Lukas 16
1 Und er erzählte weiterhin den Jüngern: "Ein reicher Mann hatte einen Verwalter. Dieser ward bei ihm beschuldigt, er verschleudere seine Güter.
අපරඤ්ච යීශුඃ ශිෂ්‍යේභ්‍යෝන්‍යාමේකාං කථාං කථයාමාස කස්‍යචිද් ධනවතෝ මනුෂ්‍යස්‍ය ගෘහකාර‍්‍ය්‍යාධීශේ සම්පත්තේරපව්‍යයේ(අ)පවාදිතේ සති
2 Er ließ ihn rufen und hielt ihm vor: 'Was muß ich von dir hören? Gib Rechenschaft von deiner Verwaltung; du kannst nicht länger Verwalter sein.'
තස්‍ය ප්‍රභුස්තම් ආහූය ජගාද, ත්වයි යාමිමාං කථාං ශෘණෝමි සා කීදෘශී? ත්වං ගෘහකාර‍්‍ය්‍යාධීශකර්ම්මණෝ ගණනාං දර්ශය ගෘහකාර‍්‍ය්‍යාධීශපදේ ත්වං න ස්ථාස්‍යසි|
3 Da dachte der Verwalter bei sich: 'Was soll ich nun tun, weil mein Herr mir die Verwaltung nimmt? Graben kann ich nicht; zu betteln schäme ich mich.
තදා ස ගෘහකාර‍්‍ය්‍යාධීශෝ මනසා චින්තයාමාස, ප්‍රභු ර‍්‍යදි මාං ගෘහකාර‍්‍ය්‍යාධීශපදාද් භ්‍රංශයති තර්හි කිං කරිෂ්‍යේ(අ)හං? මෘදං ඛනිතුං මම ශක්ති ර්නාස්ති භික්‍ෂිතුඤ්ච ලජ්ජිෂ්‍යේ(අ)හං|
4 Ich weiß, was ich tue, damit die Leute mich in ihre Häuser aufnehmen, wenn ich aus der Verwaltung entfernt bin.'
අතඒව මයි ගෘහකාර‍්‍ය්‍යාධීශපදාත් ච්‍යුතේ සති යථා ලෝකා මහ්‍යම් ආශ්‍රයං දාස්‍යන්ති තදර්ථං යත්කර්ම්ම මයා කරණීයං තන් නිර්ණීයතේ|
5 Er ließ die Schuldner seines Herrn, einen nach dem anderen, zu sich kommen. Den ersten fragte er: 'Wieviel bist du meinem Herrn schuldig?'
පශ්චාත් ස ස්වප්‍රභෝරේකෛකම් අධමර්ණම් ආහූය ප්‍රථමං පප්‍රච්ඡ, ත්වත්තෝ මේ ප්‍රභුණා කති ප්‍රාප්‍යම්?
6 Er gab zur Antwort: , Hundert Krüge Öl.' 'Da hast du deinen Schuldschein', sagte er zu ihm, 'setz dich jetzt hin und flugs schreibe fünfzig.'
තතඃ ස උවාච, ඒකශතාඪකතෛලානි; තදා ගෘහකාර‍්‍ය්‍යාධීශඃ ප්‍රෝවාච, තව පත්‍රමානීය ශීඝ්‍රමුපවිශ්‍ය තත්‍ර පඤ්චාශතං ලිඛ|
7 Einen anderen fragte er: 'Wieviel bist du schuldig?' Er gab zur Antwort: 'Hundert Malter Weizen.' Zu diesem sagte er: 'Da hast du deinen Schuldschein, schreibe achtzig.'
පශ්චාදන්‍යමේකං පප්‍රච්ඡ, ත්වත්තෝ මේ ප්‍රභුණා කති ප්‍රාප්‍යම්? තතඃ සෝවාදීද් ඒකශතාඪකගෝධූමාඃ; තදා ස කථයාමාස, තව පත්‍රමානීය අශීතිං ලිඛ|
8 Der Herr lobte den ungetreuen Verwalter, weil er klug gehandelt habe. Sind doch die Kinder dieser Welt klüger als die Kinder des Lichtes, soweit es sich um ihresgleichen handelt. (aiōn g165)
තේනෛව ප්‍රභුස්තමයථාර්ථකෘතම් අධීශං තද්බුද්ධිනෛපුණ්‍යාත් ප්‍රශශංස; ඉත්ථං දීප්තිරූපසන්තානේභ්‍ය ඒතත්සංසාරස්‍ය සන්තානා වර්ත්තමානකාලේ(අ)ධිකබුද්ධිමන්තෝ භවන්ති| (aiōn g165)
9 Auch ich sage euch: Macht euch Freunde mit dem ungerechten Mammon, damit man euch, wenn er zu Ende geht, in die ewigen Wohnungen aufnehme. (aiōnios g166)
අතෝ වදාමි යූයමප්‍යයථාර්ථේන ධනේන මිත්‍රාණි ලභධ්වං තතෝ යුෂ්මාසු පදභ්‍රෂ්ටේෂ්වපි තානි චිරකාලම් ආශ්‍රයං දාස්‍යන්ති| (aiōnios g166)
10 Wer im Kleinsten getreu ist, ist auch im Großen getreu. Wer aber im Kleinsten ungetreu ist, der ist es auch im Großen.
යඃ කශ්චිත් ක්‍ෂුද්‍රේ කාර‍්‍ය්‍යේ විශ්වාස්‍යෝ භවති ස මහති කාර‍්‍ය්‍යේපි විශ්වාස්‍යෝ භවති, කින්තු යඃ කශ්චිත් ක්‍ෂුද්‍රේ කාර‍්‍ය්‍යේ(අ)විශ්වාස්‍යෝ භවති ස මහති කාර‍්‍ය්‍යේප්‍යවිශ්වාස්‍යෝ භවති|
11 Wenn ihr mit dem ungerechten Mammon nicht getreu gewesen seid, wer wird euch das wahre Gut anvertrauen?
අතඒව අයථාර්ථේන ධනේන යදි යූයමවිශ්වාස්‍යා ජාතාස්තර්හි සත්‍යං ධනං යුෂ්මාකං කරේෂු කඃ සමර්පයිෂ්‍යති?
12 Und wenn ihr mit dem fremden Gute nicht getreu gewesen seid, wer wird euch dann den eigenen Besitz anvertrauen?
යදි ච පරධනේන යූයම් අවිශ්වාස්‍යා භවථ තර්හි යුෂ්මාකං ස්වකීයධනං යුෂ්මභ්‍යං කෝ දාස්‍යති?
13 Kein Knecht kann zwei Herren dienen: Entweder haßt er den einen und liebt den anderen, oder er hält sich zu dem einen und verachtet den anderen; ihr könnt nicht Gott und zugleich dem Mammon dienen.
කෝපි දාස උභෞ ප්‍රභූ සේවිතුං න ශක්නෝති, යත ඒකස්මින් ප්‍රීයමාණෝ(අ)න්‍යස්මින්නප්‍රීයතේ යද්වා ඒකං ජනං සමාදෘත්‍ය තදන්‍යං තුච්ඡීකරෝති තද්වද් යූයමපි ධනේශ්වරෞ සේවිතුං න ශක්නුථ|
14 All dies hörten auch die geldgierigen Pharisäer und verhöhnten ihn.
තදෛතාඃ සර්ව්වාඃ කථාඃ ශ්‍රුත්වා ලෝභිඵිරූශිනස්තමුපජහසුඃ|
15 Er sprach zu ihnen: "Ihr gebt euch vor den Menschen als Gerechte aus; Gott aber kennt eure Herzen. Was den Menschen groß erscheint, ist vor Gott ein Greuel.
තතඃ ස උවාච, යූයං මනුෂ්‍යාණාං නිකටේ ස්වාන් නිර්දෝෂාන් දර්ශයථ කින්තු යුෂ්මාකම් අන්තඃකරණානීශ්වරෝ ජානාති, යත් මනුෂ්‍යාණාම් අති ප්‍රශංස්‍යං තද් ඊශ්වරස්‍ය ඝෘණ්‍යං|
16 Das Gesetz und die Propheten reichen bis auf Johannes; von da an wird das Gottesreich verkündigt; und jeder dringt mit Gewalt hinein.
යෝහන ආගමනපර‍්‍ය්‍යනතං යුෂ්මාකං සමීපේ ව්‍යවස්ථාභවිෂ්‍යද්වාදිනාං ලේඛනානි චාසන් තතඃ ප්‍රභෘති ඊශ්වරරාජ්‍යස්‍ය සුසංවාදඃ ප්‍රචරති, ඒකෛකෝ ලෝකස්තන්මධ්‍යං යත්නේන ප්‍රවිශති ච|
17 Eher werden aber der Himmel und die Erde untergehen, als daß auch nur ein Strichlein vom Gesetze fällt.
වරං නභසඃ පෘථිව්‍යාශ්ච ලෝපෝ භවිෂ්‍යති තථාපි ව්‍යවස්ථායා ඒකබින්දෝරපි ලෝපෝ න භවිෂ්‍යති|
18 Jeder, der sein Weib entläßt und eine andere heiratet, bricht die Ehe, und wer eine von dem Mann Entlassene heiratet, bricht ebenfalls die Ehe.
යඃ කශ්චිත් ස්වීයාං භාර‍්‍ය්‍යාං විහාය ස්ත්‍රියමන්‍යාං විවහති ස පරදාරාන් ගච්ඡති, යශ්ච තා ත්‍යක්තාං නාරීං විවහති සෝපි පරදාරාන ගච්ඡති|
19 Es war ein reicher Mann, der kleidete sich in Purpur und feine Leinwand und hielt alle Tage glänzende Gelage.
ඒකෝ ධනී මනුෂ්‍යඃ ශුක්ලානි සූක්‍ෂ්මාණි වස්ත්‍රාණි පර‍්‍ය්‍යදධාත් ප්‍රතිදිනං පරිතෝෂරූපේණාභුංක්තාපිවච්ච|
20 Vor seiner Tür lag ein Armer namens Lazarus, mit Geschwüren ganz bedeckt.
සර්ව්වාඞ්ගේ ක්‍ෂතයුක්ත ඉලියාසරනාමා කශ්චිද් දරිද්‍රස්තස්‍ය ධනවතෝ භෝජනපාත්‍රාත් පතිතම් උච්ඡිෂ්ටං භෝක්තුං වාඤ්ඡන් තස්‍ය ද්වාරේ පතිත්වාතිෂ්ඨත්;
21 Wie gern hätte er mit dem, was vom Tische des Reichen abfiel, sich gesättigt aber niemand gab es ihm. Sogar die Hunde kamen und leckten an seinen Geschwüren.
අථ ශ්වාන ආගත්‍ය තස්‍ය ක්‍ෂතාන්‍යලිහන්|
22 Da starb der Arme und wurde von den Engeln in den Schoß Abrahams getragen. Doch auch der Reiche starb und ward in die Hölle begraben. (questioned)
කියත්කාලාත්පරං ස දරිද්‍රඃ ප්‍රාණාන් ජහෞ; තතඃ ස්වර්ගීයදූතාස්තං නීත්වා ඉබ්‍රාහීමඃ ක්‍රෝඩ උපවේශයාමාසුඃ|
23 Als er in der Hölle mitten in den Qualen seine Augen erhob, sah er in der Ferne Abraham und in dessen Schoß den Lazarus. (Hadēs g86)
පශ්චාත් ස ධනවානපි මමාර, තං ශ්මශානේ ස්ථාපයාමාසුශ්ච; කින්තු පරලෝකේ ස වේදනාකුලඃ සන් ඌර්ද්ධ්වාං නිරීක්‍ෂ්‍ය බහුදූරාද් ඉබ්‍රාහීමං තත්ක්‍රෝඩ ඉලියාසරඤ්ච විලෝක්‍ය රුවන්නුවාච; (Hadēs g86)
24 Da rief er: 'Vater Abraham! Erbarme dich meiner, sende den Lazarus, damit er seine Fingerspitze ins Wasser tauche und meine Zunge kühle; ich leide große Qual in dieser Glut.'
හේ පිතර් ඉබ්‍රාහීම් අනුගෘහ්‍ය අඞ්ගුල්‍යග්‍රභාගං ජලේ මජ්ජයිත්වා මම ජිහ්වාං ශීතලාං කර්ත්තුම් ඉලියාසරං ප්‍රේරය, යතෝ වහ්නිශිඛාතෝහං ව්‍යථිතෝස්මි|
25 Abraham jedoch erwiderte: 'Kind, bedenke, dir ist es in deinem Leben gut ergangen, dem Lazarus hingegen schlecht. Jetzt wird er hier getröstet, du aber wirst gepeinigt.
තදා ඉබ්‍රාහීම් බභාෂේ, හේ පුත්‍ර ත්වං ජීවන් සම්පදං ප්‍රාප්තවාන් ඉලියාසරස්තු විපදං ප්‍රාප්තවාන් ඒතත් ස්මර, කින්තු සම්ප්‍රති තස්‍ය සුඛං තව ච දුඃඛං භවති|
26 Zu alledem gähnt zwischen uns und euch eine weite Kluft, damit keiner von hier zu euch hinüber kann und keiner von dort zu uns, selbst wenn er wollte.'
අපරමපි යුෂ්මාකම් අස්මාකඤ්ච ස්ථානයෝ ර්මධ්‍යේ මහද්විච්ඡේදෝ(අ)ස්ති තත ඒතත්ස්ථානස්‍ය ලෝකාස්තත් ස්ථානං යාතුං යද්වා තත්ස්ථානස්‍ය ලෝකා ඒතත් ස්ථානමායාතුං න ශක්නුවන්ති|
27 Darauf sprach jener: 'Dann bitte ich dich, Vater, sende ihn in mein väterliches Haus.
තදා ස උක්තවාන්, හේ පිතස්තර්හි ත්වාං නිවේදයාමි මම පිතු ර්ගේහේ යේ මම පඤ්ච භ්‍රාතරඃ සන්ති
28 Ich habe nämlich noch fünf Brüder. Die soll er warnen, damit nicht auch sie an diesen Ort der Qual kommen.'
තේ යථෛතද් යාතනාස්ථානං නායාස්‍යන්ති තථා මන්ත්‍රණාං දාතුං තේෂාං සමීපම් ඉලියාසරං ප්‍රේරය|
29 Abraham indes entgegnete: 'Sie haben Moses und die Propheten; auf diese sollen sie hören.'
තත ඉබ්‍රාහීම් උවාච, මූසාභවිෂ්‍යද්වාදිනාඤ්ච පුස්තකානි තේෂාං නිකටේ සන්ති තේ තද්වචනානි මන්‍යන්තාං|
30 Doch er entgegnete: 'Nein, Vater Abraham; wenn einer von den Toten zu ihnen käme, dann würden sie sich bekehren.'
තදා ස නිවේදයාමාස, හේ පිතර් ඉබ්‍රාහීම් න තථා, කින්තු යදි මෘතලෝකානාං කශ්චිත් තේෂාං සමීපං යාති තර්හි තේ මනාංසි ව්‍යාඝෝටයිෂ්‍යන්ති|
31 Er aber sprach zu ihm: 'Wenn sie auf Moses und die Propheten nicht hören, so werden sie sich auch nicht überzeugen lassen, wenn einer von den Toten auferstünde.'"
තත ඉබ්‍රාහීම් ජගාද, තේ යදි මූසාභවිෂ්‍යද්වාදිනාඤ්ච වචනානි න මන්‍යන්තේ තර්හි මෘතලෝකානාං කස්මිංශ්චිද් උත්ථිතේපි තේ තස්‍ය මන්ත්‍රණාං න මංස්‍යන්තේ|
