< Psalm 2 >
1 Was toben denn die Heiden und schmieden eitle Pläne Nationen?
Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн хәлиқләр бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?
2 Der Erde Könige verbünden sich, und Fürsten pflegen Rat, dem Herrn und dem, den er gesalbt, zum Trotz:
Дуниядики падишалар сәпкә тизилип, Әмәлдарлар қара нийәт әйлишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишип: —
3 "Auf! Laßt uns ihre Fesseln sprengen, ihr Joch abschütteln!"
«Уларниң чәклимилирини чөрүветәйли, Уларниң асарәтлирини бузуп ташлайли!» — дейишиду.
4 Der in dem Himmel thront, lacht ihrer; der Herr verspottet sie.
Асманда олтарғучи күлиду, Рәб уларни мазақ қилиду;
5 Doch schließlich redet er in seinem Zorn mit ihnen; mit seinem Grimme schreckt er sie.
Һәм аччиғида уларға сөзләп, Қәһри билән уларни вәһимигә селип: —
6 "Ich selber habe meinen König eingesetzt zu Sion über meinen heiligen Berg." -
«Өзүм болсам Зионда, йәни муқәддәс теғимда, Өзүм мәсиһ қилған падишани тиклидим».
7 Des Herrn Entschließung will ich künden; er sprach zu mir: "Du bist mein Sohn; ich habe heute dich gezeugt.
«Мән [әрштики] пәрманни җакалаймәнки, Пәрвәрдигар маңа: — «Сән Мениң оғлум; Өзүм сени бүгүнки күндә туғулдурдум;
8 So fordere von mir! Ich gebe Heidenvölker zum Besitze dir, der Erde Grenzen dir zum Eigentum.
Мәндин сора, Мән саңа мирас болушқа әлләрни, Тәәллуғуң болушқа йәр йүзини чәт-чәтлиригичә беримән;
9 Zerschelle sie mit einem Eisenstocke, zerschmettere sie gleich irdenem Gefäß."
Сән төмүр таяқ билән уларни битчит қиливетисән; Сапал чинини кукум-талқан қилғандәк, сән уларни парә-парә қиливетисән» — деди».
10 Nun, Könige! Bedenkt es wohl! Erdenrichter, laßt euch warnen!
Әнди, һәй падишалар, әқилдар болуңлар! Җаһандики сорақчилар савақ елиңлар;
11 In Ehrfurcht dient dem Herrn, und werft euch zitternd nieder!
Пәрвәрдигардин қорқуш билән униң хизмитидә болуңлар; Титрәк ичидә хошаллиниңлар!
12 Und huldigt ohne Falsch, daß er nicht zürne und ihr auf irrem Weg verderbet! Ein kleines nur, und schon entbrannt sein Zorn. Heil allen, die bei ihm sich bergen!
Оғулниң ғәзивиниң қозғалмаслиғи үчүн, Уни сөйүңлар; Чүнки униң ғәзиви сәлла қайниса, Йолуңлардила һалак болисиләр; Униңға таянғанлар нәқәдәр бәхитликтур!