Lukas 23
1 Da erhob sich die ganze Schar und führte ihn zu Pilatus und begann, ihn anzuklagen:
తతః సభాస్థాః సర్వ్వలోకా ఉత్థాయ తం పీలాతసమ్ముఖం నీత్వాప్రోద్య వక్తుమారేభిరే,
2 "Wir fanden, daß er unser Volk aufwiegelt, denn er verbietet, dem Kaiser Steuern zu bezahlen, und gibt sich für den Christus, für den König aus."
స్వమభిషిక్తం రాజానం వదన్తం కైమరరాజాయ కరదానం నిషేధన్తం రాజ్యవిపర్య్యయం కుర్త్తుం ప్రవర్త్తమానమ్ ఏన ప్రాప్తా వయం|
3 Da fragte ihn Pilatus: "Bist du der König der Juden?" Er sprach zu ihm: "Das sagst nur du."
తదా పీలాతస్తం పృష్టవాన్ త్వం కిం యిహూదీయానాం రాజా? స ప్రత్యువాచ త్వం సత్యముక్తవాన్|
4 Pilatus sprach zu den Oberpriestern und der Menge: "Ich finde keine Schuld an diesem Menschen."
తదా పీలాతః ప్రధానయాజకాదిలోకాన్ జగాద్, అహమేతస్య కమప్యపరాధం నాప్తవాన్|
5 Da riefen sie noch ungestümer: "Er bringt das Volk in Aufruhr dadurch, daß er im ganzen Judenlande lehrt, von Galiläa an bis hierher."
తతస్తే పునః సాహమినో భూత్వావదన్, ఏష గాలీల ఏతత్స్థానపర్య్యన్తే సర్వ్వస్మిన్ యిహూదాదేశే సర్వ్వాల్లోకానుపదిశ్య కుప్రవృత్తిం గ్రాహీతవాన్|
6 Als dies Pilatus hörte, fragte er, ob dieser Mensch ein Galiläer sei.
తదా పీలాతో గాలీలప్రదేశస్య నామ శ్రుత్వా పప్రచ్ఛ, కిమయం గాలీలీయో లోకః?
7 Als er vernahm, er sei aus dem Gebiete des Herodes, schickte er ihn zu Herodes, der sich in jenen Tagen gleichfalls in Jerusalem aufhielt.
తతః స గాలీల్ప్రదేశీయహేరోద్రాజస్య తదా స్థితేస్తస్య సమీపే యీశుం ప్రేషయామాస|
8 Herodes freute sich sehr, als er Jesus sah. Denn längst hätte er ihn gern gesehen, weil er von ihm gehört hatte und hoffte, eine Wundertat von ihm zu sehen.
తదా హేరోద్ యీశుం విలోక్య సన్తుతోష, యతః స తస్య బహువృత్తాన్తశ్రవణాత్ తస్య కిఞిచదాశ్చర్య్యకర్మ్మ పశ్యతి ఇత్యాశాం కృత్వా బహుకాలమారభ్య తం ద్రష్టుం ప్రయాసం కృతవాన్|
9 Er richtete an ihn viele Fragen. Doch Jesus gab ihm keine Antwort.
తస్మాత్ తం బహుకథాః పప్రచ్ఛ కిన్తు స తస్య కస్యాపి వాక్యస్య ప్రత్యుత్తరం నోవాచ|
10 Die Oberpriester aber und die Schriftgelehrten standen nahe dabei und klagten ihn leidenschaftlich an.
అథ ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ ప్రోత్తిష్ఠన్తః సాహసేన తమపవదితుం ప్రారేభిరే|
11 Herodes aber verhöhnte ihn samt seinem Gefolge. Zum Spott ließ er ihm ein weißes Kleid anziehen und schickte ihn so dem Pilatus zurück.
హేరోద్ తస్య సేనాగణశ్చ తమవజ్ఞాయ ఉపహాసత్వేన రాజవస్త్రం పరిధాప్య పునః పీలాతం ప్రతి తం ప్రాహిణోత్|
12 An demselben Tage wurden Herodes und Pilatus Freunde; denn vorher waren sie einander feind gewesen.
పూర్వ్వం హేరోద్పీలాతయోః పరస్పరం వైరభావ ఆసీత్ కిన్తు తద్దినే ద్వయో ర్మేలనం జాతమ్|
13 Pilatus ließ darauf die Oberpriester, die Mitglieder des Hohen Rates und das Volk zusammenrufen
పశ్చాత్ పీలాతః ప్రధానయాజకాన్ శాసకాన్ లోకాంశ్చ యుగపదాహూయ బభాషే,
14 und sprach zu ihnen: "Ihr habt mir diesen Mann gebracht, weil er das Volk aufwiegeln soll. Doch seht, ich habe ihn in eurer Gegenwart verhört, allein keine einzige eurer Anklagen gegen diesen Mann begründet gefunden,
రాజ్యవిపర్య్యయకారకోయమ్ ఇత్యుక్త్వా మనుష్యమేనం మమ నికటమానైష్ట కిన్తు పశ్యత యుష్మాకం సమక్షమ్ అస్య విచారం కృత్వాపి ప్రోక్తాపవాదానురూపేణాస్య కోప్యపరాధః సప్రమాణో న జాతః,
15 Herodes gleichfalls nicht; denn er hat ihn wieder zu uns zurückgesandt. Seht, nichts, was den Tod verdienen würde, ward ihm nachgewiesen.
యూయఞ్చ హేరోదః సన్నిధౌ ప్రేషితా మయా తత్రాస్య కోప్యపరాధస్తేనాపి న ప్రాప్తః| పశ్యతానేన వధహేతుకం కిమపి నాపరాద్ధం|
16 So will ich ihn denn züchtigen lassen und dann freigeben."
తస్మాదేనం తాడయిత్వా విహాస్యామి|
17 Er mußte nämlich auf den Festtag ihnen einen Gefangenen freigeben.
తత్రోత్సవే తేషామేకో మోచయితవ్యః|
18 Doch alsbald schrie der ganze Haufen: "Hinweg mit dem! Gib uns den Barabbas frei!"
ఇతి హేతోస్తే ప్రోచ్చైరేకదా ప్రోచుః, ఏనం దూరీకృత్య బరబ్బానామానం మోచయ|
19 Dieser lag gefangen wegen eines Aufruhrs in der Stadt und wegen eines Totschlags.
స బరబ్బా నగర ఉపప్లవవధాపరాధాభ్యాం కారాయాం బద్ధ ఆసీత్|
20 Pilatus redete ihnen nochmals zu; denn er wollte Jesus freigeben.
కిన్తు పీలాతో యీశుం మోచయితుం వాఞ్ఛన్ పునస్తానువాచ|
21 Doch diese schrien: "Ans Kreuz! Ans Kreuz mit ihm!"
తథాప్యేనం క్రుశే వ్యధ క్రుశే వ్యధేతి వదన్తస్తే రురువుః|
22 Und er fragte sie zum drittenmal: "Was hat er denn Böses getan? Ich finde nichts an ihm, was den Tod verdienen würde. Ich will ihn also züchtigen lassen und dann freigeben."
తతః స తృతీయవారం జగాద కుతః? స కిం కర్మ్మ కృతవాన్? నాహమస్య కమపి వధాపరాధం ప్రాప్తః కేవలం తాడయిత్వాముం త్యజామి|
23 Sie aber forderten nur noch ungestümer mit lautem Schreien seine Kreuzigung, und ihr Geschrei drang durch.
తథాపి తే పునరేనం క్రుశే వ్యధ ఇత్యుక్త్వా ప్రోచ్చైర్దృఢం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే;
24 Darauf entschied Pilatus, ihr Verlangen solle erfüllt werden.
తతః ప్రధానయాజకాదీనాం కలరవే ప్రబలే సతి తేషాం ప్రార్థనారూపం కర్త్తుం పీలాత ఆదిదేశ|
25 Dann gab er ihnen den frei, der des Aufruhrs und des Totschlages wegen im Gefängnis lag, und den sie sich gefordert hatten; Jesus aber gab er ihrem Willen preis.
రాజద్రోహవధయోరపరాధేన కారాస్థం యం జనం తే యయాచిరే తం మోచయిత్వా యీశుం తేషామిచ్ఛాయాం సమార్పయత్|
26 Als sie ihn abführten, hielten sie einen gewissen Simon von Cyrene, der vom Felde kam, an und beluden ihn mit dem Kreuze, daß er es Jesu nachtrage.
అథ తే యీశుం గృహీత్వా యాన్తి, ఏతర్హి గ్రామాదాగతం శిమోననామానం కురీణీయం జనం ధృత్వా యీశోః పశ్చాన్నేతుం తస్య స్కన్ధే క్రుశమర్పయామాసుః|
27 Eine große Menge Volkes lief hintendrein, auch Frauen, die ihn beweinten und beklagten.
తతో లోకారణ్యమధ్యే బహుస్త్రియో రుదత్యో విలపన్త్యశ్చ యీశోః పశ్చాద్ యయుః|
28 Und Jesus wandte sich zu ihnen um und sprach: "Ihr Töchter Jerusalems, weint nicht über mich, weint über euch und eure Kinder!
కిన్తు స వ్యాఘుట్య తా ఉవాచ, హే యిరూశాలమో నార్య్యో యుయం మదర్థం న రుదిత్వా స్వార్థం స్వాపత్యార్థఞ్చ రుదితి;
29 Seht, es kommen Tage, da man sagen wird: 'Selig sind die Unfruchtbaren, deren Schoß nicht geboren und deren Brust nicht genährt hat.'
పశ్యత యః కదాపి గర్భవత్యో నాభవన్ స్తన్యఞ్చ నాపాయయన్ తాదృశీ ర్వన్ధ్యా యదా ధన్యా వక్ష్యన్తి స కాల ఆయాతి|
30 Da wird man zu den Bergen sagen: 'Fallet über uns!' und zu den Hügeln: 'Bedecket uns!'
తదా హే శైలా అస్మాకముపరి పతత, హే ఉపశైలా అస్మానాచ్ఛాదయత కథామీదృశీం లోకా వక్ష్యన్తి|
31 Wenn dies am grünen Holze geschieht, was wird dann am dürren geschehen?"
యతః సతేజసి శాఖిని చేదేతద్ ఘటతే తర్హి శుష్కశాఖిని కిం న ఘటిష్యతే?
32 Auch zwei Verbrecher führte man mit ihm zur Hinrichtung hinaus.
తదా తే హన్తుం ద్వావపరాధినౌ తేన సార్ద్ధం నిన్యుః|
33 Als sie an den Ort, der Schädelstätte heißt, gekommen waren, schlugen sie ihn ans Kreuz, desgleichen die Verbrecher, den einen zu seiner Rechten und den anderen zu seiner Linken.
అపరం శిరఃకపాలనామకస్థానం ప్రాప్య తం క్రుశే వివిధుః; తద్ద్వయోరపరాధినోరేకం తస్య దక్షిణో తదన్యం వామే క్రుశే వివిధుః|
34 Und Jesus betete: "Vater, vergib ihnen, sie wissen nicht, was sie tun." Alsdann verteilten sie seine Kleider unter sich, indem sie das Los darüber warfen.
తదా యీశురకథయత్, హే పితరేతాన్ క్షమస్వ యత ఏతే యత్ కర్మ్మ కుర్వ్వన్తి తన్ న విదుః; పశ్చాత్తే గుటికాపాతం కృత్వా తస్య వస్త్రాణి విభజ్య జగృహుః|
35 Das Volk stand da und schaute zu. Da spotteten auch die Mitglieder des Hohen Rates: "Andere hat er gerettet; er rette sich nun selber, wenn er der Christus Gottes, der Auserwählte, ist."
తత్ర లోకసంఘస్తిష్ఠన్ దదర్శ; తే తేషాం శాసకాశ్చ తముపహస్య జగదుః, ఏష ఇతరాన్ రక్షితవాన్ యదీశ్వరేణాభిరుచితో ఽభిషిక్తస్త్రాతా భవతి తర్హి స్వమధునా రక్షతు|
36 Auch die Soldaten höhnten ihn. Sie traten her, reichten ihm Essig und sagten:
తదన్యః సేనాగణా ఏత్య తస్మై అమ్లరసం దత్వా పరిహస్య ప్రోవాచ,
37 "Wenn du der König der Juden bist, so rette dich."
చేత్త్వం యిహూదీయానాం రాజాసి తర్హి స్వం రక్ష|
38 Und über ihm war eine Inschrift in griechischen, lateinischen und hebräischen Buchstaben: "Der Judenkönig."
యిహూదీయానాం రాజేతి వాక్యం యూనానీయరోమీయేబ్రీయాక్షరై ర్లిఖితం తచ్ఛిరస ఊర్ద్ధ్వేఽస్థాప్యత|
39 Auch einer der Verbrecher, die am Kreuze hingen, lästerte ihn: "Bist du nicht der Messias? Rette dich und uns!"
తదోభయపార్శ్వయో ర్విద్ధౌ యావపరాధినౌ తయోరేకస్తం వినిన్ద్య బభాషే, చేత్త్వమ్ అభిషిక్తోసి తర్హి స్వమావాఞ్చ రక్ష|
40 Der andere indes verwies es ihm und sprach: "Fürchtest auch du Gott nicht, obwohl du selbst die gleiche Strafe leidest?
కిన్త్వన్యస్తం తర్జయిత్వావదత్, ఈశ్వరాత్తవ కిఞ్చిదపి భయం నాస్తి కిం? త్వమపి సమానదణ్డోసి,
41 Wir allerdings mit Recht; denn wir empfangen die gerechte Strafe für unsere Taten, doch dieser hat nichts Böses getan."
యోగ్యపాత్రే ఆవాం స్వస్వకర్మ్మణాం సముచితఫలం ప్రాప్నువః కిన్త్వనేన కిమపి నాపరాద్ధం|
42 Er bat: "Jesus, gedenke meiner, wenn du in deiner Königsherrlichkeit erscheinst."
అథ స యీశుం జగాద హే ప్రభే భవాన్ స్వరాజ్యప్రవేశకాలే మాం స్మరతు|
43 Er sprach zu ihm: "Wahrlich, ich sage dir: Heute noch wirst du mit mir im Paradiese sein."
తదా యీశుః కథితవాన్ త్వాం యథార్థం వదామి త్వమద్యైవ మయా సార్ద్ధం పరలోకస్య సుఖస్థానం ప్రాప్స్యసి|
44 Es war ungefähr um die sechste Stunde, da legte sich auf das ganze Land eine Finsternis, die bis zur neunten Stunde dauerte,
అపరఞ్చ ద్వితీయయామాత్ తృతీయయామపర్య్యన్తం రవేస్తేజసోన్తర్హితత్వాత్ సర్వ్వదేశోఽన్ధకారేణావృతో
45 weil die Sonne sich verfinsterte. Der Vorhang im Tempel riß entzwei.
మన్దిరస్య యవనికా చ ఛిద్యమానా ద్విధా బభూవ|
46 Und Jesus rief mit lauter Stimme: "Vater, in deine Hände empfehle ich meinen Geist." Nach diesen Worten verschied er.
తతో యీశురుచ్చైరువాచ, హే పిత ర్మమాత్మానం తవ కరే సమర్పయే, ఇత్యుక్త్వా స ప్రాణాన్ జహౌ|
47 Als der Hauptmann sah, was geschehen war, gab er Gott die Ehre und sprach: "Wahrhaftig, dieser Mensch war gerecht."
తదైతా ఘటనా దృష్ట్వా శతసేనాపతిరీశ్వరం ధన్యముక్త్వా కథితవాన్ అయం నితాన్తం సాధుమనుష్య ఆసీత్|
48 Und alles Volk, das bei dem Schauspiel zugegen war und diese Vorgänge mitangesehen hatte, schlug an seine Brust und kehrte heim.
అథ యావన్తో లోకా ద్రష్టుమ్ ఆగతాస్తే తా ఘటనా దృష్ట్వా వక్షఃసు కరాఘాతం కృత్వా వ్యాచుట్య గతాః|
49 In einiger Entfernung standen alle seine Bekannten sowie die Frauen, die ihm aus Galiläa gefolgt waren, und sahen dies mit an.
యీశో ర్జ్ఞాతయో యా యా యోషితశ్చ గాలీలస్తేన సార్ద్ధమాయాతాస్తా అపి దూరే స్థిత్వా తత్ సర్వ్వం దదృశుః|
50 Siehe, ein Ratsherr, namens Joseph, ein edler und rechtschaffener Mann,
తదా యిహూదీయానాం మన్త్రణాం క్రియాఞ్చాసమ్మన్యమాన ఈశ్వరస్య రాజత్వమ్ అపేక్షమాణో
51 -er hatte ihrem Plan und Vorgehen nicht zugestimmt; er stammte aus Arimathäa, einer Stadt in Judäa, und erwartete das Reich Gottes-
యిహూదిదేశీయో ఽరిమథీయనగరీయో యూషఫ్నామా మన్త్రీ భద్రో ధార్మ్మికశ్చ పుమాన్
52 ging zu Pilatus und bat um den Leichnam Jesu.
పీలాతాన్తికం గత్వా యీశో ర్దేహం యయాచే|
53 Dann nahm er ihn herab und hüllte ihn in Leinwand und legte ihn in ein Felsengrab, in dem noch niemand gelegen war.
పశ్చాద్ వపురవరోహ్య వాససా సంవేష్ట్య యత్ర కోపి మానుషో నాస్థాప్యత తస్మిన్ శైలే స్వాతే శ్మశానే తదస్థాపయత్|
54 Es war der Rüsttag, und eben brach der Sabbat an.
తద్దినమాయోజనీయం దినం విశ్రామవారశ్చ సమీపః|
55 Die Frauen, die mit Jesus aus Galiläa gekommen waren, gingen mit und sahen sich das Grab, und wie sein Leichnam bestattet wurde, mit an.
అపరం యీశునా సార్ద్ధం గాలీల ఆగతా యోషితః పశ్చాదిత్వా శ్మశానే తత్ర యథా వపుః స్థాపితం తచ్చ దృష్ట్వా
56 Dann kehrten sie zurück und richteten sich Spezereien und Salben her. Den Sabbat brachten sie nach dem Gesetz in Stille zu.
వ్యాఘుట్య సుగన్ధిద్రవ్యతైలాని కృత్వా విధివద్ విశ్రామవారే విశ్రామం చక్రుః|
