< Sprueche 12 >
1 Wer Mahnung liebt, liebt auch Erkenntnis; wer aber Rüge haßt, ist töricht.
Любяй наказание любит чувство: ненавидяй же обличения безумен.
2 Der gute Mann erhält vom Herrn, was er für's Leben braucht, der Bauernfänger nur erschwindelt es.
Лучше обретый благодать от Господа Бога: муж же законопреступен премолчан будет.
3 Kein Mensch kommt zum Bestand durch Frevel; der Frommen Wurzel aber wanket nicht.
Не исправится человек от беззаконнаго: корения же праведных не отимутся.
4 Ein wackeres Weib ist seinem Gatten eine Krone; ein schändliches ist ihm wie Wurmfraß in den Knochen.
Жена мужественная венец мужу своему: якоже в древе червь, тако мужа погубляет жена злотворная.
5 Gedanken frommer Leute zielen auf das Recht, der Frevler Pläne auf Betrug.
Мысли праведных судьбы: управляют же нечестивии лести.
6 Der Frevler Worte stellen selbst dem Blute nach; der Frommen Mund errettet es.
Словеса нечестивых льстива в кровь, уста же правых избавят их.
7 Wenn Frevler stürzen, daß sie nicht mehr sind, dann hat der Frommen Haus Bestand.
Аможе обратится нечестивый, изчезает: храмины же праведных пребывают.
8 Gelobt wird nach der Klugheit Maß ein Mann; doch der verschrobenen Verstandes, wird verachtet.
Уста разумнаго хвалима бывают от мужа: слабосерд же поругаемь бывает.
9 Weit besser, wer geringen Stands, doch einen Sklaven halten kann, als wer sich vornehm dünkt und brotlos ist.
Лучше муж в безчестии работаяй себе, нежели честь себе обложив и лишаяйся хлеба.
10 Der Fromme sorgt sich für sein Vieh, für alles, was ihm not tut; das Herz des Bösen aber ist erbarmungslos.
Праведник милует душы скотов своих: утробы же нечестивых немилостивны.
11 Wer seinen Acker baut, hat Brot in Fülle; wer nichtigen Dingen nachgeht, ist ein Tor.
Делаяй свою землю исполнится хлебов: гонящии же суетная лишени разума. Иже есть сладостен в виннем пребывании, во своих твердынех оставит безчестие.
12 Der Bösen Höhen ist des Frevlers Wunsch; die Frommen aber gründen tief.
Желания нечестивых зла: корение же благочестивых в твердостех.
13 Durch Widerspruch fängt sich der Frevler; der Not entkommt der Fromme.
За грех устен впадает в сети грешник: избегает же от них праведник. Сматряяй кротко помилован будет, а сретаяй во вратех оскорбит душы.
14 Der Edelmann labt sich an schönen Reden; entlohnt wird der Gewöhnliche für seiner Hände Werk.
От плодов уст душа мужа наполнится благих, воздаяние же устен его воздастся ему.
15 Dem Toren scheint sein Weg der richtige; der Weise aber hört auf Rat.
Путие безумных прави пред ними: послушает советов мудрый.
16 Ein Tor läßt seinen Zorn den ganzen Tag durch merken: doch den Verdruß verbirgt der Kluge.
Безумный абие исповесть гнев свой: крыет же свое безчестие хитрый.
17 Wer Wahrheit meldet, spricht, was sich bewährt: ein falscher Zeuge macht Enttäuschung.
Явленную веру возвещает праведный: свидетель же неправедных льстив.
18 Gar manche führen Reden gleich den Stichen eines Schwerts; doch Heilung bringt des Weisen Zunge.
Суть, иже глаголюще уязвляют аки мечи: языцы же премудрых изцеляют.
19 Wahrheitsgemäße Rede hat für immer Geltung; nur einen Augenblick behauptet sich die falsche.
Устне истинны исправляют свидетелство: свидетель же скор язык имать неправеден.
20 Enttäuschung kommt ins Herz der Unheilplanenden, doch Freude denen, die das Wohlergehen fördern.
Лесть в сердцы кующаго злая: хотящии же мира возвеселятся.
21 Dem Frommen fällt nie Böses ein; die Frevler aber sind voll Bosheit.
Ничтоже неправедное угодно есть праведному: нечестивии же исполнятся злых.
22 Ein Greuel für den Herrn sind falsche Lippen; doch die wahrhaftig handeln, sind ihm angenehm.
Мерзость Господеви устне лживы: творяй же верно приятен Ему.
23 Ein kluger Mann verbirgt sein Wissen; das Herz der Toren sprudelt Törichtes hervor.
Муж разумивый престол чувствия: сердце же безумных срящет клятвы.
24 Die Hand der Fleißigen wird herrschen; die lässige wird fronen müssen.
Рука избранных одержит удобь: льстивии же будут во пленении.
25 Ein Kummer in des Menschen Herzen drückt es nieder; ein freundlich Wort verwandelt es in Fröhlichkeit.
Страшное слово сердце мужа праведна смущает, весть же благая веселит его.
26 Der Fromme sucht und findet seine Nahrung; der Weg der Frevler führt sie irre.
Разумив праведник себе друг будет: мысли же нечестивых некротки: согрешающих постигнут злая, путь же нечестивых прельстит я.
27 Die Faulheit bringt nicht ihre Nahrung auf, der Fleißige jedoch ein groß Vermögen.
Не улучит льстивый ловитвы: стяжание же честное муж чистый.
28 Zum Leben kommt man auf der Tugend Pfad; der Weg des Truges führt zum Tode.
В путех правды живот, путие же злопомнящих в смерть.