Psalm 132
1 Ein Stufenlied. - Sei, Herr, zugunsten Davids eingedenk all dessen, was er gesprochen,
Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
2 wie er dem Herrn geschworen, dem Starken Jakobs hat gelobt:
Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
3 "Ich gehe nimmer in mein Wohngezelt, besteige nicht mein Ruhebett,
Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
4 Versage meinen Augen Schlaf und Schlummer meinen Augenwimpern,
I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
5 bis daß ich eine Stätte finde für den Herrn, für Jakobs Starken eine Wohnung." -
Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
6 Nun hörten wir davon zu Ephrat und fanden sie im Waldgefilde.
Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 "Zu seiner Wohnung laßt uns gehen, vor seiner Füße Schemel niederfallen!"
Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
8 Auf, Herr, zu Deiner Ruhestätte, Du und die Lade Deiner Herrscherwürde!
Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
9 Mit Heil laß Deine Priester sich bekleiden, und Deine Frommen mögen jubeln! -
Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
10 Um David, Deines Dieners willen, weis nicht zurück, den Du gesalbt!"
Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
11 Der Herr schwur David Dauer zu. Er geht davon nicht ab. "Auf deinen Thron erheb ich einen von deiner Leibesfrucht.
Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
12 Bewahren deine Söhne meinen Bund und meine Zeugnisse, wie ich sie lehre, dann dürfen ihre Söhne allezeit auf deinem Throne sitzen!" -
Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
13 Der Herr hat Sion sich erkoren, zum Wohnsitz sich ersehen:
PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
14 "Das sei in Ewigkeit mein Ruhesitz, ich throne hier; denn hier gefällt es mir.
To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
15 Ich segne seine Jugend und gebe seinen Armen Brot in Fülle.
Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
16 Mit Heil bekleid ich seine Priester, und frohe Lust sei seiner Frommen Teil!
Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
17 Ich lasse Davids Macht ersprossen, dem richt ich eine Leuchte her, den ich gesalbt.
[Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
18 In Schande hüll ich seine Feinde, dieweil auf ihm ein Diadem erglänzt."
Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
