Sprueche 2
1 Mein Sohn! Nimmst du jetzt meine Worte an und bewahrst du bei dir, was ich geboten,
Mijn zoon, als ge mijn woorden aanvaardt, En mijn wenken ter harte neemt,
2 und lauscht dein Ohr auf Weisheit und neigt dein Herz sich zur Vernunft
Uw oren te luisteren legt naar de wijsheid, Uw aandacht richt op ervaring;
3 und rufst nach Einsicht du und schreist du nach Verstand
Ja, als ge om wijsheid roept, En om inzicht uw stem verheft;
4 und suchst du sie wie Silber und spürst ihr nach gleich wie verborgnen Schätzen,
Als ge er naar streeft als naar geld, En er naar zoekt als naar schatten:
5 alsdann begreifst auch du die Furcht des Herrn, gewinnst Erkenntnis Gottes,
Dan zult ge de vreze voor Jahweh begrijpen, Zult ge vinden de kennis van God.
6 daß Weisheit nur der Herr verleiht, aus seinem Mund Erkenntnis und Vernunft herrühren,
Want Jahweh schenkt wijsheid, Van zijn lippen komen kennis en inzicht;
7 und daß er guten Rat für Rechtliche aufspart, ein Schild ist denen, die unsträflich wandeln,
Hij houdt hulp bereid voor de braven, Is een schild voor mensen van onberispelijke wandel;
8 die von des Rechtes Bahnen nicht abweichen, jedoch die Wege seiner Frommen gehen, -
Hij beschermt de paden des rechts, En beveiligt de weg van zijn dienaars!
9 alsdann wirst du Gerechtigkeit und Recht verstehen, Geradheit, jede Bahn des Guten,
Dan zult ge verstaan wat recht is en plicht, Recht vooruit gaan op elk goed pad.
10 denn Weisheit kommt dir in das Herz und die Erkenntnis weilt in deiner Seele.
Want de wijsheid zal haar intrede doen in uw hart, De kennis zoet zijn voor uw ziel;
11 Dann ist die Umsicht dir ein Schutz; Vernunft ist deine Hüterin.
Het overleg zal over u waken, Het verstand de wacht bij u houden.
12 Sie rettet dich vor schlimmen Schurken, vor Lügenrednern,
Zij zullen u behoeden voor de weg van het kwaad, Voor den man, die leugentaal spreekt;
13 die von des Lichtes Pfaden lassen und auf dem Weg des Finstern wandeln, -
Voor hen, die het rechte pad hebben verlaten, En wandelen op duistere wegen;
14 die freudig Böses tun und ob dem Untergang des Nächsten jubeln, -
Voor hen, wie de misdaad een vreugde is, En die om boze plannen juichen,
15 vor Leuten, deren Pfade krumm und deren Bahnen ganz verkehrt.
Die kronkelwegen gaan, En afdwalen op hun paden.
16 Sie rettet dich vor andern Weibern, vor einer Fremden voller Schmeichelreden,
Zij zullen u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal,
17 die den Vertrauten ihrer Jugend läßt und den vor ihrem Gott geschlossenen Bund vergißt.
Die den vriend van haar jeugd heeft verlaten, Het verbond van haar God heeft vergeten.
18 Dem Tode nahe steht ihr Haus, und zu den Schatten führen ihre Bahnen.
Want haar pad helt naar de dood, Naar de schimmen leiden haar wegen.
19 Wer zu ihr eingeht, kehrt nicht wieder; betritt niemals des Lebens Pfade.
Wie zich met haar inlaat, keert nooit weerom, Bereikt nimmer de paden des levens!
20 Dann kannst du auf dem Weg der Guten wandeln und an der Frommen Pfad dich halten.
Zo zult ge het pad der braven bewandelen, En de weg der rechtvaardigen houden.
21 Denn nur wer recht tut, darf im Lande wohnen; nur wer untadelig, drin übrigbleiben.
Want de vromen zullen de aarde bewonen, Alleen de onberispelijken blijven er op;
22 Die Schlechten aber werden aus dem Land vertilgt und die Betrüger aus ihm ausgerissen.
Maar de bozen worden van de aarde verdelgd, De afvalligen eruit weggevaagd!
