Lukas 23
1 Da erhob sich die ganze Schar und führte ihn zu Pilatus und begann, ihn anzuklagen:
Тунчи всаворэ онэ подлинэпэ и андярдэ Лэс кав Пилато.
2 "Wir fanden, daß er unser Volk aufwiegelt, denn er verbietet, dem Kaiser Steuern zu bezahlen, und gibt sich für den Christus, für den König aus."
Котэ онэ линэ тэ ужылисарэн Лэс: — Амэ удикхле, со Вов змарэл чячюнэ дромэстар амарэ манушэн. И запхэнэл тэ потинэн налогоря лэ императорости, и пхэнэл, со Вов — Христосо, Тхагар.
3 Da fragte ihn Pilatus: "Bist du der König der Juden?" Er sprach zu ihm: "Das sagst nur du."
Пилато пушля Исусос: — Ту Тхагар иудеёско? — Ту ежэно кадя пхэнэс, — пхэндя Исусо.
4 Pilatus sprach zu den Oberpriestern und der Menge: "Ich finde keine Schuld an diesem Menschen."
Тунчи Пилато пхэндя барэ рашаенди и манушэнди, савэ сас котэ: — Мэ на аракхав нисаво ужылимос андэ Кадва Мануш.
5 Da riefen sie noch ungestümer: "Er bringt das Volk in Aufruhr dadurch, daß er im ganzen Judenlande lehrt, von Galiläa an bis hierher."
Но онэ тэрдёнас пэ пэско, пхэнэнас: — Вов ваздэл лэ манушэн, сар сытярэл пай всавори Иудея, лэ Галилеятар жыкай кадва тхан.
6 Als dies Pilatus hörte, fragte er, ob dieser Mensch ein Galiläer sei.
— Кадва Мануш — галилеянино? — пушля Пилато, сар ашундя када.
7 Als er vernahm, er sei aus dem Gebiete des Herodes, schickte er ihn zu Herodes, der sich in jenen Tagen gleichfalls in Jerusalem aufhielt.
И ужангля, со Вов андай пхув, кай сас тхагар Иродо, бишалдя Лэс кав Иродо, саво сас андэ кола деса андо Иерусалимо.
8 Herodes freute sich sehr, als er Jesus sah. Denn längst hätte er ihn gern gesehen, weil er von ihm gehört hatte und hoffte, eine Wundertat von ihm zu sehen.
Сар Иродо удикхля лэ Исусос, фартэ радосайля, колэсти со дэлмут камля тэ дикхэл Лэс. Тай бут ашундя пала Лэстэ и гындолас, со Исусо сикавэла важ лэсти варисави шпэра.
9 Er richtete an ihn viele Fragen. Doch Jesus gab ihm keine Antwort.
Вов пушэлас Лэстар бут со, нэ Исусо нисо на пхэнэлас лэсти.
10 Die Oberpriester aber und die Schriftgelehrten standen nahe dabei und klagten ihn leidenschaftlich an.
Барэ рашая и сытяримаря Законостирэ тэрдёнас и фартэ ужылисарэнас Исусос.
11 Herodes aber verhöhnte ihn samt seinem Gefolge. Zum Spott ließ er ihm ein weißes Kleid anziehen und schickte ihn so dem Pilatus zurück.
О Иродо пэстирэ халавдэнца акушле и обсае Лэс, урявдэ пэр Лэстэ шукар йида и рисардэ палпалэ кав Пилато.
12 An demselben Tage wurden Herodes und Pilatus Freunde; denn vorher waren sie einander feind gewesen.
Андэ кодва дес Иродо и Пилато ашыле амала, а жы кола вряматар онэ сас вражымаря.
13 Pilatus ließ darauf die Oberpriester, die Mitglieder des Hohen Rates und das Volk zusammenrufen
Тунчи Пилато стидя барэ рашаен, пхурэдэрэн раен и манушэн
14 und sprach zu ihnen: "Ihr habt mir diesen Mann gebracht, weil er das Volk aufwiegeln soll. Doch seht, ich habe ihn in eurer Gegenwart verhört, allein keine einzige eurer Anklagen gegen diesen Mann begründet gefunden,
и пхэндя лэнди: — Тумэ андэ манди Калэс Манушэс, и пхэнэн, кай Вов ваздэл манушэн. И акэ, мэ допушлем Лэс англай тумэндэ, тай на аракхлем андэр Лэстэ нисаво ужылимос, андэ со тумэ Лэс ужылисарэн.
15 Herodes gleichfalls nicht; denn er hat ihn wieder zu uns zurückgesandt. Seht, nichts, was den Tod verdienen würde, ward ihm nachgewiesen.
Иродо кадя ж на аракхля андэр Лэстэ нисаво ужылимос и бишалдя Лэс палпалэ амэндэ. Сар дикхэн, Вов на стердя нисо кацаво, пала со Лэс трэбуй тэ умарэ.
16 So will ich ihn denn züchtigen lassen und dann freigeben."
Мэ припхэнава, кай тэ марэн Лэс чюкняса, и тунчи отмукава Лэс.
17 Er mußte nämlich auf den Festtag ihnen einen Gefangenen freigeben.
18 Doch alsbald schrie der ganze Haufen: "Hinweg mit dem! Gib uns den Barabbas frei!"
Нэ всаворэ линэ тэ цыписавэн: — Залэ Лэс! Отмук амэнди Варавас!
19 Dieser lag gefangen wegen eines Aufruhrs in der Stadt und wegen eines Totschlags.
Варава бэшэлас андо баруно пала умаримос и пала кода, со ваздэлас манушэн андо форо.
20 Pilatus redete ihnen nochmals zu; denn er wollte Jesus freigeben.
Пилато жэ камэлас тэ отмэкэл Исусос и инке дэлас дума лэнца.
21 Doch diese schrien: "Ans Kreuz! Ans Kreuz mit ihm!"
Нэ онэ цыписавэнас: — Примар, примар Лэс кав трушул!
22 Und er fragte sie zum drittenmal: "Was hat er denn Böses getan? Ich finde nichts an ihm, was den Tod verdienen würde. Ich will ihn also züchtigen lassen und dann freigeben."
Пилато трито моло пхэндя лэнди: — Со вырито Вов тердя? Мэ на аракхлем пала Лэстэ нисо, пала со Лэс трэбуй тэ умарэ. Мэ припхэнава, кай тэ марэн Лэс чюкнянца, и тунчи отмэкава Лэс.
23 Sie aber forderten nur noch ungestümer mit lautem Schreien seine Kreuzigung, und ihr Geschrei drang durch.
Нэ мануша цыпимаса домардёнас пэско, кай Исусос тэ примарэн кав трушул. Тунчи онэ домардэпэ пэско.
24 Darauf entschied Pilatus, ihr Verlangen solle erfüllt werden.
Пилато сындосардя тэ терэл кадя, сар онэ камэнас.
25 Dann gab er ihnen den frei, der des Aufruhrs und des Totschlages wegen im Gefängnis lag, und den sie sich gefordert hatten; Jesus aber gab er ihrem Willen preis.
Вов отмэкля, сар онэ мангэнас, колэс, ко сас андо баруно пала кода, со ваздэлас лэ манушэн и тердя умаримос. Ай лэ Исусос отдя андэ лэндирэ васта.
26 Als sie ihn abführten, hielten sie einen gewissen Simon von Cyrene, der vom Felde kam, an und beluden ihn mit dem Kreuze, daß er es Jesu nachtrage.
Кала онэ андярэнас Лэс, линэ варисавэс Симонос Киринеятар, саво жалас пай мал, и тховдэ пэр лэстэ трушул, кай тэ андярэл палав Исусо.
27 Eine große Menge Volkes lief hintendrein, auch Frauen, die ihn beweinten und beklagten.
Пала Лэстэ жанас бут мануша и жувля, савэ марэнас пэс андэ кулин и ровэнас пала Лэстэ.
28 Und Jesus wandte sich zu ihnen um und sprach: "Ihr Töchter Jerusalems, weint nicht über mich, weint über euch und eure Kinder!
Исусо обрисайля лэндэ и пхэндя: — Щея Иерусалимостирэ, на ровэн пала Мандэ, нэ ровэн пала пэстэ и пала пэстирэ бэяцэ.
29 Seht, es kommen Tage, da man sagen wird: 'Selig sind die Unfruchtbaren, deren Schoß nicht geboren und deren Brust nicht genährt hat.'
Авэла кацави вряма, кала авэна тэ пхэнэн: «Бахталэ бибэяцэндирэ, кола, савэ на бэяндэ бэяцэн и кола, савэ на праварэн чючяса!»
30 Da wird man zu den Bergen sagen: 'Fallet über uns!' und zu den Hügeln: 'Bedecket uns!'
Тунчи мануша пхэнэна плаенди: «Пэрэн пэ амэндэ!» И холмонэнди: «Гаравэнтэ амэн!»
31 Wenn dies am grünen Holze geschieht, was wird dann am dürren geschehen?"
Сар жундэ дрэвоса терэн кацаво, тунчи со авэла шукэса?
32 Auch zwei Verbrecher führte man mit ihm zur Hinrichtung hinaus.
Исусоса андярэнас дуен прахарэн по миримос.
33 Als sie an den Ort, der Schädelstätte heißt, gekommen waren, schlugen sie ihn ans Kreuz, desgleichen die Verbrecher, den einen zu seiner Rechten und den anderen zu seiner Linken.
Сар онэ авиле по тхан, саво акхарэлпэ Черэпо, котэ примардэ кав трушул Исусос и прахарен, екхэс пай право риг, ай аврэс пай авэр риг.
34 Und Jesus betete: "Vater, vergib ihnen, sie wissen nicht, was sie tun." Alsdann verteilten sie seine Kleider unter sich, indem sie das Los darüber warfen.
Исусо пхэндя: — Дадэ! Эртисар лэн, онэ на жанэн, со терэн. Халавдэ шонас жребиё тай розлэнас машкар пэстэ йида Исусостири.
35 Das Volk stand da und schaute zu. Da spotteten auch die Mitglieder des Hohen Rates: "Andere hat er gerettet; er rette sich nun selber, wenn er der Christus Gottes, der Auserwählte, ist."
Ай мануша тэрдёнас и дикхэнас. Пхурэдэра асанас Лэстар и пхэнэнас: — Фэрисарэлас аврэн! Мэк акана фэрисарэл Ежэно Пэс, сар Вов Дэвлэско Вытидо — Христосо!
36 Auch die Soldaten höhnten ihn. Sie traten her, reichten ihm Essig und sagten:
Халавдэ, кадя ж асанас Исусостар. Онэ поджанас и дэнас Лэсти уксусо
37 "Wenn du der König der Juden bist, so rette dich."
и пхэнэнас: — Фэрисар Пэс, сар Ту Тхагар иудеёско!
38 Und über ihm war eine Inschrift in griechischen, lateinischen und hebräischen Buchstaben: "Der Judenkönig."
Ай упрэ англав Исусо сас пистросардо: «Када Тхагар иудеёско».
39 Auch einer der Verbrecher, die am Kreuze hingen, lästerte ihn: "Bist du nicht der Messias? Rette dich und uns!"
Екх андай примардэ кав трушул прахари дэлас амрая Лэс и пхэнэлас: — Со Ту, на Христосо? Фэрисар Пэс и амэн!
40 Der andere indes verwies es ihm und sprach: "Fürchtest auch du Gott nicht, obwohl du selbst die gleiche Strafe leidest?
Авэр жэ прахари улэлас лэс и пхэнэлас: — Чи ту на дарас Дэвлэстар? Ту кадя ж сындосардо по миримос.
41 Wir allerdings mit Recht; denn wir empfangen die gerechte Strafe für unsere Taten, doch dieser hat nichts Böses getan."
Амэ туса пав чячимос прилас кода, со затердэ, ай Вов нисо вырито на тердя.
42 Er bat: "Jesus, gedenke meiner, wenn du in deiner Königsherrlichkeit erscheinst."
И вов пхэндя: — Исусо, гындосар пала мандэ, сар авэса андо Пэско Тхагаримос!
43 Er sprach zu ihm: "Wahrlich, ich sage dir: Heute noch wirst du mit mir im Paradiese sein."
И пхэндя лэсти Исусо: — Чячимос пхэнав тути: адес авэса Манца андо раё.
44 Es war ungefähr um die sechste Stunde, da legte sich auf das ganze Land eine Finsternis, die bis zur neunten Stunde dauerte,
Сар сас вряма пашэ дэшудуй чясоря десэстирэ, пай всавори пхув ашыля рят, и када сас жыкай трин чясоря.
45 weil die Sonne sich verfinsterte. Der Vorhang im Tempel riß entzwei.
Кхам пэрэашыля тэ пхабол, о паринд андо храмо росшындяпэ поепаш.
46 Und Jesus rief mit lauter Stimme: "Vater, in deine Hände empfehle ich meinen Geist." Nach diesen Worten verschied er.
Исусо фартэ зацыписайля: — Дадэ, андэ Тирэ васта Мэ отдав духо Мэрно! И сар пхэндя када, Вов отдя пэско духо.
47 Als der Hauptmann sah, was geschehen war, gab er Gott die Ehre und sprach: "Wahrhaftig, dieser Mensch war gerecht."
Кала пхурэдэр шэлэ халавдэнго вся када удикхля, лашардя лэ Дэвлэс и пхэндя: — Кадва Мануш чячес сас жужо!
48 Und alles Volk, das bei dem Schauspiel zugegen war und diese Vorgänge mitangesehen hatte, schlug an seine Brust und kehrte heim.
И всаворэ мануша, савэ стидэпэ тэ подикхэн пэ умаримос, удикхле, со сас, рисавэнас палпалэ и марэнас пэс андэ кулин.
49 In einiger Entfernung standen alle seine Bekannten sowie die Frauen, die ihm aus Galiläa gefolgt waren, und sahen dies mit an.
Всаворэ, савэ жанэнас Исусос, и жувля, савэ жанас пала Лэстэ андай Галилея, тэрдёнас и дикхэнас дурал пала када.
50 Siehe, ein Ratsherr, namens Joseph, ein edler und rechtschaffener Mann,
Котэ сас лашо и жужо англав Дэл мануш, савэс акхарэнас Иосифо. Вов сас екх андай пхурэдэра синедрионо.
51 -er hatte ihrem Plan und Vorgehen nicht zugestimmt; er stammte aus Arimathäa, einer Stadt in Judäa, und erwartete das Reich Gottes-
Нэ вов на подритярэлас лэндирэ лава и рындоря. Иосифо сас андай Аримафея, форо Иудейско, и ажутярэлас Тхагаримос Дэвлэско.
52 ging zu Pilatus und bat um den Leichnam Jesu.
Кадва мануш авиля кав Пилато и мангля о тило лэ Исусоско.
53 Dann nahm er ihn herab und hüllte ihn in Leinwand und legte ihn in ein Felsengrab, in dem noch niemand gelegen war.
Вов зля тило, тховдя андэ сани материя и тховдя Лэс андо склэпо, саво сас вымардо андэ баруно плай. Котэ инке никас на гаравэнас.
54 Es war der Rüsttag, und eben brach der Sabbat an.
Када сас дес, кала гытонаспэ кай субота, и кадва дес поджалас.
55 Die Frauen, die mit Jesus aus Galiläa gekommen waren, gingen mit und sahen sich das Grab, und wie sein Leichnam bestattet wurde, mit an.
Палав Иосифо жанас и жувля, савэ авиле лэ Исусоса андай Галилея. Онэ дикхле о склэпо и сар кордэ тховдэ тило Исусоско.
56 Dann kehrten sie zurück und richteten sich Spezereien und Salben her. Den Sabbat brachten sie nach dem Gesetz in Stille zu.
Сар онэ рисайле, гытосардэ мастина лашэ фаноса и духоря. Суботнё дес онэ отчиёнас пав запхэнимо.
