< Sprueche 21 >

1 Den Wasserbächen gleich ist in der Hand des Herrn des Königs Herz; Er lenkt's, wohin er will.
Jako potůčkové vod jest srdce královo v ruce Hospodinově; kamžkoli chce, nakloňuje ho.
2 Dem Mann scheint jeder seiner Wege recht zu sein; jedoch der Herr ist's, der die Herzen wägt.
Všeliká cesta člověka přímá se zdá jemu, ale kterýž zpytuje srdce, Hospodin jest.
3 Gerechtigkeit und Recht ausüben liebt der Herr viel mehr denn Schlachtopfer.
Vykonávati spravedlnost a soud více se líbí Hospodinu nežli obět.
4 Ein großer Ehrgeiz und Verstand entflammen Frevler zum Vergehen.
Vysokost očí, širokost srdce, a orání bezbožných jest hříchem.
5 Allein des Arbeitsamen Pläne führen zum Gewinn; der Hastige bringt's nur zum Verlust.
Myšlení bedlivého všelijak ku prospěchu přicházejí, ale každého toho, kdož kvapný jest, toliko k nouzi.
6 Wer sich durch Lügenzunge Schätze sammelt, strebt nach verwehtem Hauch, ja, nach dem Tod.
Pokladové jazykem lživým shromáždění jsou marnost pomíjející hledajících smrti.
7 Für Frevler hat das Unrecht einen Reiz; sie weigern sich zu tun, was recht.
Zhouba, kterouž činí bezbožníci, bydliti bude u nich; nebo se zpěčují činiti soudu.
8 Mag eines Mannes Tun verwickelt sein und schief verlaufen, doch ist er redlich, handelt er doch recht.
Muž, jehož cesta převrácená jest, cizí jest, čistého pak dílo přímé jest.
9 Viel lieber in dem Winkel eines Daches ruhen, als ein gemeinsam Haus mit einem Weib, das zänkisch!
Lépe jest bydliti v koutě na střeše, nežli s ženou svárlivou v domě společném.
10 Des Frevlers Seele hat am Bösen ihre Lust, und nicht verhaßt ist ihm die böse Tat.
Duše bezbožného žádá zlého, ani přítel jeho jemu příjemný nebývá.
11 Wenn man den Spötter büßen läßt, dann kann der Dumme dadurch weise werden. Behandelt man den Weisen rücksichtsvoll, kann jener dadurch auch zur Einsicht kommen.
Posměvač když bývá trestán, hloupý bývá moudřejší; a když se uměle nakládá s moudrým, přijímá umění.
12 Wenn auf des Frevlers Haus der Fromme Rücksicht nimmt, verleitet er den Frevler wiederum zum Bösen.
Vyučuje Bůh spravedlivého na domě bezbožného, kterýž vyvrací bezbožné pro zlost.
13 Wer vor des Armen Hilferuf sein Ohr verstopft, der findet kein Gehör dann, wenn er selber ruft.
Kdo zacpává ucho své k volání chudého, i on sám volati bude, a nebude vyslyšán.
14 Im stillen eine Gabe kann den Zorn besänftigen, ein heimliches Geschenk den größten Grimm.
Dar skrytý ukrocuje prchlivost, a pocta v klíně hněv prudký.
15 Dem Frommen ist es eine Freude, wenn ihm nach Recht geschieht; den Bösewichtern ist's ein Schrecken.
Radostí jest spravedlivému činiti soud, ale hrůzou činitelům nepravosti.
16 Ein Mensch, der von der Klugheit Wege irrt, wird Ruhe erst im Schattenreiche finden.
Člověk bloudící z cesty rozumnosti v shromáždění mrtvých odpočívati bude.
17 Wer Lustbarkeiten liebt, der fühlt sich stets im Mangel; wer Wein und Öl zu gerne hat, wird nimmer reich.
Muž milující veselost nuzníkem bývá, a kdož miluje víno a masti, nezbohatne.
18 Das Sühnegeld des Frommen ist der Frevler; an Stelle der Rechtschaffenen tritt der Verbrecher.
Výplatou za spravedlivého bude bezbožný, a za upřímé ošemetný.
19 Viel besser, einsam in der Wüste leben, als in Gesellschaft eines zank- und händelsüchtigen Weibes!
Lépe jest bydliti v zemi pusté než s ženou svárlivou a zlostnou.
20 An Öl und köstlichem Getränk ist in des Weisen Haus ein Vorrat; ein Tor läßt sie verderben.
Poklad žádostivý a olej jest v příbytku moudrého, bláznivý pak člověk zžírá jej.
21 Wer nach Gerechtigkeit und Güte strebt, der findet Leben, Rechtlichkeit und Ehre.
Kdo snažně následuje spravedlnosti a milosrdenství, nalézá život, spravedlnost i slávu.
22 Der Helden Stadt erstieg ein Weiser; das Bollwerk stürzte ein, dem sie sich anvertraut.
Do města silných vchází moudrý, a boří pevnost doufání jeho.
23 Wer seinen Mund und seine Zunge hütet, der schützt sein Leben vor Gefahren.
Kdo ostříhá úst svých a jazyka svého, ostříhá od úzkosti duše své.
24 Ein Spötter heißt, wer übermütig und vermessen ist und wer im Übermaß des Stolzes handelt.
Hrdého a pyšného jméno jest posměvač, kterýž vše s neochotností a pýchou dělá.
25 Den Faulen tötet sein Gelüste; denn seine Hände weigern sich zu schaffen.
Žádost lenivého zabijí jej, nebo nechtí ruce jeho dělati.
26 Den ganzen Tag begehrt nur, wer begehrlich; der Fromme spendet ohne Unterlaß.
Každého dne žádostí hoří, spravedlivý pak dává a neskoupí se.
27 Des Frevlers Opfer ist ein Greuel und vollends, bringt er es in schnöder Absicht dar.
Obět bezbožných ohavností jest, ovšem pak jestliže by ji s nešlechetností obětovali.
28 Ein falscher Zeuge geht zugrunde; dagegen redet sieghaft ein glaubwürdiger Mann.
Svědek lživý zahyne, ale muž, kterýž co slyší, stále mluviti bude.
29 Der Frevler macht ein frech Gesicht; der Biedere verbessert seinen Wandel.
Muž bezbožný zatvrzuje tvář svou, upřímý pak měří cestu svou.
30 Nicht Weisheit gibt's, nicht Einsicht, Rat nicht vor dem Herrn.
Není žádné moudrosti, ani opatrnosti, ani rady proti Hospodinu.
31 Das Roß ist abgerichtet für den Tag der Schlacht; jedoch der Sieg kommt von dem Herrn.
Kůň strojen bývá ke dni boje, ale Hospodinovo jest vysvobození.

< Sprueche 21 >