Sprueche 2
1 Mein Sohn! Nimmst du jetzt meine Worte an und bewahrst du bei dir, was ich geboten,
Mans bērns, ja tu pieņemsi manus vārdus, un sirdī glabāsi manu mācību,
2 und lauscht dein Ohr auf Weisheit und neigt dein Herz sich zur Vernunft
Savu ausi griezt uz gudrību un savu sirdi uz atzīšanu,
3 und rufst nach Einsicht du und schreist du nach Verstand
Tiešām, ja tu atzīšanas lūgsies un savu balsi pacelsi pēc saprašanas,
4 und suchst du sie wie Silber und spürst ihr nach gleich wie verborgnen Schätzen,
Ja tu viņu meklēsi kā sudrabu un tai pakaļ dzīsies kā mantai;
5 alsdann begreifst auch du die Furcht des Herrn, gewinnst Erkenntnis Gottes,
Tad tu sapratīsi Tā Kunga bijāšanu un atradīsi Dieva atzīšanu;
6 daß Weisheit nur der Herr verleiht, aus seinem Mund Erkenntnis und Vernunft herrühren,
(Jo Tas Kungs dod gudrību, no viņa mutes nāk atzīšana un saprašana:
7 und daß er guten Rat für Rechtliche aufspart, ein Schild ist denen, die unsträflich wandeln,
Viņš taisniem paglabā labklāšanos un ir par bruņām tiem, kas bezvainībā staigā,
8 die von des Rechtes Bahnen nicht abweichen, jedoch die Wege seiner Frommen gehen, -
Sargādams taisnības ceļus un pasargādams savu taisno tekas; )
9 alsdann wirst du Gerechtigkeit und Recht verstehen, Geradheit, jede Bahn des Guten,
Tad tu atzīsi, kas taisnība un tiesa, un kas skaidrība un ceļš uz visu labu,
10 denn Weisheit kommt dir in das Herz und die Erkenntnis weilt in deiner Seele.
Ja gudrība nāks tavā sirdī, un atzīšana tavai dvēselei būs mīļa,
11 Dann ist die Umsicht dir ein Schutz; Vernunft ist deine Hüterin.
Tad labs padoms tevi pasargās un saprašana tevi paglabās,
12 Sie rettet dich vor schlimmen Schurken, vor Lügenrednern,
Ka tā tevi izglābj no ļauna ceļa, no vīra, kas netiklību runā,
13 die von des Lichtes Pfaden lassen und auf dem Weg des Finstern wandeln, -
Kas atstājuši skaidrības ceļus, staigā pa tumsības ceļiem,
14 die freudig Böses tun und ob dem Untergang des Nächsten jubeln, -
Kas priecājās ļaunu darīt un prieku atrod netiklībā un viltībā,
15 vor Leuten, deren Pfade krumm und deren Bahnen ganz verkehrt.
Kuru ceļi ir greizi, un kas savās tekās netikli;
16 Sie rettet dich vor andern Weibern, vor einer Fremden voller Schmeichelreden,
Ka tā tevi izglābj no svešas sievas, no svešnieces ar mīkstiem vārdiem,
17 die den Vertrauten ihrer Jugend läßt und den vor ihrem Gott geschlossenen Bund vergißt.
Kas atstāj savas jaunības vīru, un aizmirst sava Dieva derību;
18 Dem Tode nahe steht ihr Haus, und zu den Schatten führen ihre Bahnen.
(Jo viņas nams pašķiebjās uz nāvi, un viņas ceļi pie miroņiem;
19 Wer zu ihr eingeht, kehrt nicht wieder; betritt niemals des Lebens Pfade.
Visi, kas pie tās ieiet, negriežas atpakaļ, nedz atrod dzīvības ceļus; )
20 Dann kannst du auf dem Weg der Guten wandeln und an der Frommen Pfad dich halten.
Ka, lai tu staigā pa labo ceļiem un sargi taisno tekas;
21 Denn nur wer recht tut, darf im Lande wohnen; nur wer untadelig, drin übrigbleiben.
Jo taisnie dzīvos zemē, un sirdsskaidrie tur paliks;
22 Die Schlechten aber werden aus dem Land vertilgt und die Betrüger aus ihm ausgerissen.
Bet bezdievīgie no zemes taps izdeldēti, un kas ticību netur, no tās taps izsakņoti.
