< Psalm 147 >
1 Lobpreist den Herrn! Weil er so gut, ist unser Gott des Lobes wert; weil er so liebevoll, des Ruhmes würdig.
Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
2 Der Herr erbaut Jerusalem; er sammelt die Zerstreuten Israels.
Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
3 Er heilet die gebrochenen Herzen und lindert ihre Schmerzen
O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
4 Der Sterne Zahl hat er bestimmt und ruft sie all mit Namen auf.
Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
5 Ja, unser Herr ist groß, gewaltig, und seine Weisheit unbeschreiblich.
Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
6 Der Herr hebt die Gebeugten auf; die Frevler aber beugt er in den Staub. -
Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
7 So dankt dem Herrn in Wechselchören! So singet auf der Zither unserm Gott,
Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
8 ihm, der den Himmel deckt mit Wolken und so der Erde Regen schafft, der Gras auf Bergen sprossen läßt,
O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
9 und der dem Wilde Futter gibt, den jungen Raben das, wonach sie rufen!
O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
10 Er hat nicht Lust an Rosses Stärke; nicht achtet er des Mannes Kraft.
O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
11 Dem Herrn gefallen, die vor ihm sich fürchten, und wer auf seine Gnade harrt. -
Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
12 Lobpreis den Herrn, Jerusalem! Lobsinge, Sion, deinem Gott!
Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
13 Er festigt deiner Tore Riegel und segnet darin deine Söhne,
Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
14 und wieder gibt er deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit feinstem Weizen.
Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
15 Zur Erde sendet er sein Wort, und schnell läuft sein Befehl.
Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
16 Wie Wolle gibt er Schnee und streut den Reif wie Asche.
Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
17 Er wirft sein Eis wie Brocken hin; vor seiner Kälte bleibt das Wasser stehen.
Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
18 Dann sendet er sein Wort; er macht sie schmelzen. Er gibt mir leis Befehl, und sie zergehn in Wasser.
Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
19 Er, der sein Wort läßt Jakob hören, Gesetz und Rechte Israel.
O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
20 So hat er keinem Heidenvolk getan, seine Gebote lehrte er sie nicht. Alleluja!
Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!