Sprueche 18
1 Den Eigenwillen sucht, wer sich absondert; bei jeglicher Gelegenheit beginnt er Streit.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 Der Tor hat kein Gefallen an Belehrung; er möchte nur die eigene Meinung künden.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 Wo Frevel auftritt, dort tritt auch Verachtung auf, und Schmähung ist mit Hohn vereint.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 Aus eines Mannes Munde tiefe Worte sind Gewässer, ein Strom, der aus dem Born der Weisheit sprudelt.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 Daß man Partei für einen Frevler nimmt, daß man das Recht des Frommen beugt, nützt nichts.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 Des Toren Lippen schaffen Streit; nach Schlägen ruft sein Mund.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 Des Toren Mund führt seinen Sturz herbei, und seine Lippen sind ein Strick für seinen Hals.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 Des Ohrenbläsers Worte sind wie Hammerschläge; sie dringen tief ins Herz hinein.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 Wer lässig bei der Arbeit ist und wer den eigenen Besitz zerstört, sind Brüder.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 Ein fester Turm des Herren Name; der Fromme läuft zu ihm und ist gesichert.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 Des Reichen Habe ist ihm eine feste Stadt, wie eine hohe Mauer um ihn her.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Stolz geht dem Sturz voran, der Ehre Demut.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 Gibt jemand Antwort schon, bevor er recht verstanden, so rechnet man es ihm als Torheit und als Schande.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 Ein männliches Gemüt kann seine Leiden meistern. Ein düsteres Gemüt, wer mag's erträglich finden?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 Des Klugen Herz erwirbt sich Einsicht; Einsicht sucht auch des Weisen Ohr.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 Geschenke schaffen ihrem Geber Raum und öffnen ihm den Zutritt zu den Großen.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 In einem Streite hat der erste Recht; da kommt der andere und untersucht's aufs neue.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 Den Streitigkeiten macht das Los ein Ende; es trennt die Streitenden.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 Ein Bruder kann an einer Festung sich vergehen, sind Streitigkeiten doch, was eine Bresche für die Burg.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 Mit seines Mundes Frucht ersättigt jeder seinen Magen, von seiner Lippen Ernte kann er satt sich essen.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 In dem Bereich der Zunge liegen Tod und Leben, und wer sie gern gebraucht, genießt auch ihre Frucht.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Wer je das Weib erforscht, hat einen guten Fund getan, und er erfreut sich der besonderen Huld des Herrn.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 Der Arme redet weinerlich; der Reiche aber spricht mit Nachdruck.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 Gefährten gibt's, die gegenseitig sich zugrunde richten; und Freunde gibt's, anhänglicher als Brüder.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
