Psalm 102
1 Gebet für einen Elenden, wenn er verzagt vor dem Herrn seine Klage ausschüttet. Herr! Höre mein Gebet, und laß mein Rufen zu Dir kommen!
Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
2 Verbirg Dein Antlitz nicht vor mir! Neig her zu mir Dein Ohr an meinem Trübsalstage! Erhöre schnell mich, wenn ich rufe!
Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
3 Denn meine Tage schwinden hin wie Rauch; dem Feuer gleich ist mein Gebein verbrannt.
Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
4 Mein Herz ist dürr, versengt wie Gras; mein täglich Brot vergesse ich zu essen.
Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
5 Vor meinem lauten Seufzen klebt mein Gebein im Leib zusammen.
Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
6 Dem Pelikan der Wüste gleiche ich, und Eulen in Ruinen bin ich gleich geworden.
İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
7 Beim Wachen bin ich wie ein Vöglein, das einsam auf dem Dache weilt.
Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
8 Mich höhnen täglich meine Feinde, und die mich reizen, nehmen mich zum Fluchen.
Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
9 Denn Asche esse ich wie Brot und mische meinen Trank mit Tränen
Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
10 vor Deinem Zorne, Deinem Grimm, wenn Du mich aufhebst und zu Boden wirfst.
Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
11 Dem langen Schatten gleichen meine Tage; wie Gras verdorre ich.
Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
12 Doch Du, Herr, thronest ewiglich; Dein Name dauert für und für.
Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
13 Du solltest Dich erheben, Dich Sions wieder zu erbarmen. Ihm Gnade zu erweisen, ist es Zeit; denn die bestimmte Frist ist da.
Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
14 So gerne haben Deine Knechte seine Steine und hängen selbst an seinem Schutt in Liebe.
Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
15 Die Heiden fürchten dann des Herrn Namen und alle Könige der Erde Deine Herrlichkeit. -
Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
16 Erbaut dem Herrn von neuem Sion und zeigt er sich in seinem Herrschertum,
Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
17 und achtet auf der Nackten Flehen, verschmäht er nimmer ihr Gebet,
Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
18 dann schreibe man dies für die Nachwelt auf, damit ein neugeschaffen Volk den Herrn lobpreise!
Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
19 Von seiner heiligen Höhe schaue er herab; der Herr vom Himmel auf die Erde blicke,
«Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
20 um der Gefangenen Gestöhn zu hören, des Todes Kinder zu befreien!
Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
21 Dann künden sie des Herren Ruhm in Sion und zu Jerusalem sein Lob,
Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
22 wenn sich die Völker allzumal versammeln und Königreiche, um dem Herrn zu dienen. -
Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
23 Ermattet bin ich auf dem Weg; verkürzt sind meine Tage.
Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
24 Drum flehe ich: "Mein Gott! Nimm mich nicht weg in meiner Tage Hälfte! Du, dessen Jahre Ewigkeiten währen."
Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
25 Die Erde, die Du einst gegründet, der Himmel, Deiner Hände Werk,
Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
26 sie schwinden hin, Du aber bleibst. Sie all veralten wie ein Kleid; Du wechselst sie wie ein Gewand. Und wechseln sie,
Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
27 so bleibst Du doch derselbe, und Deine Jahre enden nicht.
Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
28 So mögen auch die Kinder Deiner Knechte bleiben, ihr Stamm, solang Du selber bist!
Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
