Job 8
1 Darauf erwidert Bildad von Schuach:
Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 "Wie lange willst du solches reden und wüten mit der Worte Sturm?
Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?
3 Ist Gott etwa ein Rechtsverdreher? Und beugt gerechte Sache der Allmächtige?
Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?
4 Wenn deine Kinder gegen ihn gesündigt und er sie um der Sünde willen in den Tod geschickt,
Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.
5 so solltest du an Gott dich wenden und zum Allmächtigen um Gnade flehen.
Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
6 Dann würde er dir Schutz gewähren, falls du nur rein und lauter bist, und stellte auch die Wohnung wieder her, die dir gebührt.
Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.
7 Dann würde auch dein früheres Los gering erscheinen, die Zukunft aber herrlich für dich sein.
Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
8 Befrage dich bei den vergangenen Zeiten; gib auf der Väter Weisheit acht!
Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
9 Wir sind von gestern, unerfahren; denn wie ein Schatten sind auf Erden unsere Tage.
Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
10 Doch jene, können sie dich nicht belehren? Sie geben tiefgeschöpftes Wissen.
Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
11 Wird etwa Schilfkraut ohne Sumpf sehr hoch? Wird Gras, wo Wasser fehlt, recht groß?
Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?
12 Noch ist's im Trieb, nicht reif zum Schnitt, und schon ist's dürr, grünt alles andere noch.
En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.
13 So geht's mit allen Gottvergessenen. So wird des Frevlers Stolz vernichtet,
Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
14 er, dessen Zuversicht nur Sommerfäden und dessen Hoffnung Spinngewebe sind.
Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.
15 Er stützt sich auf sein Haus; doch hält's nicht stand. Er hält sich fest daran; doch bleibt's nicht stehen.
Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.
16 Wenn er auch in der Sonne grünt und seine Ranken weit in seinen Garten gehen,
Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;
17 Verflechten seine Wurzeln sich zuhauf, wie ein Gemäuer anzusehen,
Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;
18 wenn er von seinem Ort ihn tilgt, verleugnet dieser ihn: 'Ich habe niemals dich gesehen!'
Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.
19 Das ist da seines Schicksals 'Wonne', und andere steigen aus dem Staub empor.
Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
20 Den Frommen kann Gott nicht verachten; der Übeltäter Hand hält er nicht fest. -
Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
21 Dein Mund wird noch des Lachens voll und voll von Jubel deine Lippen.
Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.
22 Und deine Hasser kleiden sich in Schande, und nicht mehr ist der Bösen Zelt."
Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
