< Jona 2 >
1 Und Jonas betete zu seinem Gott und Herrn, nachdem er wieder außerhalb des Fischleibs war.
Кана сас андэ дёмра э мащески, Иона рудияспэ каринг о Рай Яхва, каринг пэско Дэл.
2 Er sprach: "Ich hab zum Herrn in meiner Not gerufen; da hat er mich erhört. Ich schrie um Hilfe aus dem Schoß der Unterwelt, und Du vernahmst mein Rufen. (Sheol )
Вов пхэндас: — Андэ брига манглэм лэ Рас лэ Яхвас, ай Вов пхэндас мангэ палпалэ. Мэ цыписардэм катар э мулэнги лума — ай Ту шундан муро цыпипэ. (Sheol )
3 Du warfst mich in die Tiefe, in des Meeres Mitte. Und mich umgab die Strömung. All Deine Wogen, Deine Wellen gingen über mich.
Ту щюдан ма андо бифундоско паи, ворта андо баро паенго ило; круисардэ ман фолымата. Са Тирэ таласура, са Тирэ пая накхлэ па мандэ.
4 Da hatte ich gesprochen: Verstoßen bin ich jetzt aus Deinen Augen. Ach, könnte ich doch wieder Deinen heiligen Tempel schauen!
Мэ пхэндэм: «Нашадо сым катар Тирэ якха; алом палэ дыкхава Тиро сунто Кхэр».
5 Die Wasser gingen mir bis an die Kehle. Der Abgrund hielt mich fest umfangen, und Meergras schlang sich um mein Haupt.
Щерадэ ман лэ пая бифундоскэ, ай лэнгэ чяра кхудэпэ по муро шэро.
6 Bis zu der Berge Gründen war ich schon hinabgefahren; der Erde Riegel wollten ewig mich verschließen. Da hast Du, Herr, mein Gott, mein Leben vor dem Untergang gerettet.
По фундо, кай лэ харэнгэ вуны, мэклэмма, ай пхувакэ лэкатура пхандадилэ пала мандэ тэ на путрэнпэ, алом Ту, Рай Яхва, муро Дэл, лан ма анда гропа жювиндэс!
7 Als meine Lebenskraft in mir zu Ende ging, da habe ich des Herrn gedacht. Mein Flehen kam zu Dir in Deinen heiligen Tempel.
Кана о траё мурдайвэлас андэ мандэ, мэ дэмма гиндо па Рай Яхва, ай авилас муро рудипэ жи Тутэ, андэ сунто Тири Кхангэри.
8 Die nichtigen Götzen dienen, verlassen ihre treue Hilfe.
Кодал мануш, кон дэн патив хохавнэ дэвлэнгэ, мэклэ чячюнэ Дэвлэс.
9 Ich aber muß mit lautem Dank Dir opfern. Was ich gelobt, muß ich erfüllen; erschienen ist des Herren Hilfe."
Ай мэ ашардэ диланца ло тэ анав Тукэ жэртвы. Со щинадэм — кэро. О фирипэ авэл катар о Рай Яхва!
10 Dem Fische hatte ja der Herr geboten, aufs trockne Land den Jonas auszuspeien.
О Рай Яхва дас аври лэ мащескэ, ай вов щюдас Ионас пэ пхув анда пэски дёмра.