Psalm 2

1 Was toben denn die Heiden und schmieden eitle Pläne Nationen?

چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

2 Der Erde Könige verbünden sich, und Fürsten pflegen Rat, dem Herrn und dem, den er gesalbt, zum Trotz:

پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

3 "Auf! Laßt uns ihre Fesseln sprengen, ihr Joch abschütteln!"

آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

4 Der in dem Himmel thront, lacht ihrer; der Herr verspottet sie.

اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

5 Doch schließlich redet er in seinem Zorn mit ihnen; mit seinem Grimme schreckt er sie.

سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

6 "Ich selber habe meinen König eingesetzt zu Sion über meinen heiligen Berg." -

خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

7 Des Herrn Entschließung will ich künden; er sprach zu mir: "Du bist mein Sohn; ich habe heute dich gezeugt.

پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

8 So fordere von mir! Ich gebe Heidenvölker zum Besitze dir, der Erde Grenzen dir zum Eigentum.

از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

9 Zerschelle sie mit einem Eisenstocke, zerschmettere sie gleich irdenem Gefäß."

تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

10 Nun, Könige! Bedenkt es wohl! Erdenrichter, laßt euch warnen!

بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

11 In Ehrfurcht dient dem Herrn, und werft euch zitternd nieder!

با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

12 Und huldigt ohne Falsch, daß er nicht zürne und ihr auf irrem Weg verderbet! Ein kleines nur, und schon entbrannt sein Zorn. Heil allen, die bei ihm sich bergen!

پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.