Psalm 106

1 Alleluja! Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut! Auf ewig währet seine Huld.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

2 Wer redet würdig von des Herren großen Taten, verkündet all sein Lob?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

3 Heil denen, die das Richtige befolgen und es zu jeder Zeit recht machen! -

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

4 Gedenke meiner, Herr, begnadigst Du Dein Volk und kommt Dein Heil, so denk auch meiner,

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

5 daß Deiner Auserwählten Glück ich noch erlebe und mich der Freude Deines Volkes freue und mit den ewig Deinen jubiliere!

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

6 Gesündigt haben wir mit unsren Vätern, unrecht und frevelhaft gehandelt.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

7 Schon unsere Väter merkten nicht auf Deine Wunder in Ägypten und dachten nicht an Deine Gnadenfülle. - Sie haderten am Meer, des Schilfmeers wegen.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

8 Um seines Namens willen half er ihnen, um seine Stärke kundzutun.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

9 Er schalt das Schilfmeer; es versiegte. Er führte sie durch Fluten wie durch eine Trift,

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

10 entriß sie aus der Hasser Hand, befreite sie aus Feindes Macht.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

11 Das Wasser deckte ihre Dränger; nicht einer blieb von ihnen übrig.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

12 Da glaubten sie an seine Worte und stimmten einen Lobgesang ihm an.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

13 Doch schnell vergaßen sie dann seine Taten und harrten seines Rates nicht.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

14 Sie wurden in der Wüste lüstern, versuchten Gott im wasserlosen Land.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

15 Da gab er ihnen ihr Begehr: Erbrechen sandte er in ihren Hals.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

16 Im Lager aber wurden sie auf Moses eifersüchtig und auf den Heiligen des Herrn, auf Aaron.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

17 Die Erde tat sich auf, verschlang den Dathan, begrub die Rotte Abirams.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

18 In ihrer Rotte flammte Feuer auf, und eine Flamme fraß die Frevler. -

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

19 Am Horeb machten sie ein Kalb und beteten ein Gußbild an,

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

20 vertauschten ihres Gottes Herrlichkeit mit der Gestalt des Stiers, der Gras verzehrt,

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

21 vergaßen Gott, der sie gerettet, der Großes in Ägypten hat getan,

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

22 Erstaunliches im Lande Chams, Erschreckliches am Roten Meer.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

23 Er dachte dran, sie zu vertilgen; da trat vor ihm sein Auserwählter, Moses, in die Bresche, um seinen Grimm vom Unheil abzuwenden. -

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

24 Doch sie verschmähten das ersehnte Land und glaubten seinem Worte nicht.

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

25 In ihren Zelten murrten sie, gehorchten nicht des Herren Stimme.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

26 Da schwur er ihnen hoch und teuer, sie in der Wüste zu vertilgen,

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

27 den Heiden preiszugeben ihren Stamm und diesen in die Länder zu versprengen. -

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

28 Sie paarten sich zu Ehren Baal Peors und aßen Totenopfer.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

29 Sie reizten ihn durch ihre Taten; da brach die Pest bei ihnen aus.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

30 Und Pinechas stand auf und schlichtete; da ward die Pest gehemmt.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

31 Ihm ward es zum Verdienst gerechnet und seinen Enkeln immerfort.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

32 Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und ihretwegen mußte Moses leiden.

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

33 Denn sie verbitterten ihm das Gemüt so daß er unbedacht mit seinen Worten war.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

34 Sie tilgten auch die Völker nicht, wie's ihnen doch der Herr gebot.

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

35 Sie mischten sich mit Heiden und lernten ihre Sitten.

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

36 Sie dienten ihren Götzen, und diese brachten sie zu Fall.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

37 So opferten sie ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

38 Unschuldig Blut vergossen sie, das Blut der eigenen Söhne und der Töchter, die sie den Götzen Kanaans zum Opfer brachten. So ward das Land durch Mord entweiht.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

39 Sie selbst bedeckten sich durch ihre Taten; durch ihre Werke wurden sie so untreu.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

40 Da zürnte seinem Volk der Herr aufs heftigste, zum Abscheu wurde ihm sein Erbe.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

41 Er gab sie in der Heiden Hand, und ihre Hasser herrschten über sie.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

42 Und ihre Feinde drückten sie; sie mußten ihrer Macht sich beugen. -

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

43 Zu vielen Malen hat er sie befreit; sie aber blieben voller Trotz bei ihrem Plan, verkamen so durch ihre Sünde.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

44 Er sah auf ihre Not, sooft er ihre Klage hörte, dachte er

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

45 an seinen Bund mit ihnen, ward andern Sinns in seiner großen Huld

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

46 und ließ sie Mitleid finden bei allen ihren Siegern. -

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

47 Zu Hilfe uns, Herr, unser Gott! - Bring uns zusammen aus den Heidenvölkern, auf daß wir Deinem heiligen Namen danken, uns rühmen Deines Ruhmes! -

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

48 Gepriesen sei der Herr, Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk soll sprechen: "Amen! Alleluja!"

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!