Job 8
1 Darauf erwidert Bildad von Schuach:
Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
2 "Wie lange willst du solches reden und wüten mit der Worte Sturm?
Cik ilgi tu tā gribi runāt? tavas mutes vārdi ir kā stiprs vējš, kas greznojās.
3 Ist Gott etwa ein Rechtsverdreher? Und beugt gerechte Sache der Allmächtige?
Vai Dievs pārgrozītu tiesu, un tas Visuvarenais pārgrozītu taisnību?
4 Wenn deine Kinder gegen ihn gesündigt und er sie um der Sünde willen in den Tod geschickt,
Kad tavi bērni pret Viņu grēkojuši, tad Viņš tos arī nodevis viņu grēku varā.
5 so solltest du an Gott dich wenden und zum Allmächtigen um Gnade flehen.
Bet ja tu pie laika to stipro Dievu meklēsi un no tā Visuvarenā žēlastības lūgsies,
6 Dann würde er dir Schutz gewähren, falls du nur rein und lauter bist, und stellte auch die Wohnung wieder her, die dir gebührt.
Ja tu šķīsts būsi un taisns, tad Viņš tevi gan uzlūkos un atkal uztaisīs tavas taisnības dzīvokli.
7 Dann würde auch dein früheres Los gering erscheinen, die Zukunft aber herrlich für dich sein.
Un ja tu iesākumā biji sīks, pēcgalā tu būsi ļoti liels.
8 Befrage dich bei den vergangenen Zeiten; gib auf der Väter Weisheit acht!
Jo vaicā jel tiem senajiem, un liec vērā, ko viņu tēvi piedzīvojuši.
9 Wir sind von gestern, unerfahren; denn wie ein Schatten sind auf Erden unsere Tage.
Jo mēs esam vakarēji un nezinām nenieka; jo mūsu dienas ir kā ēna virs zemes.
10 Doch jene, können sie dich nicht belehren? Sie geben tiefgeschöpftes Wissen.
Viņi tevi gan mācīs un tev sacīs un no savas sirds runās.
11 Wird etwa Schilfkraut ohne Sumpf sehr hoch? Wird Gras, wo Wasser fehlt, recht groß?
Vai ašķi aug bez dūņām, vai niedres izaug bez ūdens?
12 Noch ist's im Trieb, nicht reif zum Schnitt, und schon ist's dürr, grünt alles andere noch.
Vēl zaļo, netiek plūktas, bet nokalst ātrāki nekā visa cita zāle.
13 So geht's mit allen Gottvergessenen. So wird des Frevlers Stolz vernichtet,
Tā iet visiem, kas Dievu aizmirst, un blēža cerība iet bojā,
14 er, dessen Zuversicht nur Sommerfäden und dessen Hoffnung Spinngewebe sind.
Viņa drošums iznīkst, un viņa patvērums ir kā zirnekļa tīkls.
15 Er stützt sich auf sein Haus; doch hält's nicht stand. Er hält sich fest daran; doch bleibt's nicht stehen.
Viņš atslienas pie sava nama, bet tas nestāv, viņš gan pie tā turas, bet tas nepastāv.
16 Wenn er auch in der Sonne grünt und seine Ranken weit in seinen Garten gehen,
Gan viņš ir zaļš, saulei spīdot, un viņa zari izplešas viņa dārzā,
17 Verflechten seine Wurzeln sich zuhauf, wie ein Gemäuer anzusehen,
Viņa saknes vijās ap akmeņiem un ķērās pie mūra ēkas.
18 wenn er von seinem Ort ihn tilgt, verleugnet dieser ihn: 'Ich habe niemals dich gesehen!'
Kad viņš to izdeldē no viņa vietas, tad šī viņu aizliedz: Es tevi neesmu redzējusi.
19 Das ist da seines Schicksals 'Wonne', und andere steigen aus dem Staub empor.
Redzi, tāds ir viņa ceļa prieks, un no pīšļiem izaug atkal citi.
20 Den Frommen kann Gott nicht verachten; der Übeltäter Hand hält er nicht fest. -
Redzi, Dievs neatmet sirdsskaidro, un neņem bezdievīgo pie rokas.
21 Dein Mund wird noch des Lachens voll und voll von Jubel deine Lippen.
Kamēr Viņš tavu muti piepildīs ar smiešanos un tavas lūpas ar gavilēšanu,
22 Und deine Hasser kleiden sich in Schande, und nicht mehr ist der Bösen Zelt."
Tavi ienaidnieki taps apģērbti ar kaunu, un bezdievīgo dzīvokļa vairs nebūs.
