< 3 Mose 7 >
1 "Und dies ist die Lehre über das Schuldopfer: Es ist hochheilig.
Ko e fono foki eni ʻoe feilaulau maʻae fai hala: ʻoku māʻoniʻoni lahi ia.
2 Am Orte, wo man das Brandopfer schlachtet, soll man auch das Schuldopfer schlachten! Sein Blut soll man an den Altar ringsum sprengen!
ʻI he potu ʻoku nau tāmateʻi ai ʻae feilaulau tutu tenau tāmateʻi ʻae feilaulau maʻae fai hala: pea ko e toto ʻo ia ʻe luluku ʻaki ʻae feilaulauʻanga ʻo fakatakamilo.
3 Man soll von ihm all sein Fett darbringen, den Fettschwanz und das Fett der Eingeweidedecke,
Pea ʻe ʻatu ʻe ia hono ngako kotoa pē ʻo ia; ko hono tuʻunga iku, mo e punukete,
4 die beiden Nieren und das Fett daran und das der Lenden und den Leberlappen! Von den Nieren soll man es abtrennen!
Mo e kofuua ʻe ua, mo e ngako ʻoku ʻi ai, ʻaia ʻoku ofi ki he ngutukete, mo e ʻahu ʻoku ʻi ʻolunga ʻi he ʻate, mo e ongo kofuua, ʻe toʻo ʻe ia ia ʻo ʻave.
5 Der Priester lasse es auf dem Altare aufdampfen als Mahl für den Herrn! Es ist ein Schuldopfer.
Pea ʻe tutu ia ʻe he taulaʻeiki ki he funga feilaulauʻanga ko e feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova: ko e feilaulau ia maʻae fai hala.
6 Wer bei den Priestern männlich ist, darf es essen. An heiliger Stätte soll man es verzehren! Es ist hochheilig.
Ko e tangata kotoa pē ʻi he kau taulaʻeiki ʻe kai ia: ʻe kai ia ʻi he potu tapu ʻoku fungani māʻoniʻoni ia.
7 Wie das Sündopfer, so das Schuldopfer! Ein Gesetz gilt für beide: Dem Priester, der damit die Sühne vollzieht, soll es zufallen!
Hangē ko e feilaulau maʻae angahala, ʻoku pehē pe ʻae feilaulau maʻae fai hala: ʻoku taha pe ʻae fono ki ai: ko e taulaʻeiki ʻoku fai ʻaki ia ʻae fakalelei ʻe maʻu ʻe ia ia.
8 Dem Priester, der eines anderen Brandopfer darbringt, gehöre die Haut des Brandopfers, das er darbringt! Dem Priester soll sie gehören!
Pea ko e taulaʻeiki ʻoku ne ʻatu ʻae feilaulau tutu ʻa ha tangata, ʻe maʻu ʻe he taulaʻeiki maʻana ʻae kili ʻoe feilaulau tutu ʻaia kuo ʻatu ʻe ia.
9 Und jedes Speiseopfer, das im Ofen gebacken wird, und alles, was im Topf und in der Pfanne bereitet wird, soll dem Priester gehören, der es darbringt! Ihm soll es gehören!
Pea ko e feilaulau meʻakai kotoa pē ʻoku taʻo ʻi he ngotoʻumu, mo ia kotoa pē ʻoku fai ʻi he fakapaku, pe ʻi he ukamea lafalafa ʻe ʻi he taulaʻeiki ia ʻaia ʻoku ne ʻatu ia.
10 Und jedes Speiseopfer, mit Öl bereitet und trocken, soll allen Aaronssöhnen gehören, einem wie dem anderen!
Pea ko e feilaulau meʻakai kotoa pē, ʻoku feofi mo e lolo, pea mo ia ʻoku mōmoa, ʻe maʻu tatau pe ʻe he ngaahi foha ʻo ʻElone.
11 Und dies ist die Lehre über die Dankopfer, die man dem Herrn darbringt:
Pea ko e fono eni ʻoe feilaulau ʻoe ngaahi feilaulau fakamelino, ʻaia ʻe ʻatu ʻe ia kia Sihova.
12 Bringt er sie als Dankopfer dar, dann bringe er zu dem Dankopfer noch ungesäuerte, mit Öl bereitete Kuchen und ungesäuerte, mit Öl bestrichene Fladen und feines Mehl zu Kuchen, mit Öl vermengt!
Kapau ʻoku ne ʻatu ia ko e meʻa fakafetaʻi, pea ʻe ʻatu ʻe ia fakataha mo e feilaulau fakafetaʻi ʻae ngaahi mā taʻefakalēvani kuo fefiofi mo e lolo, mo e ngaahi mā manifinifi taʻefakalēvani kuo pani ʻaki ʻae lolo, mo e ngaahi mā ʻoe mahoaʻa lelei ʻoku fefiofi mo e lolo, ʻoku fakapaku.
13 Zu Kuchen von gesäuertem Brote soll er sein Opfer bei seinem Lobdankopfer darbringen!
Pea ʻe ʻatu ʻe ia fakataha mo e ngaahi mā ʻi heʻene feilaulau ʻae mā kuo ʻi ai ʻae meʻa fakalēvani fakataha mo e feilaulau ʻoe fakafetaʻi ʻo ʻene feilaulau fakamelino.
14 Zu jeder Art von Opfer bringe er davon je einen dar als Weihegabe für den Herrn! Dem Priester, der das Blut des Dankopfers aussprengt, soll es gehören!
Pea ʻe ʻatu ʻe ia ʻae taha mei he meʻaʻofa kotoa pē ko e feilaulau hiki hake kia Sihova, pea ʻe ʻi he taulaʻeiki ia ʻaia ʻoku ne luluku ʻae toto ʻoe feilaulau fakamelino.
15 Das Fleisch des Lobdankopfers soll am Tag seiner Darbringung gegessen werden! Man soll nichts davon bis zum Morgen hinlegen!
Pea ko e kanomate ʻoe feilaulau ʻo ʻene feilaulau fakamelino ko e meʻa fakafetaʻi, ʻe kai ia ʻi he ʻaho ʻoku ʻatu ai ia: ʻe ʻikai tuku ʻe ia hano toe ki he ʻapongipongi.
16 Ist seiner Opfergabe Opfer ein Gelübde oder eine freie Leistung, dann werde es am Tag der Opferung verzehrt! Den Rest davon mag man am Tag darauf essen.
Pea kapau ʻoku ʻatu ʻa ʻene feilaulau ko e meʻa ʻi he lea fakapapau, pe ko e feilaulau loto lelei pe, ʻe kai ia ʻi he ʻaho ko ia ʻoku ʻatu ai ʻene feilaulau pea ko e ʻapongipongi foki ʻe kai hono toe:
17 Was vom Opferfleisch noch am dritten Tag übrig ist, werde verbrannt!
Ka ko hono toe ʻoe kanomate ʻoe feilaulau ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ʻe tutu ʻaki ia ʻae afi.
18 Wird von dem Fleisch des Dankopfers am dritten Tage gegessen, so gereicht dies dem Darbringer nicht zum Segen; ihm wird es nicht zugerechnet. Es gilt als verdorben, und wer davon genießt, muß seine Schuld tragen.
Pea kapau ʻe kai ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ha kanomate ʻoe feilaulau ʻo ʻene feilaulau fakamelino, ʻe ʻikai maʻu ia, pea ʻe ʻikai lau ia kiate ia naʻe ʻatu ia: ko e meʻa kovi lahi ia, pea ko ia ʻoku ne kai ai ʻe fua ʻe ia ʻene hia.
19 Das Fleisch, das irgend etwas Unreinem zu nahe kam, werde nicht gegessen! Es ist zu verbrennen. Das Fleisch sonst darf jeder Reine essen.
Pea ko e kanomate ʻoku lave ki ha meʻa taʻemaʻa ʻe ʻikai kai ia: ʻe tutu ʻaki ia ʻae afi; pea koeʻuhi ko e kanomate, ko ia kotoa pē ʻoku maʻa ʻe kai ʻe ia ia.
20 Wer Fleisch von einem Dankopfer des Herrn genießt und ist mit Unreinheit behaftet, der werde aus seinem Volke gestrichen!
Ka ko ia ʻoku kai ʻae kanomate ʻoe feilaulau ʻoe feilaulau fakamelino, ʻaia ʻoku kau kia Sihova, ka ʻoku ʻiate ia ʻa ʻene taʻemaʻa, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hono kakai.
21 Wer etwas Unreines berührt, sei es Unreines an einem Menschen oder an einem unreinen Tier oder ein unreines Gewürm, und ißt vom Fleisch des Dankopfers des Herrn, dieser werde aus seinem Volke gestrichen!"
Pea ko ia foki ʻe lave ki ha meʻa taʻemaʻa, ki he taʻemaʻa ʻae tangata, pe ha manu, pe ha meʻa fakalielia ʻo taʻemaʻa, pea kai ʻe ia ʻae kanomate ʻoe feilaulau ʻoe feilaulau fakamelino, ʻaia ʻoku kau kia Sihova, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hono kakai.
22 Und der Herr redete mit Moses:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
23 "Sprich also zu den Söhnen Israels: 'Ihr sollt kein Fett von Rindern, Schafen und Ziegen essen!
Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, ʻoua naʻa mou kai ha ngako ʻoe pulu, pe ko e sipi, pe ko e kosi.
24 Das Fett gefallener und zerrissener Tiere kann zu allerlei verwendet werden; aber essen dürft ihr es nicht.
Pea ko e ngako ʻoe manu mate mahaki pe, mo e ngako ʻo ia kuo mate ʻi he haehae ʻe he manu kehe, ke mou ngāueʻaki ia ʻi ha ngāue kehe: ka ʻe ʻikai ʻaupito te mou kai ia.
25 Jeder, der Tierfett ißt, wie man es dem Herrn als Mahl bringt, wer davon ißt, dieser werde aus seinem Volke gestrichen!
He ko ia ʻoku ne kai ʻae ngako ʻoe manu, ʻaia ʻoku ʻatu mei ai ʻe he kakai ʻae feilaulau tutu kia Sihova, ʻio, ko ia ʻoku ne kai ai ʻe motuhi ia mei hono kakai.
26 Ihr sollt keinerlei Blut in irgendeiner eurer Siedlungen genießen, nicht von Vögeln und nicht von Vieh!
Pea ʻe ʻikai foki te mou kai ha toto ʻo ha manu kapakau pe ha manu kehe, ʻi homou ngaahi nofoʻanga.
27 Wer irgendwie Blut genießt, soll aus seinem Volke gestrichen werden!'"
ʻIlonga ha taha ʻe kai ha toto, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hono kakai.
28 Und der Herr redete zu Moses:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
29 "Sprich also zu den Söhnen Israels: 'Wer dem Herrn sein Dankopfer bringt, soll von seinem Dankopfer dem Herrn seine Opfergabe bringen!
Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, Ko ia ʻoku ne ʻatu ʻae feilaulau ʻo ʻene ngaahi feilaulau fakamelino kia Sihova, ʻe ʻomi ʻe ia ʻene meʻaʻofa kia Sihova, ʻi he feilaulau ʻo ʻene ngaahi feilaulau fakamelino.
30 Seine eigenen Hände sollen des Herrn Mahl darbringen! Er bringe das Fett samt der Brust! Die Brust, um sie als Gabe vor den Herrn zu bringen!
ʻE ʻomi ʻe hono nima ʻoʻona pe ʻae ngaahi feilaulau kia Sihova, ʻoku tutu ʻi he afi, ʻe ʻomi ʻe ia ʻae ngako mo e fatafata, koeʻuhi ke taʻaloʻalo ʻaki ʻae fatafata, ko e feilaulau taʻaloʻalo ʻi he ʻao ʻo Sihova.
31 Der Priester lasse das Fett auf dem Altar aufdampfen! Die Brust gehöre Aaron und den Söhnen!
Pea ʻe tutu ʻae ngako ʻe he taulaʻeiki ʻi he funga ʻoe feilaulauʻanga: ka ʻoku ʻia ʻElone mo hono ngaahi foha ʻae fatafata.
32 Die rechte Keule sollt ihr von euren Dankopfern dem Priester als Weihegabe geben!
Pea te mou ʻatu ki he taulaʻeiki ʻae alanga muʻa toʻomataʻu ko e feilaulau hiki hake ia ʻi he ngaahi feilaulau ʻo hoʻomou ngaahi feilaulau fakamelino.
33 Wer von den Aaronssöhnen Blut und Fett der Dankopfer darbringt, dem soll die rechte Keule als Anteil gehören!
Ko ia ʻi he ngaahi foha ʻo ʻElone, ʻoku ʻatu ʻae toto ʻoe feilaulau fakamelino, mo e ngako, ʻe maʻu ʻe ia ʻae alanga muʻa toʻomataʻu ko hono ʻinasi.
34 Ich selber habe ja von den Söhnen Israels bei ihren Dankopfern die Brust der Abgabe genommen und die Keule der Weihegabe und sie dem Priester Aaron und seinen Söhnen gegeben als ewige Gebühr von seiten der Israeliten.'"
He ko e fatafata taʻaloʻalo mo e alanga muʻa hiki hake kuo u toʻo mei he fānau ʻa ʻIsileli, mei he ngaahi feilaulau ʻo ʻenau ngaahi feilaulau fakamelino, pea kuo u ʻatu ia kia ʻElone ko e taulaʻeiki, pea ki hono ngaahi foha ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata, mei he fānau ʻa ʻIsileli.
35 Dies ist der Rechtsteil des Aaron und seiner Söhne an den Mählern des Herrn, seitdem er sie herangezogen hatte, dem Herrn Priesterdienste zu leisten,
Ko eni[ʻae ʻinasi ]ʻoe fakanofo ʻo ʻElone, mo e fakanofo ʻo hono ngaahi foha, mei he ngaahi feilaulau kia Sihova ʻoku tutu ʻi he afi, ʻi he ʻaho ʻoku ne ʻatu ʻakinautolu ke ngāue kia Sihova ʻi he ngāue fakataulaʻeiki;
36 hatte doch der Herr am Tage, da man sie salbte, geboten, man solle ihnen dies geben von seiten der Israeliten als ewige Gebühr für ihre Geschlechter.
ʻAia naʻe fekau ʻe Sihova ke ʻatu kiate kinautolu mei he fānau ʻa ʻIsileli, ʻi he ʻaho naʻa ne fakanofo ai ʻakinautolu, ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata ʻi honau ngaahi toʻutangata kotoa pē.
37 Dies ist die Lehre über das Brandopfer, das Speiseopfer, das Sünd- und Schuldopfer, das Einsetzungsopfer und das Dankopfer,
Ko eni ʻae fono ʻoe feilaulau tutu, ʻoe feilaulau meʻakai, pea mo e feilaulau maʻae angahala, mo e feilaulau ʻi he fai hala, mo e ngaahi fakatapu, mo e feilaulau ʻoe ngaahi feilaulau fakamelino;
38 die der Herr dem Moses auf dem Berg Sinai geboten, als er den Israeliten befahl, ihre Opfer dem Herrn in der Wüste Sinai darzubringen.
ʻAia naʻe fekau ʻe Sihova kia Mōsese ʻi he moʻunga ko Sainai, ʻi he ʻaho naʻa ne fekau ai ki he fānau ʻa ʻIsileli, ke ʻatu ʻenau ngaahi meʻaʻofa kia Sihova, ʻi he toafa ʻo Sainai.