3 Mose 22
1 Und der Herr redete zu Moses also.-
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
2 "Sag dem Aaron und seinen Söhnen, sie sollen wegen der heiligen Gaben der Israeliten enthaltsam sein, auf daß sie meinen heiligen Namen nicht entweihen, wenn sie mir, dem Herrn, Gaben weihen!
„Ворбеште луй Аарон ши фиилор луй ка сэ се феряскэ де лукруриле сфинте, каре Ымь сунт ынкинате де копиий луй Исраел ши сэ ну нечинстяскэ Нумеле Меу чел сфынт. Еу сунт Домнул.
3 Sprich zu ihnen: 'Für eure Geschlechter! Wer von all euren Nachkommen je den heiligen Gaben naht, die dem Herrn die Israeliten weihen, solange an ihm Unreinheit ist, diese Person werde vor meinem Angesichte weggestrichen! Ich bin der Herr.
Спуне-ле: ‘Орьче ом динтре урмаший воштри ши дин нямул востру каре се ва апропия де лукруриле сфинте пе каре ле ынкинэ Домнулуй копиий луй Исраел ши каре ва авя пе ел о некурэцие, омул ачела сэ фие нимичит динаинтя Мя. Еу сунт Домнул.
4 Wer von dem Aaronsstamm aussätzig oder flüssig ist, soll nichts von den heiligen Gaben essen, bis er wieder rein ist! Wer einen, der durch eine Leiche unrein ward, berührt, oder wem der Same entgeht,
Орьче ом дин нямул луй Аарон каре ва авя лепрэ сау скурӂере де сэмынцэ сэ ну мэнынче дин лукруриле сфинте пынэ ну ва фи курат. Тот аша ши чел че се ва атинӂе де чинева спуркат прин атинӂеря де вреун морт, де чел че ва авя о лепэдаре де сэмынцэ ын сомн,
5 wer ein Gewürm berührt, wodurch man unrein wird, oder einen Menschen, an dem man unrein wird durch irgendeine Unreinheit an ihm,
чел че се ва атинӂе де о тырытоаре ши се ва спурка сау ун ом атинс де врео некурэцие оарекаре ши каре се ва фи фэкут некурат прин еа.
6 diese Person, die das berührt, sei bis zum Abend unrein! Sie soll nichts von heiligen Gaben essen, bevor sie ihren Leib gebadet hat!
Чине се ва атинӂе де ачесте лукрурь ва фи некурат пынэ сяра; сэ ну мэнынче дин лукруриле сфинте декыт дупэ че ышь ва скэлда трупул ын апэ;
7 Sobald die Sonne untergeht, ist er rein. Hernach mag er von heiligen Gaben essen. Denn das ist sein Brot.
дупэ асфинцитул соарелуй ва фи курат ши, ын урмэ, ва мынка дин лукруриле сфинте, кэч ачаста есте храна луй.
8 Gefallenes und Zerrissenes darf er nicht essen, daß er nicht dadurch unrein werde. Ich bin der Herr.
Сэ ну мэнынче динтр-о витэ моартэ сау сфышиятэ, ка сэ ну се спурче ку еа. Еу сунт Домнул.
9 Sie sollen meine Vorschrift befolgen, daß sie nicht deswegen Sünde auf sich laden; sie würden sterben, wenn sie es entweihen. Ich bin es, der Herr, der sie heiligt.
Сэ пэзяскэ порунчиле Меле, ка сэ ну-шь я педяпса пентру пэкатул лор ши сэ ну моарэ пентру кэ ау нечинстит лукруриле сфинте. Еу сунт Домнул, каре ый сфинцеск.
10 Kein Unbefugter darf Heiliges genießen. Der Beisaß des Priesters und der Lohndiener dürfen nichts Heiliges essen.
Ничун стрэин сэ ну мэнынче дин лукруриле сфинте; чел че локуеште ла ун преот ка оаспете ши чел токмит ку зиуа сэ ну мэнынче дин лукруриле сфинте.
11 Erwirbt ein Priester für Geld einen Sklaven, so darf er mitessen, ebenso ein Hausgeborener. Sie dürfen von seiner Speise essen.
Дар робул кумпэрат де преот ку прец де арӂинт ва путя сэ мэнынче, тот аша ши чел нэскут ын каса луй; ей сэ мэнынче дин храна луй.
12 Aber eine Priestertochter, die einen Nichtpriester geheiratet hat, darf von der Weihegabe der heiligen Gaben nichts genießen.
Фата унуй преот мэритатэ дупэ ун стрэин сэ ну мэнынче дин лукруриле сфинте адусе жертфэ прин ридикаре.
13 Dagegen eine Priestertochter, die Witwe ist oder verstoßen und kinderlos und wieder in ihr Vaterhaus zurückkehrt, wie in der ledigen Zeit, darf von der Speise ihres Vaters essen. Ein Unzugehöriger darf aber nicht davon essen.
Дар фата унуй преот каре ва фи рэмас вэдувэ сау деспэрцитэ де бэрбат, фэрэ сэ айбэ копий, ши каре се ва ынтоарче ын каса татэлуй сэу, ка атунч кынд ера фатэ, ва путя сэ мэнынче дин храна татэлуй ей. Дар ничун стрэин сэ ну мэнынче дин еа.
14 Wenn jemand aus Versehen Geheiligtes ißt, so lege er ein Fünftel des Betrages darauf und gebe es dem Priester samt der heiligen Gabe!
Дакэ ун ом мэнынкэ динтр-ун лукру сфынт фэрэ сэ баӂе де сямэ, сэ дя преотулуй прецул лукрулуй сфынт, адэугынд ынкэ о чинчиме ла ел.
15 Sie sollen nicht entweihen der Israeliten heilige Gaben, die sie dem Herrn als Weihegabe darbringen!
Преоций сэ ну нечинстяскэ лукруриле сфинте адусе де копиий луй Исраел, пе каре ле-ау адус ей Домнулуй ка жертфэ прин ридикаре;
16 Sonst würden sie ihnen Schuldverfehlungen aufladen, wenn sie ihre heiligen Gaben essen. Denn ich, der Herr, bin es, der sie heiligt.'"
ей вор фаче сэ апесе астфел асупра лор пэкатул де каре с-ар фаче виноваць мынкынд дин лукруриле сфинте: кэч Еу сунт Домнул, каре ый сфинцеск.’”
17 Und der Herr sprach zu Moses:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
18 "Sprich zu Aaron, seinen Söhnen und zu allen Israeliten und sage zu ihnen: 'Bringt vom Hause Israels oder von den Fremdlingen in Israel jemand sein Opfer dar, sei es versprochen oder freiwillig, das er dem Herrn als Brandopfer darbringen will,
„Ворбеште луй Аарон ши фиилор луй ши тутурор копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Орьче ом дин каса луй Исраел сау динтре стрэиний дин Исраел каре ва адуче о ардере-де-тот Домнулуй, фие пентру ымплиниря уней журуинце, фие ка дар де бунэвое,
19 so sei es zu eurer Begnadigung ein fehlerloses männliches Tier von Rindern, Lämmern oder Ziegen!
сэ я о парте бэрбэтяскэ фэрэ кусур дин бой, мей сау капре, пентру ка жертфа сэ фие примитэ.
20 Was einen Makel an sich hat, dürft ihr nicht darbringen. Es würde euch nicht zur Begnadigung sein.
Сэ ну адучець ничуна каре сэ айбэ вреун кусур, кэч н-ар фи примитэ.
21 Will jemand dem Herrn ein Dankopfer darbringen, als besonderes Opfer für Gelobtes oder als freiwillige Gabe von Rindern oder Schafen, so sei es für die Begnadigung fehlerlos! Keinen Makel darf es an sich haben.
Дакэ ун ом адуче Домнулуй дин бой сау дин ой о жертфэ де мулцумире, фие пентру ымплиниря уней журуинце, фие ка дар де бунэвое, вита пентру жертфэ сэ фие фэрэ кусур, ка сэ фие примитэ; сэ н-айбэ ничун кусур ын еа.
22 Was blind ist oder gebrochen oder verstümmelt oder geschwürig oder krätzig oder grindig, das dürft ihr dem Herrn nicht darbringen und nicht als Mahl für den Herrn auf den Altar legen.
Сэ н-адучець ничуна каре сэ фие оарбэ, слутэ сау чунтитэ, каре сэ айбэ бубе, рые сау печинӂине; дин ачестя сэ н-адучець пе алтар ка жертфэ мистуитэ де фок ынаинтя Домнулуй.
23 Ein Rind oder ein Schaf, überdeckt oder verkrüppelt, darfst du als freie Gabe herrichten. Aber als Gelübdeopfer wird es nicht angerechnet.
Ка дар де бунэвое, вей путя сэ жертфешть ун боу сау ун мел ку ун мэдулар пря лунг сау пря скурт, дар, ка дар пентру ымплиниря уней журуинце, ну ва фи примит.
24 Zerquetschtes oder Zerstoßenes oder Abgerissenes oder Verschnittenes dürft ihr dem Herrn nicht darbringen. Ihr dürft in eurem Lande solches nicht machen.
Сэ н-адучець Домнулуй ун добиток ку боашеле фрынте, стрикате, смулсе сау тэяте; сэ ну-л адучець ка жертфэ ын цара воастрэ.
25 Auch von Ausländern dürft ihr nichts von alledem als Speise eures Gottes darbringen. Ihr Verderb ist an ihnen. Gebrest ist daran. Solches wird euch nicht angerechnet.'"
Нич сэ ну луаць де ла стрэин вреунул дин ачесте добитоаче ка сэ-л адучець ка мынкаре Думнезеулуй востру, кэч сунт слуците, ау метехне, ши н-ар фи примите.’”
26 Und der Herr redete zu Moses also:
Домнул а зис луй Мойсе:
27 "Wenn ein Rind, ein Lamm oder ein Zicklein geworfen wird, soll es sieben Tage unter seiner Mutter sein! Vom achten Tage ab und weiterhin kann es als Opfer, als Mahl für den Herrn, angesehen werden.
„Вицелул, мелул сау едул, дупэ наштере, сэ май рэмынэ шапте зиле ку мама са ши апой, де ла а опта зи ынаинте, ва фи примит сэ фие адус Домнулуй ка жертфэ мистуитэ де фок.
28 Ihr dürft weder Rind noch Schaf an einem Tag mit seinem Jungen schlachten.
Вака, оая сау капра сэ н-о ынжунгияць ка жертфэ ын ачеяшь зи ку фэтул ей.
29 Wollt ihr dem Herrn ein Lobesopfer opfern, so sollt ihr es zu eurer Begnadigung opfern!
Кынд вець адуче Домнулуй о жертфэ де мулцумире, с-о адучець аша ка сэ фие примитэ.
30 Am selben Tage noch werde es gegessen! Ihr dürft davon nichts bis zum Morgen übriglassen! Ich bin der Herr.
Вита сэ се мэнынче ын ачеяшь зи; сэ ну лэсаць нимик дин еа пынэ а доуа зи диминяца. Еу сунт Домнул.
31 Beachtet meine Vorschriften! Tut sie! Ich bin der Herr.
Сэ пэзиць порунчиле Меле ши сэ ле ымплиниць. Еу сунт Домнул.
32 Ihr sollt nicht meinen heiligen Namen entweihen! Ich will geheiligt sein bei den Söhnen Israels. Ich, der Herr, bin es, der euch heiligt,
Сэ ну нечинстиць Нумеле Меу чел сфынт, ка сэ фиу сфинцит ын мижлокул копиилор луй Исраел. Еу сунт Домнул, каре вэ сфинцеск
33 der euch aus dem Ägypterland geführt, um euch Gott zu sein. Ich bin der Herr."
ши каре в-ам скос дин цара Еӂиптулуй, ка сэ фиу Думнезеул востру. Еу сунт Домнул.”
