Sprueche 26

1 Wie Schnee im Sommer, Regen in der Ernte, so ungehörig ist die Ehre für den Toren.

Als sneeuw bij zomer, en regen bij oogst: Zo slecht past eerbetoon bij een dwaas.

2 Ein Sperling, der fortflattert, eine Schwalbe, die fortfliegt, so ist unverdienter Fluch; er trifft nicht ein.

Als een vogel, die fladdert, en een zwaluw, die vliegt: Zo is een onverdiende verwensing; zij treft geen doel.

3 Dem Roß gebührt die Peitsche, ein Zaum dem Esel, dem Rücken eines Toren eine Rute.

Voor het paard een zweep, voor den ezel een toom, Voor de rug der dwazen een stok.

4 Antworte nicht dem Toren seiner Torheit nach, damit du selbst dich ihm nicht gleichstellst!

Antwoord een dwaas niet naar zijn dwaasheid, Anders mocht ge zelf eens op hem lijken.

5 Daß seine Rede Torheit sei, sag einem Toren, daß er sich nicht weise dünke!

Antwoord een dwaas naar zijn dwaasheid, Anders denkt hij nog, dat hij wijs is

6 Ein Trinker, der die Füße heftig anstößt, ist einer, der durch einen Toren eine Botschaft sich bestellen läßt.

Men snijdt zich de voeten af en mishandelt zichzelf, Wie een dwaas een boodschap laat doen.

7 Laßt einen Trunk durch einen Lahmen schöpfen, das ist der Weisheitsspruch im Mund des Toren.

Voor een lamme hebben zijn benen geen nut; Zo is het met een spreuk in de mond van dwazen.

8 Wie einer, der bei einer Steinigung den Stein umwickelt, so handelt, wer dem Toren Ehre gibt.

Als iemand, die een kei bij een edelsteen legt, Is hij, die eerbetoon schenkt aan een dwaas

9 Ein Dornzweig in des Trunknen Hand, das ist ein Weisheitsspruch im Mund des Toren.

Als een doornstok in de hand van een dronkaard, Is een spreuk in de mond van dwazen.

10 Viel Weh erleidet jedermann, der einen Toren dingt, wie einer, der in Dienst nimmt einen Wanderer.

Als een schutter, die alle voorbijgangers verwondt, Is hij, die een dwaas en een dronkaard in dienst neemt.

11 Gleich einem Hunde, der zu seinem Auswurf kehrt, so ist ein Tor, der seine Torheit wiederholt.

Als een hond, die naar zijn braaksel terugkeert, Is een dwaas, die zijn dwaasheid herhaalt.

12 Erblickst du einen Mann, der selbst sich weise dünkt, da gibt's für einen Narren eher Hoffnung als für ihn.

Als ge iemand ziet, die meent dat hij wijs is: Dan is er meer hoop voor een dwaas dan voor hem.

13 Der Faule spricht: "Es ist ein Löwe auf dem Wege, ein Löwe innerhalb der Straßen."

De luiaard zegt: "Er loopt een wild beest op de weg, Er is een leeuw in de straten!"

14 Wie sich die Tür dreht in der Angel, genauso auch im Bett der Faule.

Zoals een deur draait op haar hengsels, Zo draait een luiaard zich om in zijn bed.

15 Wenn seine Hand der Faule in die Schüssel steckt, dann wird's ihm sauer, sie zum Mund zu bringen.

Al heeft een luiaard zijn hand in de schotel gestoken, Hij is nog te traag, om haar naar de mond te brengen.

16 Ein Fauler dünkt sich weiser noch als sieben, die die Gottessprüche künden.

Een luiaard denkt, dat hij wijzer is Dan zeven mensen, die verstandige antwoorden geven.

17 Gleich dem, der einen Hund beim Springen an den Ohren packen will, ist einer, der in fremden Streit sich mischt.

Als iemand, die een hond bij zijn staart pakt, Is hij, die zich bemoeit met een twist, die hem niet raakt.

18 Wie einer, der aus Zeitvertreib Brandpfeile und Geschosse und Verderben schleudert,

Als iemand, die als een dolleman Dodelijke fakkels en pijlen wegslingert,

19 so ist ein Mann, der seinen Nächsten hintergeht und dann noch sagt. "Ich scherze bloß."

Zo is de man, die zijn naaste bedriegt, En dan zegt: Ik deed het maar voor de grap!

20 Ist Holz nicht mehr vorhanden, geht das Feuer aus, und ist kein Ohrenbläser da, legt sich der Zank.

Bij gebrek aan hout gaat het vuur uit; Waar geen lastertong is, bedaart de twist.

21 Zur Glut sind Kohlen da und Holz zum Feuer, und so zum Streitentfachen ein Streitsüchtiger.

Een blaasbalg bij gloeiende kolen, en hout op het vuur: Zo is een twistziek mens bij het ruziestoken.

22 Des Ohrenbläsers Worte dienen nur dem Zeitvertreib; doch dringen sie gar tief ins Herz.

De woorden van een lastertong zijn als lekkernijen, Ze glijden af naar het diepst van de maag.

23 Dem Gefäß mit unecht Silber überzogen, bei Herzeleid ihm gleichen hitzige Worte.

Als een aarden pot, met zilverglazuur overtrokken, Zijn vleiende woorden, als het hart ze niet meent.

24 Mit seinen Lippen kann der Hasser sich verstellen; in seinem Innern aber hegt er Trug.

De vijand veinst met zijn lippen, Maar innerlijk bergt hij bedrog.

25 Und wenn er seine Liebe laut beteuert, glaub ihm nicht! Denn sieben Greuel sind in seinem Herzen.

Al spreekt hij vriendelijk, vertrouw hem niet; Want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

26 Und mag der Haß durch Heuchelei verborgen werden, es tritt doch seine Bosheit öffentlich zutage.

Al weet iemand zijn haat bedriegelijk te verbergen, Zijn slechtheid komt in de vergadering aan het licht.

27 Wer eine Grube gräbt, kann selber in sie fallen; wer einen Stein wegwälzt, auf den kann er zurück auch rollen.

Wie een kuil graaft, valt er zelf in; Wie een steen voortwentelt, op hem rolt die terug.

28 Es haßt die lügnerische Zunge ihre Tadler; ein glatter Mund schafft sich Verderben.

Een leugentong haat oprechtheid, Een gladde tong verwekt onrust.