Psalm 112

1 Alleluja! Wie selig, wer den Herren fürchtet und freudig tut, was er gebeut!

Alleluja! Svētīgs ir tas vīrs, kas To Kungu bīstas, kam pie Viņa baušļiem labs prāts.

2 Sein Stamm ist mächtig auf der Erde; gesegnet ist der Redlichen Geschlecht.

Tā dzimums būs varens virs zemes; taisno cilts taps svētīta.

3 In seinem Haus ist Pracht und Fülle, und seine Milde währet immerdar.

Padoms un bagātība ir viņa namā, un viņa taisnība pastāv mūžīgi.

4 Er strahlt den Frommen auf, ein Licht im Dunkel, barmherzig, mild und liebevoll ist er.

Taisniem tumsībā aust gaišums; jo Viņš ir žēlīgs, sirds žēlīgs un taisns.

5 Wohl geht's dem Mann, der schenkt und leiht, der hierfür seinen Haushalt nach Gebühr einrichtet.

Labi tam cilvēkam, kas apžēlojās un aizdod, tiesā tas savu lietu vedīs galā.

6 Er wankt auf ewig nicht; in ewigem Gedächtnis bleibt er als Gerechter.

Jo tas nešaubīsies ne mūžam; taisnais paliks mūžīgā piemiņā.

7 Vor Unheilsboten bebt er nicht; sein Herz ist unverzagt, dem Herrn vertrauend.

No ļaunas slavas tas nebīstas viņa sirds ir stipra un paļaujas uz To Kungu.

8 Sein Herz ist fest und ohne Furcht; er schaut sogar an seinen Feinden seine Lust.

Viņa sirds ir droša un nebīstas; tiekams ar prieku skatās uz saviem pretiniekiem.

9 Freigebig ist er, schenkt den Armen, und alle Zeit währt seine Milde; durch sein Vermögen ragt er hoch empor.

Viņš izdala un dod nabagiem; viņa taisnība paliek mūžīgi, viņa rags top paaugstināts ar godu.

10 Der Frevler sieht's und ärgert sich, und zähneknirschend schwindet er dahin; der Bösen Reiz vergeht.

Bezdievīgais to redzēs un apskaitīsies, viņš sakodīs savus zobus un iznīks; ko bezdievīgie kāro, ies bojā.