< Psalm 130 >

1 Ein Stufenlied. - Aus tiefem Grund, Herr, rufe ich zu Dir:
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.
2 Herr, höre meine Stimme! Aufmerken mögen Deine Ohren auf mein lautes Flehen!
خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!
3 Wenn Du der Sünden achten wolltest, Ach Herr, wer könnte, Herr, bestehen?
ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟
4 jedoch Vergebung ist bei Dir, daß man Dich fürchte. -
اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.
5 Des Herren harr ich. Meine Seele harrt; ich hoffe auf sein Wort,
من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.
6 ja, meine Seele harret auf den Herrn mehr, als den Morgen die Wächter sich ersehnen, die den Tag erwarten.
آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.
7 Israel harre auf den Herrn! Beim Herrn ist Gnade, bei ihm ist der Erlösung Fülle.
ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.
8 Nur er kann Israel erlösen von allen seinen Sündenstrafen.
خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

< Psalm 130 >