Klagelieder 3
1 Ich bin der Mann, der Elend hat erfahren durch seines Grimmes Rute.
Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
2 Mich drängte er und führte mich in Finsternis und tiefes Dunkel.
Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
3 An mir erprobt er immer wieder seine Macht den ganzen Tag.
Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
4 Er rieb mir auf mein Fleisch und meine Haut, zerbrach mir mein Gebein.
Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
5 Und eingeschritten ist er gegen mich mit Gift und Aufhängen,
Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
6 versetzte mich in Finsternis wie ewig Tote.
En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
7 Er mauerte mich ein, ließ keinen Ausweg offen, beschwerte mich mit Ketten.
Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
8 Ob ich auch schreie, rufe, er weist mein Beten ab,
Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
9 versperrt mit Pfählen meine Wege, verstört mir meine Pfade.
Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
10 Er ist mir wie ein Bär, der lauert, ein Löwe in dem Hinterhalt.
Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
11 Er kreist um meine Wege, umschließt mich, macht mich einsam,
Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
12 dann spannt er seinen Bogen und stellt als Ziel mich auf für seine Pfeile.
Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
13 Er schießt mir in die Nieren des Köchers Söhne.
En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
14 Ich wurde meinem ganzen Volke zum Gespött, ihr Spottlied für den ganzen Tag.
Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
15 Mit Bitternissen machte er mich satt, berauschte mich mit Wermut,
Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
16 zermalmen ließ er meine Zähne Kiesel und wälzte mich im Staube.
Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
17 Des Glücks beraubt ward meine Seele, daß ich des Heiles ganz vergaß
Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
18 und sprach: "Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf den Herrn."
Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
19 Ja, der Gedanke an mein Elend, meine Irrsale, ist Wermut mir und Gift.
La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
20 Und doch denkt meine Seele dran und sinnt in mir.
Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
21 Und ich bedachte dies und schöpfte daraus meine Hoffnung.
Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
22 Des Herren Huld ist nicht zu Ende und sein Erbarmen nicht erschöpft.
Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
23 Neu ist's an jedem Morgen; ja: "Groß ist Deine Treue;
Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
24 mein Anteil ist der Herr", spricht meine Seele; "drum hoffe ich auf ihn."
Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
25 Der Herr ist denen gütig, die seiner harren, und einer Seele, die ihn sucht.
La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
26 Drum ist es gut, schweigend des Herren Hilfe zu erwarten.
Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
27 Gar heilsam ist es für den Mann, das Joch in seiner Jugend schon zu tragen.
Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
28 Er sitze einsam da und schweige, weil er's ihm auferlegt!
Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
29 Mit seinem Mund berühre er den Staub! Vielleicht gibt's dann noch Hoffnung.
Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
30 Er biete seine Wange jenem dar, der nach ihm schlägt, und lasse sich mit Schmach ersättigen!
Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
31 Denn nicht auf ewig will der Herr verstoßen.
Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
32 Und fügt er auch Betrübnis zu, erbarmt er sich auch wieder seiner Gnadenfülle nach.
Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
33 Denn nicht aus Lust erniedrigt er und beugt die Menschenkinder,
Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
34 damit man mit den Füßen all die Gefangenen des Landes trete,
Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
35 daß man das Recht der Leute beuge, das sie beim Allerhöchsten haben.
Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
36 Daß jemandem sein Recht genommen wird, das kann der Herr nicht billigen.
Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
37 Wer ist's, der sprach, und es geschah, und nicht befohlen hätte es der Herr?
Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
38 Ja, kommt nicht aus des Höchsten Mund das Schlimme wie das Gute?
Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
39 Was klagt ein Mensch im Leben, ein Mann ob seiner Sündenstrafe?
Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
40 Laßt uns doch unsern Wandel prüfen und erforschen und uns zum Herrn bekehren!
Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
41 Laßt uns die Herzen lieber als die Hände zu Gott im Himmel heben:
Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
42 "Gesündigt haben wir in Widerspenstigkeit; Du hast uns nicht vergeben.
Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
43 Du hast mit Zorn uns ganz bedeckt, verfolgt, gemordet mitleidlos.
Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
44 Du hast Dich in Gewölk gehüllt, daß kein Gebet hindurch mehr dringe.
Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
45 Zu Kehricht und zum Auswurf hast Du uns gemacht inmitten jener Völker.
Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
46 Weit rissen über uns den Mund all unsre Feinde auf.
Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
47 Zu Angst und Furcht ward uns Verwüstung und Verderben."
Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
48 Mein Auge weinte Wasserströme ob der Vernichtung, die getroffen meines Volkes Tochter.
Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
49 Und ohne Ruhe fließt mein Auge und ohne Rasten,
Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
50 bis daß herniederschaue und es sehe der Herr vom Himmel.
Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
51 Mein Auge klagt ohn Ende ob all den Töchtern meiner Stadt.
Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
52 Mich jagten hin und her wie einen Vogel, die mir so grundlos Feinde waren.
Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
53 Mein Leben wollten sie vernichten in der Grube; mit Steinen warfen sie auf mich.
Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
54 Dann strömte übers Haupt mir Wasser; ich sprach: "Ich bin verloren."
Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
55 Da rief ich Deinen Namen, Herr, aus tiefster Grube an.
Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
56 Du hörtest meine Stimme: "Ach, verschließe meinem Rufen und meinem Seufzen nicht Dein Ohr!"
Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
57 Du nahtest, als ich Dich gerufen; Du sprachst: "Sei nur getrost!"
Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
58 Du führtest meine Sache, Herr; Du wahrtest mir das Leben.
Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
59 Nun siehst Du, Herr: Bedrückt bin ich. Verhilf zu meinem Rechte mir!
Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
60 All ihre Rachgier schauest Du, all ihre Pläne gegen mich,
Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
61 Du hörst ihr Schmähen, Herr, und all ihr Planen gegen mich,
Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
62 die Reden meiner Widersacher, ihr stetes Trachten gegen mich.
La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
63 Ihr Sitzen und ihr Aufstehn schau Dir an! Zum Spottlied bin ich ihnen.
Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
64 Du lohnest ihnen, Herr, nach ihrer Hände Werk.
Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
65 Verblendung gibst Du ihrem Herzen, gibst ihnen Deinen Fluch.
Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
66 Im Zorn verfolgst Du sie und tilgst sie unterm Himmel, Herr.
Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
