mutter Schoß; Du bargst mich an der Mutter Brust.

Ja, Gij zijt het, die mij uit de schoot hebt genomen, Die mij veilig deedt rusten aan de borst mijner moeder;

10 Auf Dich bin ich vom Mutterschoß her angewiesen; vom Mutterleibe an bist Du mein Gott.

Bij mijn geboorte werd ik op uw knieën gelegd, Gij zijt mijn God van de moederschoot af.

11 Bleib mir nicht fern! Die Not ist nah, und niemand hilft.

Blijf dus niet verre van mij, Want de nood is nabij, en er is niemand die helpt!

12 Der Farren viele stehen um mich her, und mich umringen Basanstiere.

Bonkige stieren staan om mij heen, Buffels van Basjan omsingelen mij;

13 Sie sperren gegen mich die Rachen auf, wie Löwen, die vor Mordlust brüllen.

Ze sperren hun muil naar mij open Als verscheurende, brullende leeuwen.

14 Wie Wasser bin ich hingegossen; all meine Glieder haben sich gelöst. Mein Herz ist mir wie Wachs geworden, in meinem Busen hingeschmolzen.

Als water ben ik uitgegoten, Al mijn beenderen zijn ontwricht; Mijn hart is als was, Smelt weg in mijn borst.

15 Vertrocknet ist wie Lehm mein Schlund; am Gaumen haftet mir die Zunge, und wie mit Todesfarbe überzieht es mich.

Mijn keel is droog als een scherf, Mijn tong kleeft aan mijn gehemelte vast; En in het stof van de dood Strekt Gij mij neer.

16 Denn Hunde haben mich umringt, der Frevler Rotte mich umgeben; sie machen Löcher mir an Händen und an Füßen.

Dan komen honden om mij heen, Een bende boosdoeners houdt mij omlegerd; Ze doorboren mijn handen en voeten,

17 Ich spüre Pein in allen meinen Gliedern; sie schauen zu und weiden sich an mir.

Al mijn beenderen kan ik tellen. Ze werpen begerige blikken, En gluren mij aan;

18 Sie teilen meine Kleider unter sich und werfen über mein Gewand das Los.

Verdelen mijn kleren onder elkander, En loten om mijn gewaad.

19 Herr, sei nicht fern! Zu Hilfe, meine Stärke; schnell!

O Jahweh, blijf toch niet in de verte; Mijn Sterkte, snel mij te hulp!

20 Errette vom Verderben meine Seele, aus der Gewalt der Hunde jetzt mein Leben!

Bescherm mijn leven tegen het zwaard, Het enige, dat mij nog rest, tegen de honden;

21 Entreiße mich der Löwen Rachen! Rett aus den Hörnern der Wildochsen mich!

Red mij uit de muil van den leeuw, Mij arme, van de hoornen der buffels.

22 Dann kündige ich meinen Brüdern Deinen Ruhm und preise Dich in der Gemeinde also:

Dan zal ik uw Naam aan mijn broeders verkonden, In de kring der gemeente U prijzen:

23 "Die ihr den Herrn fürchtet, preiset ihn! Von Jakobs Stamm ihr alle, ehret ihn! Von Israels Geschlecht ihr alle, fürchtet ihn!

"Looft Jahweh, gij die Hem vreest, Heel Jakobs geslacht; Brengt Hem ere en siddert voor Hem, Alle kinderen van Israël!"

24 Denn er verachtet und verschmäht es nicht, den Armen zu erhören, verhüllt sein Antlitz nicht vor ihm, und wenn er zu ihm ruft, erhört er ihn."

"Want nimmer heeft Hij versmaad of veracht De ellende van den verdrukte; Zijn aanschijn voor hem niet verborgen, Maar hem verhoord, als hij Hem riep!"

25 Dann trag ich meine Dankesschuld in großer Volksgemeinde ab; ich bringe dann gelobte Opfer dar vor denen, die ihn fürchten.

Dit zal mijn danklied voor U zijn In de grote gemeente! Dan zal ik ook mijn belofte vervullen Aan hen, die Hem vrezen:

26 Dann sollen satt die Armen werden, den Herrn rühmen, die ihn suchen: "Auflebe euer Herz für immer!"

De armen zullen eten, En worden verzadigd; Die Jahweh zoeken, zullen Hem loven. En hun hart zal eeuwig worden verkwikt.

27 Dann kehren sich zum Herrn die Erdenenden alle, und alle Heidenstämme beten vor Dir dann an, bedenkend,

Alle grenzen der aarde zullen het gedenken, En zich tot Jahweh bekeren, Alle stammen der heidenen Hem aanbidden!

28 daß nur dem Herrn das Königtum gebührt, und daß er auch den Heiden Herrscher ist.

Want Jahweh komt het koningschap toe, Hij is de Heerser der volken;

29 Nur ihn allein beten auf Erden alle an. Ihm beugt sich, wer zur Grube fährt und dessen Seele nicht mehr lebenskräftig.

Hem alleen moeten huldigen alle machten der aarde! Dan buigen zich ook voor Hem neer, die in het stof zijn gezonken, En geen leven meer hebben.

30 Die Nachwelt derer, die ihm dienen, sie rühmt den Herrn dem kommenden Geschlecht,

Dan zal ook mijn zaad Hem dienen, En van den Heer gaan vertellen aan het volgend geslacht,

31 und kündet einem nachgeborenen Volke seine Liebeund was er ihm getan.

Zijn goedheid verhalen aan het volk, dat nog geboren moet worden: Dat het Jahweh was, die het volbracht!