Jona 3
1 Und nun erging das Wort des Herrn zum zweitenmal an Jonas:
И сас о алав лэ РАЕСТАР каринг о Иона до дуйто:
2 "Auf! Geh nach Ninive, der großen Stadt, und halte ihr die Predigt, die ich dir aufgetragen!"
— Ущи, жа андо баро форо Ниневия тай роспхэн котэ о алав, саво Мэ дэм тути.
3 So brach denn Jonas auf und ging nach Ninive gemäß dem Wort des Herrn, und Ninive war eine große Stadt, drei Tagereisen zum Beschauen.
О Иона жыля па дром андэ Ниневия кадя, сар припхэндя лэсти о РАЙ. Э Ниневия сас баро форо кай о Дэл, соп тэ пэрэжал лэс анда екх риг андэ авэр, сас трэбуй пэ када трин дес.
4 Da fing nun Jonas an, in diese Stadt hineinzugehen, eine Tagesreise weit, und predigend zu rufen: "Noch vierzig Tage, dann wird Ninive zerstört".
О Иона зажыля андо форо и ся о дес пхирэлас и роспхэнэлас лэ манушэнди: «Черэз э саранда деса о форо Ниневия авэла росшуто».
5 Da glaubten die Bewohner Ninives an Gott und riefen Fasten aus und zogen Bußgewänder an, vom Größten bis zum Kleinsten.
Э мануша андэ Ниневия патяе лэ Дэвлэстерэ алавэнди. И саворэ вонэ, лэ цыкнэндар жы каринг э барэ, линэ нисо тэ на хан и тэ пэн, тай саворэ линэ пэр пэстэ лэ гонэстери йида.
6 Die Kunde kam auch zu dem Könige von Ninive; der stieg von seinem Thron herab und legte seinen Mantel fort, bedeckte sich mit einem Bußgewand und setzte sich in Asche
Кала дожыля о алав каринг о тхагар ла Ниневияко, вов ущиля па пэско троно, изля пар пэстэ э тхагарицко йида, ля пэр пэстэ лэ гонэстери йида тай бэшля по прахо.
7 und ließ in seinem und im Namen seiner Großen den Herold ausrufen zu Ninive: "Die Menschen wie das Vieh, die Rinder und die Schafe sollen keinen Bissen kosten, nicht auf die Weide gehen und kein Wasser trinken!
Тунче о тхагар искрисардя лил и розбишалдя лэс па ся форо Ниневия. «Припхэнэн о тхагар и лэстерэ барэдэра: Мэк э мануша нисо на хан и на пэн. Кадя жэ и гуруня, бакрэ тай э бузнэ, тэ на пхирэн пай маля, тэ на хан и тэ на пэн.
8 In Trauer gehen sollen Mensch und Vieh, und jene sollen Gott mit Macht anrufen! Ein jeder lasse jetzt von seinem schlimmen Wandel ab und von dem Frevel, der an seinen Händen klebt!
Саворэ мануша тай сако хулаимос трэбуй тэ лэн пэр пэстэ лэ гонэстери йида. Мэк кажно анда ся зор мангэл лэ Дэвлэс. Мэк кажно обринпэ пэстерэ найлашэ дромэндар тай тэ на терэн холятерэ дила.
9 Vielleicht läßt sich's die Gottheit wiederum gereuen und wendet sich von ihrer Zornesglut, daß wir nicht untergehn."
Ко ганэн? Можэ, о Дэл улэла Пэсти холи, тай потынгоя амэн, тай на домэкэла тэ похасайвас.
10 Da sah die Gottheit, was sie taten, daß sie ihren schlimmen Wandel aufgegeben. So ließ die Gottheit sich des Unheils wiederum gereuen, das ihnen zuzufügen sie gedroht, und führte es nicht aus.
Сар о Дэл дикхля, кай вонэ парудилэ тай отжылэ пай пэсти бэзэхалэ дрома, тунче тынгосардя лэн и на бишалдя кодыя бида, сави пхэндя тэ бишалэл.
