Psalm 119
1 Glückselig, die unsträflich leben und in des Herrn Gesetzen wandeln!
(Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
2 Glückselig sind, die seine Bräuche achten und ihn von ganzem Herzen suchen,
Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
3 die nie ein Unrecht tun und die auf seinen Wegen wandeln!
Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
4 Du selbst gibst Deine Vorschriften, daß man genau sie halte.
Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
5 Ach, wäre fest mein Wandel in der Befolgung Deiner Ordnungen!
Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
6 Dann werde ich niemals zuschanden, beacht ich alle Deine Satzungen.
Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
7 Ich danke Dir von Herzensgrunde, wenn ich erlerne Deine so gerechten Weisungen.
Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
8 Genau beachten will ich Deine Vorschriften. Verlaß mich nicht dabei!
Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
9 Wodurch erhält ein Jüngling seinen Wandel rein? Wenn er sich hält an Deine Worte.
(Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
10 Von ganzem Herzen suche ich Dich auf. Entfremde mich nicht Deinen Satzungen!
Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
11 In meinem Herzen berge ich Dein Wort, auf daß ich wider Dich nicht sündige.
Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
12 Gepriesen seist Du, Herr! Gewöhne mich an Deine Ordnungen!
Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
13 Auswendig sag ich auf all Deine mündlichen Gebote.
Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
14 Ich freue mich des Weges hin zu Deinen Zeugnissen weit mehr als über irgendwelche Schätze.
Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
15 Was Du befiehlst, dem sinn ich nach und schaue hin auf Deine Pfade.
Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
16 Mit Deinen Ordnungen befasse ich mich gern, vergesse nicht Dein Wort.
Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
17 Gewähre Deinem Knechte, daß ich leben bleibe! Dann halte ich Dein Wort.
(Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
18 Entschleiere mir das Auge, daß ich schaue, was wunderbar an Deiner Lehre!
Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
19 Ein Fremdling bin ich in dem Lande. Verbirg mir nimmer Deine Satzungen!
Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
20 In Sehnsucht meine Seele sich verzehrt nach Deinen Weisungen zu jeder Zeit.
Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
21 Du schiltst die Frechen. Verfluchst, die Deine Satzungen mißachten!
Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
22 Wend Spott und Hohn von mir; denn Deine Zeugnisse, ich achte sie!
Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
23 Ob Fürsten auch sich wider mich beraten, Dein Knecht beherzigt dennoch Deine Ordnungen.
Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
24 Ja, Wonne sind mir Deine Zeugnisse, Wegweiser sind mir Deine Vorschriften.
Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
25 Am Staube klebe ich. Erhalte mich nach Deinem Wort am Leben!
(Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
26 Ich lege meine Wege dar, und Du erhörst mich. Gewöhne mich an Deine Satzungen!
Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
27 Gib Einsicht mir ins Wesen Deiner Vorschriften! Dann will ich Deine Wunder überdenken.
Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
28 Vor Leid weint meine Seele. Richt mich nach Deinem Worte auf!
Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
29 Halt fern von mir den Pfad der Untreue! Zu eigen gib mir Deine Lehre gnädiglich!
Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
30 Den Weg der Treue wähle ich, befolge Deine Weisungen.
Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
31 Ich hänge fest an Deinen Zeugnissen. Herr, laß mich nicht zuschanden werden!
Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
32 Ich laufe auf dem Wege Deiner Ordnungen; Du machst mir weit das Herz.
Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
33 Zeig mir den Weg zu Deinen Vorschriften, o Herr! Ich will ihn mit Bedacht einhalten.
(Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
34 Gib Einsicht mir, daß ich befolge Deine Lehre und sie mit ganzem Herzen hüte!
Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
35 Laß Deiner Satzung Pfad mich wallen! Denn Freude habe ich daran.
Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
36 Zu Deinen Bräuchen lenke hin mein Herz und nicht zur Eigenliebe!
Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
37 Lenk meine Augen ab vom Schielen nach dem Eitlen! Auf Deinen Wegen laß mich Leben finden!
Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
38 Bewähr an Deinem Knecht Dein Wort, das zu der Ehrfurcht vor Dir leiten soll!
Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
39 Nimm meine Schmach hinweg, daß ich gezweifelt, ob Deine Weisungen auch heilsam seien!
Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
40 Nach Deinen Vorschriften verlangt es mich. In Deiner Liebe laß mich leben!
Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
41 Herr! Deine Gnade komme über mich, Dein Heil nach Deinem Worte,
: (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
42 daß ich entgegne meinem Schmäher! Denn Deinem Wort vertraue ich.
Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
43 Versag nicht meinem Mund das rechte Wort! Auf Deine Weisung harr ich sehnsuchtsvoll.
Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
44 Stets will ich Deiner Lehre folgen, für immer und auf ewig,
Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
45 nach ihr, der überreichen, wandeln. Nach Deinen Vorschriften verlangt es mich.
Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
46 Vor Königen selbst rede ich von Deinen Zeugnissen ohn alle Scheu.
Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
47 Ich habe meine Lust an Deinen Satzungen; ich liebe sie.
Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
48 Ich rege meine Hände eifervoll für Deine so geliebten Satzungen und sinne über Deine Ordnungen.
Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
49 Gedenke Deinem Diener jenes Wort, auf das Du mich fest hoffen lässest!
(Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
50 Dies ist mein Trost in meinem Leid, daß Lebensmut Dein Wort mir gibt.
У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
51 So sehr Vermessene meiner spotten, ich weiche nicht von Deiner Lehre.
Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
52 An Deine Weisungen, die alten, denke ich und fühle mich getröstet, Herr.
Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
53 Der Frevler wegen packt mich Zornesglut, die Deine Lehre schnöd verlassen.
Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
54 Zu Lobesliedern sind mir Deine Ordnungen geworden im Haus, wo ich als Fremdling weile.
Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
55 Ich denke, Herr, an Deinen Namen in der Nacht, an Deine Lehre selbst in mitternächtiger Stunde.
Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
56 Zum Grundsatz ward mir dies, weil ich um Deine Vorschriften mich kümmere:
Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
57 "Mein Alles ist der Herr", das deut ich so: Ich muß die Worte Dein beachten.
(Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
58 Von ganzem Herzen werbe ich um Deine Huld. Sei gnädig mir nach Deinem Wort!
Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
59 Ich überlege meine Wege und lenke meine Füß hin zu Deinen Zeugnissen.
Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
60 Ich eile, säume nicht, zu halten Deine Satzungen.
Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
61 Der Frevler Stricke wollen mich umfangen; doch ich vergesse nimmer Deine Lehre.
Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
62 Um Mitternacht erhebe ich mich schon und danke Dir für Deine Weisungen, die so gerecht,
Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
63 im Wetteifer mit allen, die Dich fürchten, die Deine Vorschriften befolgen.
Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
64 Voll Deiner Gnade ist die Erde, Herr. Gewöhne mich an Deine Satzungen!
Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
65 Du tust an Deinem Knechte Gutes, nach Deinem Worte, Herr.
(Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
66 So lehre mich heilsame Sitte und Erkenntnis! Denn Deinen Satzungen vertraue ich.
Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
67 Bevor ich leiden mußte, irrte ich; nun aber halte ich Dein Wort.
Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
68 Du bist so gut und handelst gut. Gewöhne mich an Deine Satzungen!
Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
69 Mir dichten Freche Falsches an; ich aber halte Deine Vorschriften aus ganzem Herzen.
Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
70 Ihr Herz ist stumpf wie Fett; doch ich ergötze mich an Deiner Lehre.
Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
71 Mir war es heilsam, daß ich litt, damit ich mich an Deine Ordnungen gewöhnte.
Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
72 Dein mündliches Gesetz gilt mir weit mehr als tausend Stücke Gold und Silber.
Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
73 Von Deiner Hand bin ich geschaffen und gebildet. Verleih mir Einsicht, daß ich mich an Deine Satzungen gewöhne!
(Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
74 Mit Freuden sehen, die Dich fürchten, daß ich mich auf Dein Wort verlasse.
Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
75 Ich weiß es, Herr: Gerecht sind Deine Weisungen; in bester Absicht hast Du mich gezüchtigt.
И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
76 Zum Troste sei mir Deine Huld, wie Deinem Knechte Du verheißen
Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
77 Laß Dein Erbarmen mich erquicken! Denn Deine Lehre ist mir Lust.
Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
78 Schmach über diese Frechen, weil grundlos sie zu Unrecht mich bezichtigen! Ich sinne über Deine Vorschriften.
Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
79 Sie mögen sich durch mich in solche wandeln, die fürchten Dich und schätzen lernen Deine Zeugnisse!
Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
80 Unfehlbar sei mein Herz in Deinen Ordnungen, damit ich nicht erröten muß!
Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
81 Nach Deinem Heile schmachtet meine Seele, ich harre Deines Wortes.
(Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
82 Nach Deinem Worte schmachten meine Augen: "Wann bringt's mir Trost?"
Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
83 Bin ich auch wie ein Schlauch im Rauche, vergesse ich doch niemals Deine Ordnungen.
Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
84 Wieviel sind noch der Tage Deines Knechtes? Wann richtest Du, die mich verfolgen?
Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
85 Mir graben Freche Gruben in dem, was Deiner Lehre nicht entspricht.
Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
86 Was Du befiehlst, ist lautre Wahrheit; grundlos verfolgt man mich. Komm mir zu Hilfe!
Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
87 Beinah vertilgten sie mich von der Erde; doch laß ich nicht von Deinen Vorschriften.
Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
88 Nach Deiner Huld erhalte mich am Leben, daß Deines Mundes Lehre ich befolge!
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
89 Dein Wort ist für die Ewigkeiten, Herr; dem Himmel gleich, so steht es fest gegründet.
(Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
90 Durch alle Zeiten währet Deine Treue, wie Du die Erde für die Dauer hast gegründet.
Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
91 Für Deine Winke steht sie heut bereit; denn alles ist Dir untertan.
Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
92 Wenn Deine Lehre mir nicht Wonne wäre, vergangen wäre ich in meinem Leid.
Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
93 Nie will ich Deine Vorschriften vergessen; denn Du verleihst mir dadurch Lebenskraft.
Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
94 Dein bin ich. Steh mir bei! Denn ich durchforsche Deine Vorschriften.
Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
95 Mir lauern Frevler auf, mich umzubringen; doch ich vertiefe mich in Deine Zeugnisse.
Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
96 Bei allem anderen, was enden soll, ersehe ich ein Ende; doch Dein Gebot ist übergroß.
Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
97 Wie lieb ich Deine Lehre! Sie ist mein täglich Sinnen.
(Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
98 Mich macht weit klüger Deine Satzung, als meine Feinde sind; denn ich besitze sie für immer.
Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
99 Verständiger noch werde ich als alle meine Lehrer; denn Deine Zeugnisse sind all mein Sinnen.
Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
100 An Einsicht übertreff ich Greise; denn ich beachte Deine Satzungen.
Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
101 Ich wehre meinem Fuße jeden bösen Weg, auf daß ich Deines Wortes pflege.
Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
102 Ich weiche nicht von deinen Weisungen; denn Du belehrest mich.
Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
103 Wie süß sind meinem Gaumen Deine Worte, weit süßer meinem Mund als Honigseim!
Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
104 Verständig werde ich durch Deine Vorschriften; drum hasse ich auch jeden falschen Pfad.
Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
105 Dein Wort ist meines Fußes Leuchte, ein Licht auf meinem Pfade.
(Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
106 Ich hab's mir eidlich vorgenommen, was Du gerecht befohlen, auch zu halten.
Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
107 Ich bin gar tief gebeugt. Nach Deinem Worte, Herr, belebe mich!
Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
108 Laß, Herr, Dir meines Mundes Übungen gefallen! Gewöhne mich an Deine Weisungen!
Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
109 Mein Leben ist beständig in Gefahr; doch ich vergesse Deine Lehre nicht.
Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
110 Mir legen Frevler Schlingen; ich irre nimmer ab von Deinen Vorschriften. -
Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
111 Ein ewig Erbgut sind mir Deine Zeugnisse; ja, Herzenswonne sind sie mir.
Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
112 Ich neige hin mein Herz, zu tun, was Du befiehlst, für immer auf das eifrigste.
Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
113 Ich hasse Zweifler; doch Deine Lehre liebe ich.
(Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
114 Mein Schirm und Schild bist Du; ich harre Deines Wortes.
Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
115 Hinweg von mir, ihr Übeltäter! Ich will ja meines Gottes Satzungen befolgen.
Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
116 Nach Deinem Worte stärke mich, auf daß ich lebe! Beschäme mich in meiner Hoffnung nicht!
Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
117 Halt Du mich fest, daß ich gerettet werde! Ich schaue stets nach Deinen Ordnungen.
Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
118 Die sich vergehn an Deinen Ordnungen, die wirfst Du weg; denn Trug ist all ihr Sinnen.
Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
119 Die Frevler all auf Erden achtest Du wie Schlacken; drum liebe ich auch Deine Zeugnisse.
Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
120 Aus Furcht vor Dir erschaudert mir die Haut; Ich fürchte mich vor Deinen Strafgerichten.
Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
121 Das Rechte tu ich und das Gute. Gib meinen Drängern mich nicht preis!
(Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
122 Vertritt zu seinem Besten Deinen Knecht, daß nicht die Stolzen mir Gewalt antun!
Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
123 Nach Deiner Hilfe schmachten meine Augen, nach Deiner Heilsverheißung.
Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
124 Verfahr mit Deinem Knecht nach Deiner Huld! Gewöhne mich an Deine Ordnungen!
Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
125 Dein Knecht bin ich. Belehre mich, auf daß ich Deine Bräuche wohl verstehe!
Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
126 's ist Zeit, sich für den Herrn zu regen; sie wollen Dein Gesetz abschaffen.
Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
127 Drum liebe ich auch Deine Satzungen viel mehr als Gold, als selbst das feinste Gold.
Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
128 Drum habe ich all Deine Vorschriften mir auserwählt; ich hasse jeden falschen Weg.
Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
129 Geheimnisvoll sind Deine Zeugnisse drum achtet ihrer meine Seele.
(Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
130 Dein Wort erschließen spendet Licht; es macht die Einfalt klug.
Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
131 Begierig öffne ich den Mund; denn mich verlangt nach Deinen Satzungen.
Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
132 Wend Dich zu mir und sei mir gnädig, wie's Rechtens ist für die, die Deinen Namen lieben!
Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
133 In Deinem Wort mach meine Schritte fest! Laß nicht das Böse herrschen über mich!
Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
134 Von Menschendruck befreie mich, damit ich Deine Vorschriften befolge!
Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
135 Laß Deinem Knecht Dein Antlitz leuchten! Gewöhne mich an Deine Ordnungen!
Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
136 Aus meinen Augen strömen Wasserbäche für die, die Deine Lehre nicht befolgen.
Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
137 Gerecht bist Du, o Herr, und Deine Weisungen sind recht.
(Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
138 Ganz recht sind Deine Bräuche, die Du bestimmst, und lauter Wahrheit.
Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
139 Mein Eifer zehrt mich auf, daß meine Gegner Deine Worte so vergessen.
Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
140 Dein Wort ist rein geläutert; Dein Knecht hat's lieb.
Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
141 Gering, verachtet bin ich zwar; doch ich vergesse nimmer Deine Vorschriften.
Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
142 Dein Recht bleibt ewig Recht; Wahrheit ist Deine Lehre.
Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
143 Mich treffen Not und Angst; doch Wonne sind mir Deine Satzungen.
Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
144 Allzeit sind Deine Bräuche richtig. Gib Einsicht mir, daß ich am Leben bleibe!
Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
145 Von ganzem Herzen rufe ich: "Herr, höre mich! Ich möchte Deine Ordnungen befolgen!"
(Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
146 "Hilf mir!" so rufe ich zu Dir. "Ich möchte Deine Zeugnisse beachten."
Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
147 Zur Zeit der Dämmerung erheb ich mich und flehe; ich harre Deines Wortes.
Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
148 Bevor der Morgen graut, sind meine Augen wach, Dein Wort zu überdenken.
Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
149 Nach Deiner Huld erhöre mein Gebet! Wie's Deine Art ist, laß mich leben!
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
150 Die nach dem Laster jagen, kommen diesem immer näher und Deiner Lehre immer ferner.
Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
151 Jedoch auch Du bist nahe, Herr; all Deine Satzungen sind Wahrheit.
И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
152 Von Urzeit her, so weiß ich es von Deinen Zeugnissen, Du hast sie eingesetzt für immer.
Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
153 Sieh her auf meine Not und rette mich! Ich habe Deine Lehre nicht vergessen.
(Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
154 Zu meiner Rettung führe meine Sache! Nach Deinem Worte laß mich leben!
Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
155 Den Frevlern ferne ist das Heil, weil sie nach Deinen Ordnungen nichts fragen.
Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
156 Gar groß ist Dein Erbarmen, Herr. Laß mich, wie's Deine Art ist, leben!
Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
157 Obschon mich viele drängen und verfolgen, so weiche ich doch nicht von Deinen Zeugnissen.
Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
158 Erblick ich Treulose, streit ich mit ihnen, dieweil Dein Wort sie nicht beachten.
Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
159 Wie gerne hab ich Deine Vorschriften! Erhalte mich nach Deiner Huld am Leben, Herr!
Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
160 Beständigkeit ist Deines Wortes Eigenart; für immer gelten Deine so gerechten Weisungen.
Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
161 Von Fürsten werd ich ohne Grund verfolgt; doch nur vor Deinem Worte bebt mein Herz.
(Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
162 Ich freue mich ob Deines Wortes, wie der, so reiche Beute findet.
Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
163 Mit großem Abscheu hasse ich die Falschheit; nur Deine Lehre liebe ich.
Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
164 Ich preise Dich des Tages siebenmal für Deine so gerechten Weisungen.
Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
165 Die Deine Lehre lieben, ernten reichen Frieden; für sie gibt's keinen Anstoß mehr.
Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
166 Ich harre Deines Heiles, Herr, und Deine Satzungen befolge ich.
Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
167 Auf Deine Zeugnisse hat meine Seele acht und liebt sie über alle Maßen.
Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
168 Ich achte Deine Vorschriften und Bräuche; all meine Wege liegen ja vor Dir.
Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
169 Laß vor Dich kommen, Herr, mein Flehen! Nach Deinem Worte gib mir Einsicht!
(Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
170 Mein Flehen komme vor Dein Angesicht! Errette mich nach Deinem Wort!
Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
171 Ein Loblied ström von meinen Lippen, gewöhnst Du mich an Deine Ordnungen!
Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
172 Dein Wort besinge meine Zunge! Denn alle Deine Satzungen sind Recht.
Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
173 Zum Beistand reiche mir die Hand! Denn Deine Vorschriften hab ich erwählt.
Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
174 Nach Deinem Heil verlangt's mich, Herr, und Wonne ist mir Deine Lehre.
Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
175 So möge leben meine Seele und Dich preisen, und dazu mögen mir verhelfen Deine Weisungen!
Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
176 Wie ein verloren Schäflein irre ich umher. Such Deinen Knecht! Denn ich vergesse niemals Deine Satzungen.
Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
