< Psalm 129 >

1 Ein Stufenlied. - Sie haben mich schon oft von Jugend an bedrängt." So spreche Israel!
Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
2 "Schon oft von Jugend an bedrängt, jedoch nicht überwältigt.
Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
3 Mit meinem Rücken pflügten sie und dehnten ihre Ackerfelder in die Weite.
Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
4 Der Herr jedoch, gerecht, zerhaut der Frevler Stränge."
La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
5 In Schande sollen weichen all die Hasser Sions.
Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
6 Sie seien wie das Gras auf Dächern, das vor dem Blühen schon verdorrt!
Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
7 Der Schnitter füllt nicht seine Hand damit, nicht seinen Schoß der Garbenbinder.
Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
8 Und keiner der Vorübergehenden ruft: "Des Herren Segen über euch! Wir grüßen euch im Namen des Herrn."
Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

< Psalm 129 >