Johannes 8
1 Darauf ging Jesus auf den Ölberg.
ப்ரத்யூஷே யீஸு²: பநர்மந்தி³ரம் ஆக³ச்ச²த்
2 Am frühen Morgen kam er wieder in den Tempel; alles Volk strömte ihm zu. Er setzte sich und lehrte sie.
தத: ஸர்வ்வேஷு லோகேஷு தஸ்ய ஸமீப ஆக³தேஷு ஸ உபவிஸ்²ய தாந் உபதே³ஷ்டும் ஆரப⁴த|
3 Da brachten die Schriftgelehrten und die Pharisäer ein Weib daher, das beim Ehebruch ertappt worden war. Sie stellten sie vor ihn hin
ததா³ அத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஞ்ச வ்யபி⁴சாரகர்ம்மணி த்⁴ரு’தம்’ ஸ்த்ரியமேகாம் ஆநிய ஸர்வ்வேஷாம்’ மத்⁴யே ஸ்தா²பயித்வா வ்யாஹரந்
4 und sprachen zu ihm: "Meister, dieses Weib ward beim Ehebruch auf frischer Tat ertappt.
ஹே கு³ரோ யோஷிதம் இமாம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம குர்வ்வாணாம்’ லோகா த்⁴ரு’தவந்த: |
5 Nun hat Moses im Gesetz geboten, solche zu steinigen. Was sagst du dazu?"
ஏதாத்³ரு’ஸ²லோகா: பாஷாணாகா⁴தேந ஹந்தவ்யா இதி விதி⁴ர்மூஸாவ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தோஸ்தி கிந்து ப⁴வாந் கிமாதி³ஸ²தி?
6 Sie fragten dies aber nur, um ihn auf die Probe zu stellen, damit sie Grund zur Anklage bekämen. Doch Jesus bückte sich und schrieb mit seinem Finger auf den Boden.
தே தமபவதி³தும்’ பரீக்ஷாபி⁴ப்ராயேண வாக்யமித³ம் அப்ரு’ச்ச²ந் கிந்து ஸ ப்ரஹ்வீபூ⁴ய பூ⁴மாவங்க³ல்யா லேகி²தும் ஆரப⁴த|
7 Und als sie weiterhin mit Fragen in ihn drangen, da richtete er sich auf und sprach zu ihnen: "Wer von euch keine Sünde hat, der werfe den ersten Stein auf sie!"
ததஸ்தை: புந: புந: ப்ரு’ஷ்ட உத்தா²ய கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே யோ ஜநோ நிரபராதீ⁴ ஸஏவ ப்ரத²மம் ஏநாம்’ பாஷாணேநாஹந்து|
8 Dann bückte er sich wieder und schrieb weiter auf den Boden.
பஸ்²சாத் ஸ புநஸ்²ச ப்ரஹ்வீபூ⁴ய பூ⁴மௌ லேகி²தும் ஆரப⁴த|
9 Als sie dies hörten, schlichen sie sich, die Ältesten voran, einer nach dem anderen weg. Jesus blieb allein zurück mit dem Weib, das vor ihm stand.
தாம்’ கத²ம்’ ஸ்²ருத்வா தே ஸ்வஸ்வமநஸி ப்ரபோ³த⁴ம்’ ப்ராப்ய ஜ்யேஷ்டா²நுக்ரமம்’ ஏகைகஸ²: ஸர்வ்வே ப³ஹிரக³ச்ச²ந் ததோ யீஸு²ரேகாகீ தயக்த்தோப⁴வத் மத்⁴யஸ்தா²நே த³ண்டா³யமாநா ஸா யோஷா ச ஸ்தி²தா|
10 Da richtete sich Jesus auf und fragte sie: "Weib, wo sind sie die dich angeklagt haben? Hat keiner dich verurteilt?"
தத்பஸ்²சாத்³ யீஸு²ருத்தா²ய தாம்’ வநிதாம்’ விநா கமப்யபரம்’ ந விலோக்ய ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே வாமே தவாபவாத³கா: குத்ர? கோபி த்வாம்’ கிம்’ ந த³ண்ட³யதி?
11 "Keiner, Herr," gab sie zur Antwort. Darauf sprach Jesus zu ihr: "So will auch ich dich nicht verurteilen. Geh hin und sündige fortan nicht mehr!"
ஸாவத³த் ஹே மஹேச்ச² கோபி ந ததா³ யீஸு²ரவோசத் நாஹமபி த³ண்ட³யாமி யாஹி புந: பாபம்’ மாகார்ஷீ: |
12 Und Jesus sprach weiterhin zu ihnen: "Ich bin das Licht der Welt. Wer mir nachfolgt, wird nicht im Finstern wandeln, sondern das Licht des Lebens haben."
ததோ யீஸு²: புநரபி லோகேப்⁴ய இத்த²ம்’ கத²யிதும் ஆரப⁴த ஜக³தோஹம்’ ஜ்யோதி: ஸ்வரூபோ ய: கஸ்²சிந் மத்பஸ்²சாத³ க³ச்ச²தி ஸ திமிரே ந ப்⁴ரமித்வா ஜீவநரூபாம்’ தீ³ப்திம்’ ப்ராப்ஸ்யதி|
13 Da sagten die Pharisäer zu ihm: "Du zeugst für dich selbst; dein Zeugnis hat keinen Wert."
தத: பி²ரூஸி²நோ(அ)வாதி³ஷுஸ்த்வம்’ ஸ்வார்தே² ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³ஸி தஸ்மாத் தவ ஸாக்ஷ்யம்’ க்³ராஹ்யம்’ ந ப⁴வதி|
14 Jesus erwiderte ihnen: "Auch wenn ich für mich selbst zeuge, so hat mein Zeugnis dennoch Wert; ich weiß, woher ich komme und wohin ich gehe. Ihr freilich wißt nicht, woher ich komme noch wohin ich gehe.
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுதி³தவாந் யத்³யபி ஸ்வார்தே²(அ)ஹம்’ ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³மி ததா²பி மத் ஸாக்ஷ்யம்’ க்³ராஹ்யம்’ யஸ்மாத்³ அஹம்’ குத ஆக³தோஸ்மி க்வ யாமி ச தத³ஹம்’ ஜாநாமி கிந்து குத ஆக³தோஸ்மி குத்ர க³ச்சா²மி ச தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத²|
15 Ihr urteilt nach dem Äußeren, ich urteile über niemand.
யூயம்’ லௌகிகம்’ விசாரயத² நாஹம்’ கிமபி விசாரயாமி|
16 Wenn ich aber ein Urteil fälle, so ist mein Urteil wahr; ich stehe ja nicht allein, der Vater, der mich gesandt hat, ist mit mir.
கிந்து யதி³ விசாரயாமி தர்ஹி மம விசாரோ க்³ரஹீதவ்யோ யதோஹம் ஏகாகீ நாஸ்மி ப்ரேரயிதா பிதா மயா ஸஹ வித்³யதே|
17 In eurem Gesetze steht geschrieben, daß zweier Menschen Zeugnis beweiskräftig ist.
த்³வயோ ர்ஜநயோ: ஸாக்ஷ்யம்’ க்³ரஹணீயம்’ ப⁴வதீதி யுஷ்மாகம்’ வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தமஸ்தி|
18 Nun zeuge ich für mich, und es zeugt für mich der Vater, der mich gesandt hat."
அஹம்’ ஸ்வார்தே² ஸ்வயம்’ ஸாக்ஷித்வம்’ த³தா³மி யஸ்²ச மம தாதோ மாம்’ ப்ரேரிதவாந் ஸோபி மத³ர்தே² ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி|
19 Da fragten sie ihn: "Wo ist dein Vater?" Und Jesus sprach: "Ihr kennt weder mich noch meinen Vater. Ja, würdet ihr mich kennen, dann würdet ihr auch meinen Vater kennen."
ததா³ தே(அ)ப்ரு’ச்ச²ந் தவ தாத: குத்ர? ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த்³ யூயம்’ மாம்’ ந ஜாநீத² மத்பிதரஞ்ச ந ஜாநீத² யதி³ மாம் அக்ஷாஸ்யத தர்ஹி மம தாதமப்யக்ஷாஸ்யத|
20 Er sprach diese Worte an der Schatzkammer, als er im Tempel lehrte. Doch es ergriff ihn niemand, denn seine Stunde war noch nicht gekommen.
யீஸு² ர்மந்தி³ர உபதி³ஸ்²ய ப⁴ண்டா³கா³ரே கதா² ஏதா அகத²யத் ததா²பி தம்’ ப்ரதி கோபி கரம்’ நோத³தோலயத்|
21 Dann sprach er weiter zu ihnen: "Ich gehe fort; ihr werdet mich zwar suchen, aber doch in eurer Sünde sterben. Wohin ich gehe, dahin könnt ihr nicht kommen."
தத: பரம்’ யீஸு²: புநருதி³தவாந் அது⁴நாஹம்’ க³ச்சா²மி யூயம்’ மாம்’ க³வேஷயிஷ்யத² கிந்து நிஜை: பாபை ர்மரிஷ்யத² யத் ஸ்தா²நம் அஹம்’ யாஸ்யாமி தத் ஸ்தா²நம் யூயம்’ யாதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
22 Die Juden sagten: "Will er sich etwa selber töten, daß er sagt: 'Wohin ich gehe, dahin könnt ihr nicht kommen'?"
ததா³ யிஹூதீ³யா: ப்ராவோசந் கிமயம் ஆத்மகா⁴தம்’ கரிஷ்யதி? யதோ யத் ஸ்தா²நம் அஹம்’ யாஸ்யாமி தத் ஸ்தா²நம் யூயம்’ யாதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத² இதி வாக்யம்’ ப்³ரவீதி|
23 Er sprach zu ihnen: "Ihr stammt von unten, ich stamme von oben; ihr seid von dieser Welt, ich bin nicht von dieser Welt.
ததோ யீஸு²ஸ்தேப்⁴ய: கதி²தவாந் யூயம் அத⁴: ஸ்தா²நீயா லோகா அஹம் ஊர்த்³வ்வஸ்தா²நீய: யூயம் ஏதஜ்ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யா அஹம் ஏதஜ்ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யோ ந|
24 Ich habe euch gesagt: Ihr werdet in euren Sünden sterben; wenn ihr nicht glaubt, daß ich es bin, so werdet ihr in euren Sünden sterben"
தஸ்மாத் கதி²தவாந் யூயம்’ நிஜை: பாபை ர்மரிஷ்யத² யதோஹம்’ ஸ புமாந் இதி யதி³ ந விஸ்²வஸித² தர்ஹி நிஜை: பாபை ர்மரிஷ்யத²|
25 Sie fragten ihn: "Wer bist du denn?" Doch Jesus sprach zu ihnen: "Daß ich überhaupt noch mit euch rede!
ததா³ தே (அ)ப்ரு’ச்ச²ந் கஸ்த்வம்’? ததோ யீஸு²: கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ யஸ்ய ப்ரஸ்தாவம் ஆ ப்ரத²மாத் கரோமி ஸஏவ புருஷோஹம்’|
26 Ich hätte über euch noch vieles zu sagen und zu richten. Doch der, der mich gesandt hat, ist wahrhaftig, und ich verkünde der Welt das, was ich von ihm gehört habe."
யுஷ்மாஸு மயா ப³ஹுவாக்யம்’ வக்த்தவ்யம்’ விசாரயிதவ்யஞ்ச கிந்து மத்ப்ரேரயிதா ஸத்யவாதீ³ தஸ்ய ஸமீபே யத³ஹம்’ ஸ்²ருதவாந் ததே³வ ஜக³தே கத²யாமி|
27 Sie merkten nicht, daß er vom Vater zu ihnen sprach.
கிந்து ஸ ஜநகே வாக்யமித³ம்’ ப்ரோக்த்தவாந் இதி தே நாபு³த்⁴யந்த|
28 Jesus fuhr dann fort: "Wenn ihr den Menschensohn erhöht habt, dann werdet Ihr erkennen, daß ich es bin und nichts aus mir selber tue, daß ich vielmehr nur das verkünde, was der Vater mich gelehrt hat.
ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ யதா³ மநுஷ்யபுத்ரம் ஊர்த்³வ்வ உத்தா²பயிஷ்யத² ததா³ஹம்’ ஸ புமாந் கேவல: ஸ்வயம்’ கிமபி கர்ம்ம ந கரோமி கிந்து தாதோ யதா² ஸி²க்ஷயதி தத³நுஸாரேண வாக்யமித³ம்’ வதா³மீதி ச யூயம்’ ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்ஷ்யத²|
29 Der mich gesandt hat, ist immer mit mir; er hat mich nicht allein gelassen, weil ich allzeit tue, was ihm wohlgefällig ist."
மத்ப்ரேரயிதா பிதா மாம் ஏகாகிநம்’ ந த்யஜதி ஸ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ திஷ்ட²தி யதோஹம்’ தத³பி⁴மதம்’ கர்ம்ம ஸதா³ கரோமி|
30 Auf diese Rede hin glaubten viele an ihn.
ததா³ தஸ்யைதாநி வாக்யாநி ஸ்²ருத்வா ப³ஹுவஸ்தாஸ்மிந் வ்யஸ்²வஸந்|
31 Darauf sprach Jesus zu den Juden, die an ihn glaubten: "Wenn ihr euch an mein Wort haltet, dann seid ihr meine echten Jünger.
யே யிஹூதீ³யா வ்யஸ்²வஸந் யீஸு²ஸ்தேப்⁴யோ(அ)கத²யத்
32 Ihr werdet die Wahrheit erkennen, und die Wahrheit wird euch frei machen."
மம வாக்யே யதி³ யூயம் ஆஸ்தா²ம்’ குருத² தர்ஹி மம ஸி²ஷ்யா பூ⁴த்வா ஸத்யத்வம்’ ஜ்ஞாஸ்யத² தத: ஸத்யதயா யுஷ்மாகம்’ மோக்ஷோ ப⁴விஷ்யதி|
33 Sie antworteten ihm: "Wir sind doch Kinder Abrahams und waren niemals bei irgend jemand Knecht. Wie magst du sagen: 'Ihr werdet frei werden'?"
ததா³ தே ப்ரத்யவாதி³ஷு: வயம் இப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²: கதா³பி கஸ்யாபி தா³ஸா ந ஜாதாஸ்தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ முக்த்தி ர்ப⁴விஷ்யதீதி வாக்யம்’ கத²ம்’ ப்³ரவீஷி?
34 Und Jesus sprach zu ihnen: "Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Wer immer die Sünde begeht, ist ein Knecht der Sünde.
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி ய: பாபம்’ கரோதி ஸ பாபஸ்ய தா³ஸ: |
தா³ஸஸ்²ச நிரந்தரம்’ நிவேஸ²நே ந திஷ்ட²தி கிந்து புத்ரோ நிரந்தரம்’ திஷ்ட²தி| (aiōn g165)
36 Wenn der Sohn euch frei macht, so seid ihr in Tat und Wahrheit frei.
அத: புத்ரோ யதி³ யுஷ்மாந் மோசயதி தர்ஹி நிதாந்தமேவ முக்த்தா ப⁴விஷ்யத²|
37 Wohl weiß ich, ihr seid Kinder Abrahams; doch ihr sucht mich zu töten, weil mein Wort in euch nicht Boden findet.
யுயம் இப்³ராஹீமோ வம்’ஸ² இத்யஹம்’ ஜாநாமி கிந்து மம கதா² யுஷ்மாகம் அந்த: கரணேஷு ஸ்தா²நம்’ ந ப்ராப்நுவந்தி தஸ்மாத்³தே⁴தோ ர்மாம்’ ஹந்தும் ஈஹத்⁴வே|
38 Was ich beim Vater geschaut habe, rede ich; ihr aber tut, was ihr bei eurem Vater gehört habt."
அஹம்’ ஸ்வபிது: ஸமீபே யத³பஸ்²யம்’ ததே³வ கத²யாமி ததா² யூயமபி ஸ்வபிது: ஸமீபே யத³பஸ்²யத ததே³வ குருத்⁴வே|
39 Da sagten sie zu ihm: "Unser Vater ist Abraham." Jesus sprach zu ihnen: "Wenn ihr Abrahams Kinder seid, so vollbringt auch die Werke Abrahams.
ததா³ தே ப்ரத்யவோசந் இப்³ராஹீம் அஸ்மாகம்’ பிதா ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ யதி³ யூயம் இப்³ராஹீம: ஸந்தாநா அப⁴விஷ்யத தர்ஹி இப்³ராஹீம ஆசாரணவத்³ ஆசரிஷ்யத|
40 So aber sucht ihr mich zu töten, der ich euch die Wahrheit gesagt, die ich bei Gott vernommen habe. Abraham hat solches nicht getan.
ஈஸ்²வரஸ்ய முகா²த் ஸத்யம்’ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி யோஹம்’ தம்’ மாம்’ ஹந்தும்’ சேஷ்டத்⁴வே இப்³ராஹீம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம ந சகார|
41 Ihr tut die Werke eures Vaters." Sie sagten ihm: "Wir stammen nicht aus einem Ehebruch; wir haben nur einen Vater, Gott."
யூயம்’ ஸ்வஸ்வபிது: கர்ம்மாணி குருத² ததா³ தைருக்த்தம்’ ந வயம்’ ஜாரஜாதா அஸ்மாகம் ஏகஏவ பிதாஸ்தி ஸ ஏவேஸ்²வர:
42 Jesus erwiderte ihnen: "Wenn Gott euer Vater wäre, so würdet ihr mich lieben; ich bin von Gott ausgegangen und gekommen. Ich bin nicht aus eigener Sendung da; nein, jener hat mich gesandt.
ததோ யீஸு²நா கதி²தம் ஈஸ்²வரோ யதி³ யுஷ்மாகம்’ தாதோப⁴விஷ்யத் தர்ஹி யூயம்’ மயி ப்ரேமாகரிஷ்யத யதோஹம் ஈஸ்²வராந்நிர்க³த்யாக³தோஸ்மி ஸ்வதோ நாக³தோஹம்’ ஸ மாம்’ ப்ராஹிணோத்|
43 Warum versteht ihr meine Sprache nicht? Weil ihr mein Wort nicht hören könnt.
யூயம்’ மம வாக்யமித³ம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴வே குத: ? யதோ யூயம்’ மமோபதே³ஸ²ம்’ ஸோடு⁴ம்’ ந ஸ²க்நுத²|
44 Ihr habt den Teufel zum Vater und wollt nach den Gelüsten eures Vaters handeln. Dieser war ein Menschenmörder von Anbeginn her und stand nicht in der Wahrheit, weil in ihm keine Wahrheit ist. Wenn er eine Lüge spricht, alsdann spricht er so recht aus seinem Eigenen; er ist ein Lügner und der Vater der Lüge.
யூயம்’ ஸை²தாந் பிது: ஸந்தாநா ஏதஸ்மாத்³ யுஷ்மாகம்’ பிதுரபி⁴லாஷம்’ பூரயத² ஸ ஆ ப்ரத²மாத் நரகா⁴தீ தத³ந்த: ஸத்யத்வஸ்ய லேஸோ²பி நாஸ்தி காரணாத³த: ஸ ஸத்யதாயாம்’ நாதிஷ்ட²த் ஸ யதா³ ம்ரு’ஷா கத²யதி ததா³ நிஜஸ்வபா⁴வாநுஸாரேணைவ கத²யதி யதோ ஸ ம்ரு’ஷாபா⁴ஷீ ம்ரு’ஷோத்பாத³கஸ்²ச|
45 Weil ich jedoch die Wahrheit rede, so glaubt ihr mir nicht
அஹம்’ தத்²யவாக்யம்’ வதா³மி காரணாத³ஸ்மாத்³ யூயம்’ மாம்’ ந ப்ரதீத²|
46 Wer aus euch kann mich einer Sünde überführen? Wenn ich euch also die Wahrheit sage, warum glaubt ihr mir nicht?
மயி பாபமஸ்தீதி ப்ரமாணம்’ யுஷ்மாகம்’ கோ தா³தும்’ ஸ²க்நோதி? யத்³யஹம்’ தத்²யவாக்யம்’ வதா³மி தர்ஹி குதோ மாம்’ ந ப்ரதித²?
47 Wer aus Gott ist, hört die Worte Gottes; ihr hört nicht, weil ihr nicht aus Gott seid."
ய: கஸ்²சந ஈஸ்²வரீயோ லோக: ஸ ஈஸ்²வரீயகதா²யாம்’ மநோ நித⁴த்தே யூயம் ஈஸ்²வரீயலோகா ந ப⁴வத² தந்நிதா³நாத் தத்ர ந மநாம்’ஸி நித⁴த்³வே|
48 Die Juden gaben ihm zur Antwort: "Haben wir nicht recht, wenn wir sagen, daß du ein Samariter und von Sinnen bist?"
ததா³ யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவாதி³ஷு: த்வமேக: ஸோ²மிரோணீயோ பூ⁴தக்³ரஸ்தஸ்²ச வயம்’ கிமித³ம்’ ப⁴த்³ரம்’ நாவாதி³ஷ்ம?
49 Und Jesus sprach: "Ich bin nicht von Sinnen; ich ehre meinen Vater, doch ihr entehrt mich.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த் நாஹம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்த: கிந்து நிஜதாதம்’ ஸம்மந்யே தஸ்மாத்³ யூயம்’ மாம் அபமந்யத்⁴வே|
50 Ich suche nicht meine eigne Ehre; doch es gibt einen, der auf sie bedacht ist und richtet.
அஹம்’ ஸ்வஸுக்²யாதிம்’ ந சேஷ்டே கிந்து சேஷ்டிதா விசாரயிதா சாபர ஏக ஆஸ்தே|
51 Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Wer mein Wort bewahrt, der wird in Ewigkeit den Tod nicht schauen." (aiōn g165)
அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம் அதீவ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி யோ நரோ மதீ³யம்’ வாசம்’ மந்யதே ஸ கதா³சந நித⁴நம்’ ந த்³ரக்ஷ்யதி| (aiōn g165)
52 Da sagten zu ihm die Juden: "Nun wissen wir, daß du von Sinnen bist. Abraham und die Propheten sind gestorben, und du behauptest: 'Wer mein Wort bewahrt, der wird in Ewigkeit den Tod nicht kosten.' (aiōn g165)
யிஹூதீ³யாஸ்தமவத³ந் த்வம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்த இதீதா³நீம் அவைஷ்ம| இப்³ராஹீம் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஞ்ச ஸர்வ்வே ம்ரு’தா: கிந்து த்வம்’ பா⁴ஷஸே யோ நரோ மம பா⁴ரதீம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ ஜாது நிதா⁴நாஸ்வாத³ம்’ ந லப்ஸ்யதே| (aiōn g165)
53 Stehst du etwa höher als unser Vater Abraham, der doch gestorben ist, und als die Propheten, die auch gestorben sind? Was machst du aus dir selbst?"
தர்ஹி த்வம்’ கிம் அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாத்³ இப்³ராஹீமோபி மஹாந்? யஸ்மாத் ஸோபி ம்ரு’த: ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ம்ரு’தா: த்வம்’ ஸ்வம்’ கம்’ புமாம்’ஸம்’ மநுஷே?
54 Und Jesus sprach: "Wenn ich mich selbst ehren würde, so wäre meine Ehre nichts; nun ist es jedoch mein Vater, der mich ehrt, von dem ihr sagt, er sei euer Gott.
யீஸு²: ப்ரத்யவோசத்³ யத்³யஹம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வயம்’ ஸம்மந்யே தர்ஹி மம தத் ஸம்மநநம்’ கிமபி ந கிந்து மம தாதோ யம்’ யூயம்’ ஸ்வீயம் ஈஸ்²வரம்’ பா⁴ஷத்⁴வே ஸஏவ மாம்’ ஸம்மநுதே|
55 Ihr kennt ihn nicht; ich aber kenne ihn. Würde ich sagen: Ich kenne ihn nicht, so wäre ich, was ihr seid, ein Lügner. Ich aber kenne ihn und bewahre sein Wort.
யூயம்’ தம்’ நாவக³ச்ச²த² கிந்த்வஹம்’ தமவக³ச்சா²மி தம்’ நாவக³ச்சா²மீதி வாக்யம்’ யதி³ வதா³மி தர்ஹி யூயமிவ ம்ரு’ஷாபா⁴ஷீ ப⁴வாமி கிந்த்வஹம்’ தமவக³ச்சா²மி ததா³க்ஷாமபி க்³ரு’ஹ்லாமி|
56 Abraham, euer Vater, hat gejubelt, daß er meinen Tag schauen sollte; er sah ihn und frohlockte."
யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் மம ஸமயம்’ த்³ரஷ்டும் அதீவாவாஞ்ச²த் தந்நிரீக்ஷ்யாநந்த³ச்ச|
57 Da sagten ihm die Juden: "Du bist noch keine fünfzig Jahre alt und willst Abraham gesehen haben?"
ததா³ யிஹூதீ³யா அப்ரு’ச்ச²ந் தவ வய: பஞ்சாஸ²த்³வத்ஸரா ந த்வம்’ கிம் இப்³ராஹீமம் அத்³ராக்ஷீ: ?
58 Da sagte Jesus zu ihnen: "Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Ehe Abraham war, bin ich."
யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த்³ யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²தரம்’ வதா³மி இப்³ராஹீமோ ஜந்மந: பூர்வ்வகாலமாரப்⁴யாஹம்’ வித்³யே|
59 Da griffen sie nach Steinen, um auf ihn zu werfen. Doch Jesus verbarg sich und ging aus dem Tempel.
ததா³ தே பாஷாணாந் உத்தோல்ய தமாஹந்தும் உத³யச்ச²ந் கிந்து யீஸு² ர்கு³ப்தோ மந்திராத்³ ப³ஹிர்க³த்ய தேஷாம்’ மத்⁴யேந ப்ரஸ்தி²தவாந்|
