Psalm 122

1 Ein Stufenlied, von David. - Mich freut es, sagen sie zu mir: "Laßt uns zum Haus des Herren wallen!

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 Bald sollen unsere Füße stehen, Jerusalem, in deinen Toren."

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 Jerusalem ist wieder aufgebaut als eine Stadt. Damit verbunden ist

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 die heilige Pflicht für Israel, daß dorthin ziehn die Stämme, ja, des Herren Stämme, und dort des Herren Namen preisen.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 Dort stehen ja die Richterstühle, des Davidshauses Throne.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 Begrüßet so Jerusalem: "Mög's deinen Freunden wohl ergehen!

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 In deinen Mauern herrsche Frieden und Sicherheit in deinen Burgen!"

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 Um meiner Freunde, meiner Brüder willen, wünsch ich dir Heil und Segen:

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 Des Hauses unseres Herrn und Gottes wegen wünsch ich dir Wohlergehen."

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.