Psalm 106
1 Alleluja! Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut! Auf ewig währet seine Huld.
Лэудаць пе Домнул! Лэудаць пе Домнул, кэч есте бун, кэч ындураря Луй цине ын вечь!
2 Wer redet würdig von des Herren großen Taten, verkündet all sein Lob?
Чине ва путя спуне испрэвиле мэреце але Домнулуй? Чине ва путя вести тоатэ лауда Луй?
3 Heil denen, die das Richtige befolgen und es zu jeder Zeit recht machen! -
Фериче де чей че пэзеск Леӂя, де чей че ынфэптуеск дрептатя ын орьче време!
4 Gedenke meiner, Herr, begnadigst Du Dein Volk und kommt Dein Heil, so denk auch meiner,
Аду-Ць аминте де мине, Доамне, ын бунэвоинца Та пентру попорул Тэу! Аду-Ць аминте де мине ши дэ-й ажуторул Тэу,
5 daß Deiner Auserwählten Glück ich noch erlebe und mich der Freude Deines Volkes freue und mit den ewig Deinen jubiliere!
ка сэ вэд феричиря алешилор Тэй, сэ мэ букур де букурия попорулуй Тэу ши сэ мэ лауд ку моштениря Та!
6 Gesündigt haben wir mit unsren Vätern, unrecht und frevelhaft gehandelt.
Ной ам пэкэтуит ка ши пэринций ноштри, ам сэвыршит нелеӂюиря, ам фэкут рэу.
7 Schon unsere Väter merkten nicht auf Deine Wunder in Ägypten und dachten nicht an Deine Gnadenfülle. - Sie haderten am Meer, des Schilfmeers wegen.
Пэринций ноштри ын Еӂипт н-ау луат аминте ла минуниле Тале, ну шь-ау адус аминте де мулцимя ындурэрилор Тале ши ау фост неаскултэторь ла маре, ла Маря Рошие.
8 Um seines Namens willen half er ihnen, um seine Stärke kundzutun.
Дар Ел й-а скэпат дин причина Нумелуй Луй, ка сэ-Шь арате путеря.
9 Er schalt das Schilfmeer; es versiegte. Er führte sie durch Fluten wie durch eine Trift,
А мустрат Маря Рошие, ши еа с-а ускат; ши й-а трекут прин адынкурь ка принтр-ун пустиу.
10 entriß sie aus der Hasser Hand, befreite sie aus Feindes Macht.
Й-а скэпат дин мына челуй че-й ура ши й-а избэвит дин мына врэжмашулуй.
11 Das Wasser deckte ihre Dränger; nicht einer blieb von ihnen übrig.
Апеле ау акоперит пе потривничий лор. Н-а рэмас унул мэкар дин ей.
12 Da glaubten sie an seine Worte und stimmten einen Lobgesang ihm an.
Атунч, ей ау крезут ын кувинтеле Луй ши ау кынтат лауделе Луй.
13 Doch schnell vergaßen sie dann seine Taten und harrten seines Rates nicht.
Дар ау уйтат курынд лукрэриле Луй ши н-ау аштептат ымплиниря планурилор Луй,
14 Sie wurden in der Wüste lüstern, versuchten Gott im wasserlosen Land.
чи й-а апукат пофта ын пустиу ши ау испитит пе Думнезеу ын пустиетате.
15 Da gab er ihnen ihr Begehr: Erbrechen sandte er in ihren Hals.
Ел ле-а дат че черяу, дар а тримис о молимэ принтре ей.
16 Im Lager aber wurden sie auf Moses eifersüchtig und auf den Heiligen des Herrn, auf Aaron.
Ын табэрэ ау фост ӂелошь пе Мойсе ши пе Аарон, сфынтул Домнулуй.
17 Die Erde tat sich auf, verschlang den Dathan, begrub die Rotte Abirams.
Атунч с-а дескис пэмынтул ши а ынгицит пе Датан ши с-а ынкис дясупра четей луй Абирам.
18 In ihrer Rotte flammte Feuer auf, und eine Flamme fraß die Frevler. -
Фокул ле-а апринс чата ши флакэра а мистуит пе чей рэй.
19 Am Horeb machten sie ein Kalb und beteten ein Gußbild an,
Ау фэкут ун вицел ын Хореб. С-ау ынкинат ынаинтя унуй кип турнат
20 vertauschten ihres Gottes Herrlichkeit mit der Gestalt des Stiers, der Gras verzehrt,
ши ау скимбат Слава лор пе кипул унуй боу, каре мэнынкэ ярбэ.
21 vergaßen Gott, der sie gerettet, der Großes in Ägypten hat getan,
Ау уйтат пе Думнезеу, Мынтуиторул лор, каре фэкусе лукрурь марь ын Еӂипт,
22 Erstaunliches im Lande Chams, Erschreckliches am Roten Meer.
минунь ын цара луй Хам, семне минунате ла Маря Рошие.
23 Er dachte dran, sie zu vertilgen; da trat vor ihm sein Auserwählter, Moses, in die Bresche, um seinen Grimm vom Unheil abzuwenden. -
Ши Ел а ворбит сэ-й нимичяскэ, дар Мойсе, алесул Сэу, а стат ла мижлок ынаинтя Луй, ка сэ-Л абатэ де ла мыния Луй ши сэ-Л опряскэ сэ-й нимичяскэ.
24 Doch sie verschmähten das ersehnte Land und glaubten seinem Worte nicht.
Ей ау несокотит цара десфэтэрилор; н-ау крезут ын Кувынтул Домнулуй,
25 In ihren Zelten murrten sie, gehorchten nicht des Herren Stimme.
чи ау кыртит ын кортуриле лор ши н-ау аскултат де гласул Луй.
26 Da schwur er ihnen hoch und teuer, sie in der Wüste zu vertilgen,
Атунч, Ел а ридикат мына ши а журат кэ-й ва фаче сэ кадэ ын пустиу,
27 den Heiden preiszugeben ihren Stamm und diesen in die Länder zu versprengen. -
кэ ле ва доборы сэмынца принтре нямурь ши-й ва ымпрэштия ын мижлокул цэрилор.
28 Sie paarten sich zu Ehren Baal Peors und aßen Totenopfer.
Ей с-ау алипит де Баал-Пеор ши ау мынкат вите жертфите морцилор.
29 Sie reizten ihn durch ihre Taten; da brach die Pest bei ihnen aus.
Ау мыният астфел пе Домнул прин фаптеле лор ши о урӂие а избукнит ынтре ей.
30 Und Pinechas stand auf und schlichtete; da ward die Pest gehemmt.
Дар Финеас с-а скулат ши а фэкут жудекатэ ши, астфел, урӂия с-а оприт.
31 Ihm ward es zum Verdienst gerechnet und seinen Enkeln immerfort.
Лукрул ачеста й-а фост сокотит ка о старе де неприхэнире дин ням ын ням, пе вечие.
32 Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und ihretwegen mußte Moses leiden.
Ей ау мыният пе Домнул ла апеле Мериба ши Мойсе а фост педепсит дин причина лор.
33 Denn sie verbitterten ihm das Gemüt so daß er unbedacht mit seinen Worten war.
Кэч с-ау рэзврэтит ымпотрива Духулуй Луй, ши Мойсе а ворбит ын кип ушуратик ку бузеле.
34 Sie tilgten auch die Völker nicht, wie's ihnen doch der Herr gebot.
Ей н-ау нимичит попоареле пе каре ле порунчисе Домнул сэ ле нимичяскэ,
35 Sie mischten sich mit Heiden und lernten ihre Sitten.
чи с-ау аместекат ку нямуриле ши ау ынвэцат фаптеле лор,
36 Sie dienten ihren Götzen, und diese brachten sie zu Fall.
ау служит идолилор лор, каре ау фост о курсэ пентру ей.
37 So opferten sie ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.
Шь-ау жертфит фиий ши фийчеле ла идоль,
38 Unschuldig Blut vergossen sie, das Blut der eigenen Söhne und der Töchter, die sie den Götzen Kanaans zum Opfer brachten. So ward das Land durch Mord entweiht.
ау вэрсат сынӂе невиноват, сынӂеле фиилор ши фийчелор лор, пе каре й-ау жертфит идолилор дин Канаан, ши цара а фост спуркатэ астфел прин оморурь.
39 Sie selbst bedeckten sich durch ihre Taten; durch ihre Werke wurden sie so untreu.
С-ау спуркат прин фаптеле лор, с-ау десфрынат прин фаптеле лор.
40 Da zürnte seinem Volk der Herr aufs heftigste, zum Abscheu wurde ihm sein Erbe.
Атунч, Домнул С-а апринс де мыние ымпотрива попорулуй Сэу ши а урыт моштениря Луй.
41 Er gab sie in der Heiden Hand, und ihre Hasser herrschten über sie.
Й-а дат ын мыниле нямурилор, чей че ый урау ау стэпынит песте ей,
42 Und ihre Feinde drückten sie; sie mußten ihrer Macht sich beugen. -
врэжмаший лор й-ау асуприт ши ау фост смериць суб путеря лор.
43 Zu vielen Malen hat er sie befreit; sie aber blieben voller Trotz bei ihrem Plan, verkamen so durch ihre Sünde.
Ел де май мулте орь й-а избэвит, дар ей с-ау арэтат неаскултэторь ын плануриле лор ши ау ажунс ненорочиць прин нелеӂюиря лор.
44 Er sah auf ihre Not, sooft er ihre Klage hörte, dachte er
Дар Ел ле-а вэзут стрымтораря кынд ле-а аузит стригэтеле.
45 an seinen Bund mit ihnen, ward andern Sinns in seiner großen Huld
Шь-а адус аминте де легэмынтул Сэу ши а авут милэ де ей дупэ бунэтатя Луй чя маре:
46 und ließ sie Mitleid finden bei allen ihren Siegern. -
а стырнит пентру ей мила тутурор челор че-й циняу приншь де рэзбой.
47 Zu Hilfe uns, Herr, unser Gott! - Bring uns zusammen aus den Heidenvölkern, auf daß wir Deinem heiligen Namen danken, uns rühmen Deines Ruhmes! -
Скапэ-не, Доамне, Думнезеул ностру, ши стрынӂе-не дин мижлокул нямурилор, ка сэ лэудэм Нумеле Тэу чел сфынт ши сэ не фэлим ку лауда Та!
48 Gepriesen sei der Herr, Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk soll sprechen: "Amen! Alleluja!"
Бинекувынтат сэ фие Домнул Думнезеул луй Исраел, дин вешничие ын вешничие! Ши тот попорул сэ зикэ: „Амин! Лэудаць пе Домнул!”
