Psalm 147
1 Lobpreist den Herrn! Weil er so gut, ist unser Gott des Lobes wert; weil er so liebevoll, des Ruhmes würdig.
Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
2 Der Herr erbaut Jerusalem; er sammelt die Zerstreuten Israels.
Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
3 Er heilet die gebrochenen Herzen und lindert ihre Schmerzen
Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
4 Der Sterne Zahl hat er bestimmt und ruft sie all mit Namen auf.
Siya ang lumikha ng mga bituin.
5 Ja, unser Herr ist groß, gewaltig, und seine Weisheit unbeschreiblich.
Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
6 Der Herr hebt die Gebeugten auf; die Frevler aber beugt er in den Staub. -
Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
7 So dankt dem Herrn in Wechselchören! So singet auf der Zither unserm Gott,
Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
8 ihm, der den Himmel deckt mit Wolken und so der Erde Regen schafft, der Gras auf Bergen sprossen läßt,
Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
9 und der dem Wilde Futter gibt, den jungen Raben das, wonach sie rufen!
Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
10 Er hat nicht Lust an Rosses Stärke; nicht achtet er des Mannes Kraft.
Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
11 Dem Herrn gefallen, die vor ihm sich fürchten, und wer auf seine Gnade harrt. -
Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
12 Lobpreis den Herrn, Jerusalem! Lobsinge, Sion, deinem Gott!
Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
13 Er festigt deiner Tore Riegel und segnet darin deine Söhne,
Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
14 und wieder gibt er deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit feinstem Weizen.
Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
15 Zur Erde sendet er sein Wort, und schnell läuft sein Befehl.
Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
16 Wie Wolle gibt er Schnee und streut den Reif wie Asche.
Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
17 Er wirft sein Eis wie Brocken hin; vor seiner Kälte bleibt das Wasser stehen.
Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
18 Dann sendet er sein Wort; er macht sie schmelzen. Er gibt mir leis Befehl, und sie zergehn in Wasser.
Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
19 Er, der sein Wort läßt Jakob hören, Gesetz und Rechte Israel.
Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
20 So hat er keinem Heidenvolk getan, seine Gebote lehrte er sie nicht. Alleluja!
Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.
